To 1928 το Ολυμπιακό μετάλλιο που εδίνετο στους νικητές απεικόνιζε την φιγούρα μιάς γυναίκας με τα αντιπροσωπευτικά σχήματα που δήλωναν τις αξίες της νίκης, της αδελφότητας και της ισότητας. Αποτελεί λοιπόν ειρωνεία το γεγονός ότι επιλέχθηκε η γυναικεία μορφή να εκφράσει τις παραπάνω αξίες των Ολυμπιακών Αγώνων για τους νικητές, όταν η απονομή αυτών των μεταλλίων στην ίδια επιτεύχθηκε μετά από μακρύ, δύσκολο και επίπονο αγώνα.
Αυτό που σήμερα θεωρείται φυσικό προνόμιο, αφού πλέον η συμμετοχή της γυναίκας είναι δεδομένη και στα πλέον παραδοσιακά ανδρικά αγωνίσματα (ποδόσφαιρο, πάλη, άρση βαρών, άλμα επι κοντώ, τριπλούν κ.α.), δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν ήταν πάντοτε έτσι.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
