Bir kez gönül yıkdun ısa bu kılduğun namaz değül
Yitmiş iki millet dahi elin yüzin yumaz değül
Bir kere birinin gönlünü yıktın ise, boşuna ibadet ete! Gönül, Allah'ın evidir; gönül kıblesini yıkarak kılınan Namaz, namaz değildir. Eğer sen böyle biriysen, yetmiş Iki Millet seni yıkasa, yine de yıkanan tenin temiz değildir.
Kanı erenler geldi geçdi bunlar yurdı kaldı göçdi
Pervaz urup Hakk'a uçdı hüma kuşıdur kaz değül
Hani, nice Hak erenleri yurtlarını, ailelerini bırakıp bu dünyadan gelip geçti. Onlar bedenlerini terkedip bir kuş Gibi kanatlanıp Hakk'a uçtu. O erenlerin ruhaniyetlerini, uzun menzillere kadar uçabilen saadet kuşu gibidir; bir kaç kanat çırptıktan sonra uçamayıp yerinde zıplayan kaz değildir.
Yol oldur ki toğrı vara göz oldur ki Hakk'ı göre
Er oldur ki alçakda tura yüceden bakan göz değül
Yol Odur ki doğru gider, göz odur ki Hakk'ı görür, er odur ki mütevazıdır, alçakta durur. Yüksekten bakıp başkalarını hakir gören göz, göz değildir.
Toğrı yola gitdün ise er eteğin tutdun ısa
Bir hayır da itdün ise birine bindür az değül
Gerçek bir ereni bulup onun doğru yoluna girdin ise, Hak yolu için bir hayrın da işledin ise; o bir hayırın bin misli sana döner, daha azı değildir.
Yunus bu sözleri çatar sanki balı yağa katar
Halka mata'ların satar yükü gevherdür tuz değül
Yunus bu sözleri gönülden derleyip söyler, sanki yağ gibi sözlere bal gibi mana katar, halka manasını dağıtır; dağıttığı, gerçektir, özdür; söz değildir.
Faruk Dilaver'in "Yunus Emre Hayatı, Şiirleri, Yorumlu Açıklaması" eserinden alınmıştır.
