Η κρίση μας έκανε και κάτι καλό τελικά.
Μας έφερε πιό κοντά, γίναμε πιο συμπονετικοί, νοιαζόμαστε περισσότερο για τον συνάνθρωπό μας, βοηθάμε και ελεούμε ευκολότερα τους έχοντες ανάγκη, καταστάσεις γνωστές και που υπήρχαν πάντα, αλλά τις έβλεπε κανείς μόνο σε εθνικές τραγωδίες.

Είναι όλα τυχαία άραγε; Μήπως έπρεπε να πάθουμε για να συνέλθουμε;
Μήπως υπάρχει πράγματι η Θεία Πρόνοια;