Λυπάμαι που το λέω, μα όπου κι αν κοιτάξω, χαβαλέ βλέπω.
Οι Έλληνες το έριξαν στον χαβαλέ.

Ίσως είναι μια ασυνείδητη προσπάθεια του μυαλού να ξεπεράσει τα όποια άλυτα προβλήματα και τις όποιες δυσάρεστες, καθημερινές καταστάσεις.

Είχαμε τα παρατράγουδα, με τρομερή ακροαματικότητα. Μετά μας ήρθε η Τζούλια, μετά ο ΓΑΠ, τώρα μέχρι πριν μια βδομάδα “ΤΟ ΠΟΥΛΑΚΙ ΤΣΙΟΥ” και τελευταία, τα ανέκδοτα με τον “γαμιά της μισής Αθήνας”.
Τύφλα να ‘χει ο Τσάκ Νόρρις.
Σε μια χώρα που καταρρέει εκ των έσσω, οι μόνοι που δεν μπορούν ποτέ να δούν το ακριβές μέγεθος της καταστροφής που ήδη έγινε, και συνεχίζει να συντελείται, είναι όσοι ζουν σ’ αυτή.
Μερικά πράγματα τα βλέπεις “μόνο” εξ αποστάσεως. Λυπηρό έως και εκφοβιστικό, μα αυτή είναι η αλήθεια.

Αναγκαστική εκμάθηση της Τουρκικής γλώσσας στα παιδιά, και βομβαρδισμός του κοινού, από τα πουλημένα - προδοτικά κανάλια, με τουρκικές σειρές, με τελευταία, του σφαγέα δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων, του Σουλεϊμάν. Ναι, εκεί φτάσαμε. Απορώ γιατί δεν κάνουμε παρελάσεις προς τιμήν του, την επομένη της 25ης Μαρτίου. Πολύ φοβάμαι, πως, θα το δουν κι αυτό τα μάτια μου μια μέρα, έτσι όπως πάμε. Ο ραγιαδισμός ξαναζεί. Τον ανασταίνουν με το στανιό.

“Ραγιάς, σκυφτός θα είσαι, όχι ελεύθερος. Πάντοτε δεύτερος.
Και δεν σου πρέπει λευτεριά, βρωμο-ραγιά, βρωμο-ραγιά”.
Αυτό είναι το μήνυμα, κοιτάξτε καλύτερα γύρω σας, αφουγκραστείτε, θα το ακούσετε, και θα το δείτε.. Είμαι τόσο σίγουρος, όσο και ότι υπάρχετε.

Σε μια χώρα που έβριζαν τον βασιλιά, επειδή ήταν ξένος λέει, καθιέρωσαν ένα πολίτευμα, που όμοιό του δεν υπάρχει. Τώρα κυβερνάνε Έλληνες, εντόπιοι βασιλίσκοι, οι οποίοι κατάκλεψαν και κατακρεούργησαν το λαό και την πατρίδα. Ο βασιλιάς όταν του είπαν φύγε, έφυγε. Αυτοί δεν φεύγουν με καμία δύναμη. Έχουν γαντζωθεί στους θρόνους τους, που τους άλλαξαν με δερμάτινες πολυθρόνες, τόσο γερά, που μέχρι και νόμους ειδικούς εφηύραν για να μένουν στο απυρόβλητο.

Άπειρα τα παραδείγματα βασιλιάδων που πολέμησαν για την πατρίδα, αν και ξένοι. Ποιος από τους σημερινούς “Έλληνες” θυσίασε το παραμικρό για αυτήν την πατρίδα; Πιστέψτε με, οι ξένοι την αγάπησαν πιο πολύ από όσο εμείς οι ίδιοι.
Και σάμπως σήμερα ποιος κυβερνάει πάλι; Τα φερέφωνα της βουλής; Η οι ξένοι της τρόικας; Ανοίξτε επί τέλους τα μάτια σας.

Και ο λαός.. ο δόλιος λαός, προσπαθεί να ξεχάσει την πίκρα του, την φτώχεια του, την απελπισία του, την προδοσία και την ταπείνωση που του υπέβαλαν προδότες και πουλημένοι “Έλληνες”, άτομα δικά του, που τα εμπιστεύτηκε και τον εξαπάτησαν κατ’ εξακολούθηση, ..με ..χαβαλέ!
Τι άλλο άραγε του απέμεινε; Επαναστάτης, στο φινάλε, ποτέ δεν θα ξαναγίνει.
Τον ευνούχισαν.. ΤΕΛΟΣ!!