اگر اشتباه نکنم سال 90 بود که اقدام به درست کردن شعار برای خودم کردم، هدفم از این کار مشخص کردن بهتر محوریت زندگی و طرز فکر خودم بود.

اولین شعاری که با آن شروع کردم

Differentiation
تمایز

در اکثر مواقع که با موانع رو به رو می شدم به این فکر می کرم که عموم مردم در مقابل آن چه واکنشی خواهند داشت و چه کار خواهند کرد. آن را می نوشتم و بعد کار دیگری می کردم که با آن متفاوت باشد. چون مثل مردم رفتار کردن من را همان جایی می رساند که دیگران آنجا بودند.

بعد از گذشت چند سال احساس کردم دیگر این تمایز در رفتارم و طرز فکرم کاملا برای خودم محسوس است، از شما چه پنهان حتی آن را به موارد ظاهری ربط دادم و پیرو این طرز فکر، ساعتم را هم روی دست راستم بستم.

سال 94 به دلیل سختی های زیادی که در کسب و کار برایم پیش می آمد و واقعا باید خودم را توجیه و آماده می کردم و از طرفی معنای بهتری به این سختی ها می دادم، شعارم را تغییر دادم.

I was born for difficulties
من آدم روزهای سخت ام

چند سال گذشت و کم کم وضع بهتر شد و توانستم از فشار مشکلات جان سالم به در ببرم (فکر می کنم هرم مازلو را طی کردم) کم کم به این فکر افتادم که برای بهتر شدن خودم باید تلاش کنم و خودم را با گذشته خودم و منابع در دسترس خودم مقایسه کنم. از این رو این شعار را انتخاب کردم

Be the best version of yourself
بهترین خودت باش

بیشتر نگاهم به داخل شد، البته که گوسفندنگری 1 و 2 هم خیلی روی من اثر گذاشتند. همه تلاشم برای بهتر استفاده کردن از ظرفیت های موجود، باعث شد خیلی روی خودم تمرکز کنم.

و اما تازگی ها به طرز عجیبی همه چیز را به چشم یادگیری نگاه می کنم اصلا بُرد و باخت کلماتی نیستند که این روزها انگیزه من را برانگیخته کنند.
شاید شنیده باشید که می گویند چیزی به نام شکست وجود ندارد یا موفقیت هست یا یادگیری.
اما همانطور که گفتم پیروزی هم دیگر کلمه تاثیرگذاری برای من نیست چه برسد به شکست، یادگیری برای من دوسویه است. به همین خاطر شعارم را تغییر دادم و این روزها از این پنجره به همه چیز نگاه می کنم.

Lifelong learner
یادگیر مادام العمر

پی نوشت: من کلمه یادگیر مادام العمر را از فایل انسان تحصیل کرده برداشته ام. در آنجا در مورد lifelong learning و مزیت های زیاد آن صحبت شد.

با تشکر
حمید طهماسبی

نوشته شعارهای من در طول زندگی اولین بار در سایت شخصی حمید طهماسبی پدیدار شد.