هفته گذشته، هفته عجیبی بود.

برای مردم عادی از دست دادن پیام رسان هایی مثل واتس اپ و خیلی شدید کار نکردن های نحوه دور زدن و رسیدن به تلگرام

کسب و کارهای اینترنتی هم که اعلام کردند حدود 2900 میلیارد تومان خسارت دیدند

در این مابین استجبار (استقبالی که به اجبار صورت می گیرد) خوبی از پیام رسان های داخلی شد. از بس ضعیف بودند دوست ندارم حتی اسمشان رابیاورم. دچار مشکلات عجیب و پایه ای شده بودیم. انگار فلج بودیم، حتی نمی توانستیم یک بنری که طراحی شده رو ببینیم و راجع به آن نظر بدهیم. سرورهای اکثرشان دچار مشکل شد، چون فکرش را هم نمی کردند که انقدر یوزر یکدفعه به سمت پلتفرمشان بیاید.

گوگل فارسی هم که در نوع خودش بی نظیر بود.

مسیریاب ها به نظرم بزرگترین برنده بودند. نه مثل گوگل فارسی ناکارامد بودند و نه مثل پیام رسان ها زمین گیر شدند. البته برای پیام رسان ها هم بد نشد، خودشان را تست کردند و متوجه مشکلاتشان شدند.

کسب و کارهایی که کانال ورودیشان گوگل و اینستاگرام بود با خاک یکسان شدند.

این جا بود که به قدرت برند و اپلیکیشن پی بردم.

چون گوگل نبود هر کس که برند تر بود امکان پیدا کردنش بسیار بیشتر بود. آنقدر که وب سایت ما را اذیت کرد اپلیکیش نکرد. فقط یک چیز اپلیکیشن روی مخ بود، اینکه نمی شد نوتیفیکیشن ارسال کنی.

اپراتور ها هم حسابی خوش گذراندند. از بابت تماس ها و ارسال اسمس ها

بعد از اینکه اینترنت وصل شد، موج زیادی شکل گرفت از گذاشتن عکس های سرچ کنسول

نمودارهایی که با مغز و شیب زیاد زمین خورده بودند (و هنوز هم به جای قبلیشان بازنگشتند)

عده ای بیش از پیش از مهاجرت صحبت کردند

عده ای گفتند به خاطر همین مسائل می گوییم باید در ایران بمانیم و به همین دلایل ایران به ما احتیاج دارد

عده ای می گفتند که شدیم کره شمالی و ما گروگانیم

عده ای گفتند این بهانه خوبی بود برای تست اینترنت ملی و کمتر از 5 سال دیگر ما فقط همین اینترنت ملی (اینترانت) را خواهیم داشت

چند تا از دولتی هایی که دائما می خواهند شبیه خارجی ها خودشان را روشن فکر و یاری دهنده جوانان و تکنولوژی نشان دهند حرف های بی ربطی زدند. عده ای در مورد نوشتن لیست سفید صحبت کردند و روشن فکر نمای دیگری گفت کسب و کارهای بالای 10 میلیون کاربر اگر بخواهند فیلتر شوند و اینترنتشان قطع شود باید با نظر دادستانی باشد و ما باید این لایحه را به مجلس بدهیم. (تو یا نمی دونی میلیون چقدر هست یا کسب و کار نداشتی)

شخص دیگری گفت قطعی اینترنت اصلا دست من نیست

شخص دیگری گفت من هم مثل شما صبح جمعه متوجه شدم بنزین گران شده. نه زمانش را می دانستم و نه قیمتش را

بخوام بگم نیمه پُر لیوان را ببینیم، کدام پُر یا بهتر بگویم کدام لیوان

بله تهدید را هم بلد هستیم به فرصت تبدیل کنیم و همچین کاری هم انجام دادیم در هفته گذشته

آن هایی که من را می شناسند می داند که چقدر ادم انرژیتیک و مثبتی هستم
اما

اتفاقی که به این شدت برای اینترنت در هفته گذشته افتاد، آخرین بار سال 88 بود. آن قطعی اینترنت را هم خوب به خاطر دارم. اما آن روزها هنوز مردم به این شدت درگیر اینترنت مثل امروز نبودند.

شنیدید میگن این ها همه درست می شود و می گذرد؟

من می گویم این ها می گذرد اما درست نمی شود

بزرگترین خسارت در دو هفته گذشته به نظر من نه جانی بود و نه مالی

بزرگترین خسارت تضعیف شدید (تا حدودی کامل) امید بود

به نظرم امید هم چیزی مانند سلامتی است، تا زمانی که آن را داریم متوجه نیستیم، به محض اینکه از دست رفت، تازه متوجه می شویم اوه اوه چه چیزی از دست رفت.

بیشتر از همه دلم برای کسانی می سوزد که مالک کسب و کار هستند. (در آخر هم خودم)

پی نوشت 1: نمی خوام بگم خبر خوب ندارم، یا پیشرفت نداشتیم. چرا داشتیم. اما عامدانه نخواستم در این پست حرف مثبتی بزنم.

پی نوشت 2: فیلم JOKER را ببینید

با تشکر

حمید طهماسبی

نوشته تَرکِش های هفته گذشته اولین بار در سایت شخصی حمید طهماسبی پدیدار شد.