_Με συγχωρείς ρε μάστορα, αλλά.. μου λές σε παρακαλώ τι είναι αυτό που μου σέρβιρες;
_Σαλάτα κύριε, με τι μοιάζει;
_Με το δάσος του Σέιχ Σού
_Γιατί το λέτε αυτό;
_Γιατί; Αυτό εδώ, τι δέντρο είναι; Κι έπρεπε να μου βάλεις μέσα ολόκληρο το δενδρύλλιο;
_Σέλινο είναι κύριε..
_Ποιό ρε είναι σέλινο; Αυτό είναι κοτζάμ κυπαρίσσι. Λες και βρίσκομαι στα μνήματα. Αυτά πάλι τι είναι;
_Κομμένα φύλα λάχανο
_Κομμένα τα ονομάζετε εις τους Καναδάδας; Με δυό τρία από αυτά σκεπάζω το αμάξι μου να μη βρέχεται. Υπόστεγο φτιάχνω, τύφλα να ‘χουν οι λαμαρίνες.
_Αν δεν σας αρέσει να σας φέρουμε άλλη.
_Να σε πω..
_Ορίστε
_Δε με λές, έχω τίποτε κέρατα στο κεφάλι;
_Όχι, αν και δεν σας καταλαβαίνω
_Δεν πειράζει.. Και δε με λές;
_Ορίστε..
_Κρέμεται από το λαιμό μου καμία κουδούνα;
_Ε.. όχι.
_Μουγκράω; Μουγκράω; Κάνω “μουυυυυυυ” ;
_Μα.. όχι βέβαια..
_Οποία ανακούφισις. Άρα δεν είμαι μοσχάρι.
_Μα δεν σας είπαμε μοσχάρι κύριε..
_Τότε, σερβίρετέ με ως άνθρωπο παρακαλώ.