Γύρισε και με προκάλεσε, για πολλοστή φορά.
Ποιός; Ο Ρούντολφ, το ελαφάκι.

Προσπάθησε και να με χτυπήσει κάτω από τη ζώνη, ρωτώντας αν μου κάθισε κάποια φίλη η όχι. Όταν κάποιος δεν φτάνει πάνω από τα @@ρια σου, μην περιμένεις να σε χτυπήσει ψηλότερα. Μέχρι εκεί φτάνει.

Όχι Ρούντολφ, δεν μου κάθισε, είναι κυρία και περπατάει με κλειστά τα πόδια.
Η δικιά σου.. ξεκάθισε; Εννοώ, ..ξεκαβαλίκεψε; Γιατί σαν καουμπόης περπατάει. Πρόσεχε μη σε πληγώσει με κανένα σπιρούνι 60φεύγα.

Το πρόβλημά του βασικά, δεν είναι το ποια μου κάθεται εμένα, αλλά το ότι η δικιά του δεν λέει να σηκωθεί από το πολύ “καθισιό”.
Είναι πικρό ακόμη και για έναν Ρούντολφ, να ξέρει ότι του τα φοράει ένας 70ρης κοντά, αγοράζοντας την σιωπή και την ανοχή του, πετώντας του απλώς μερικές πενταροδεκάρες. Πολύ φτηνή εξαγορά θα έλεγα. Μα κάποιοι άνθρωποι, είναι φτηνοί γενικώς.
Ρούντολφ, την επόμενη φορά, δοκίμασε με τα κέρατα, ίσως με πονέσεις λιγάκι..!!