Αγαπητοί μου, σλούρπ.. αναγνώστες, γεια σας και χαρά σας..
Διάβασα τις μεγάλες φαφλατωσύνες κάποιου, που πιστεύει πως είναι πολύ σπουδαίος ο δύστυχος, που όμοιές τους  δεν θα μπορούσε να σκεφτεί κι ο μέγας των Φαρισσαίων.

Μας έγραψε κάτι για Κωσταλέξι, κάτι για σιωπές και ανοχές ενάντια στην λαμογιά και την αλητεία, κάτι ότι τον κάρφωσαν στο Immigration, κάτι για κάτι για σκύλους που δαγκώνουν, κάτι για ποντικούς και αρουραίους μας έγραψε, μα στο τέλος κατέληγε πάντα, στα ίδια πράγματα.

Στις “διαφημίσεις” που χάνει και στην ”σωτηρία του απόδημου Ελληνισμού, από τον αυτοδιορισμένο σωτήρα του, που μόνο αυτός λέει την αλήθεια, τον άμεμπτο, τον αδέκαστο, τον αμερόληπτο, τον τιμωρό κάθε αδικίας και ατιμίας”, και που όλοι οι άλλοι τον καρφώνουν στις αρχές, οι ανθέλληνες, τα παλιόκαρφα, ενώ αυτός είναι ένα άκακο αρνί.

Σκίζει τα ιμάτιά του για την σωτηρία τους, από όλα εμάς τα κοπρόσκυλα, τους απατεώνες, τους λεχρίτες, τους υβριστές της θρησκείας, τους διώκτες του χριστιανισμού, των θεσμών, της πατρίδος και ζούμ τριαλαλόμ.

Σκούζει και φωνάζει γιατί του παίρνουν, λέει, τις διαφημίσεις οι ανταγωνιστές του, λες και οι διαφημίσεις είναι κτήμα του, κι έχει πάθει παράκρουση μη αναστρέψιμη.
Λες κι ο κάθε επιχειρηματίας, δεν δικαιούται να διαφημίζεται ταυτόχρονα, σε όσα έντυπα εκείνος θέλει, και θα πρέπει να ρωτάει και να παίρνει άδεια πρώτα από αυτόν.
Μάλλον τα οικονομικά άρχισαν να σφίγγουν, από λάθος υπολογισμούς και πάλι.

Ο Batman του Τορόντο, παρέα με τον Jocker και την Penguin. Η τιμωρός τριάς που θα σώσει ημάς. Ήταν από παλιά φευγάτο άτομο, μα τώρα έχει παντελώς ξεφύγει. Φοβάμαι καμιά μέρα μην ανέβη σε καμιά σκεπή, φορώντας αντί για μπέρτα καμιά ..κουβέρτα, και σαλτάρει κάτω, γιατί αυτός είναι ικανός να πιστεύει πως μπορεί και πετάει.

Το αν έχω εγώ χαρτιά ρε καρφί και κακοήθη ανθέλληνα που μισείς ως και τα συκώτια σου, άσε να το ξέρω καλύτερα από σένα. Και να θυμάσαι, πως, 6 χρόνια στον Καναδά, δεν έμεινα ούτε μια μέρα δίχως νόμιμα χαρτιά, και δεν δούλεψα ούτε μια ημέρα παράνομα δίχως άδεια εργασίας, κάνοντας την δήλωσή μου στην εφορία ανελλιπώς από την πρώτη χρονιά που ήρθα εδώ σ' αυτήν την χώρα.
Ρώτα τώρα και τους "συνεργάτες" του γραφείου σου, που συνεχώς επικαλείσαι και διακαώς καλύπτεις, να σου πουν πόσο καιρό εργάστηκαν αυτοί παράνομα, ενώ είχαν χαρτιά μόνο ως τουρίστες, να μάθεις και ποια η διαφορά μεταξύ του "έχω χαρτιά" και "δεν έχω".
Πάντως, δεν θυμάμαι να τηλεφώνησε κανένας μας από όσους το γνωρίζανε να τους καρφώσει. Εσύ το έκανες πανεύκολα, ελαφρά τη καρδία, και ουρλιάζοντας σαν σχιζοφρενής έμαθα.
Ποντάρεις σε κουτσά άλογα. Επιμένω σ' αυτό.

Χρησιμοποιείς κύριε 60φεύγα, εκφράσεις μπούμερανγκ, όπως: Γλείφτης, καρφί, ανθέλληνας, Λαμόγιο, Απατεώνας, Αρπακτικό, Υβριστής των θείων, Αχάριστος, Εκμεταλλευτής, και πολλές άλλες,
μόνο που πολλές από αυτές είναι δικές σου ειδικότητες (για να μην πω όλες.. Ειδικά αυτό το "ΚΑΡΦΙ" σαν να μου λέει κάτι. Σαν το διαβάζω κουδουνίζει μέσα στο κεφάλι μου ένα καμπανάκι που θέλει να με προειδοποιήσει.. Ας βγώ ψεύτης.

Για να μην αρχίσουμε λοιπόν και αναλύουμε λεπτομερώς τον κατάλογο των αν-ικανοτήτων σου και ξημερωθούμε, θα σου προτείναμε να βγάλεις τον σκασμό, γιατί, όποιος έχει χεσμένη φωλιά, πρώτα αυτήν καθαρίζει, και έπειτα ασχολείται με τις φωλιές των άλλων.

Αλήθεια, άσχετο!.. Έχεις ακούσει ποτέ για πυρηνική ενέργεια; Σίγουρα άκουσες. Λοιπόν, και που αυτό σίγουρα το ξέρεις, (σου ξεφεύγουν εσένα κάτι τέτοια) η ενέργεια αυτή είναι τρομερά προσοδοφόρα και αποφέρει πολύ καλό εισόδημα. Αρκεί να βρεις το κατάλληλο κοίτασμα.
Και, (αυτό όμως δεν το ήξερες, στην έφερα), υπάρχουν κάτι ειδικοί καρχαρίες, που μπορούν και ζουν στη χλιδή, με προϊόντα πυρηνικής ενέργειας, χωρίς απολύτως καμία παρενέργεια.
Δεν σε κάνω πλάκα, αλήθεια λέω.

Όχι τίποτε, αλλά, απορούμε διότι κάτι για σκύλο που δαγκώνει μας έγραφες.. και, τελικά, αργήσαμε μα καταλάβαμε πως πάλι περιαυτολογούσες. Ο ΠΡΟΣΟΧΗ σκύλος δαγκώνει ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ!
Άσε να σε παινέψουν όμως λίγο και οι άλλοι.

Κάτι μας έγραφες και για απατεώνες. Άκου, δε λέει να φωνάζει ο κλέφτης για να τρομάξει ο νοικοκύρης.. Σταμάτα τον Φαρισαϊσμό, δεν οδηγεί μακρυά.
”Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματείς και Φαρισσαῖοι, ὑποκριταί” λέει το ευαγγέλιο.
Βέβαια, πρέπει να πηγαίνεις και στην εκκλησία για να τα ξέρεις αυτά. Όχι βέβαια πως όσοι πάνε, ακολουθούν και τα λόγια του ευαγγελίου. Εδώ παπάδες, και δεν τα ακολουθούν.
Μην τρελαθούμε κιόλας.

Για να σταματήσω εδώ, και να μην το συνεχίσω κι άλλο, γιατί έχει πολύ πράμα η υπόθεσή σου, θα σου πω μερικά, να με θυμάσαι. 

Πρώτα πρώτα, ασχολήθηκες με το λάθος άτομο. Με μένα. Και με μένα δεν είχες ΕΣΥ προσωπικά, ΚΑΝΕΝΑΝ λόγο να δοκιμάσεις την τύχη σου, μα ούτε και ελπίδα. Γιατί μ' αγαπάνε περισσότεροι απ' όσους με μισούν, πάρτε το απόφαση και οι τρεις σας.

Εμείς ξέρουμε τι έγινε. Χατίρι στην οξυζενέ που με έχει άχτι πήγες να κάνεις. Για άλλη μια φορά όμως, πόνταρες σε κουτσό άλογο. Σταμάτα κάποτε να την ακούς, γιατί προβλέπω να ξαναφεύγεις πολύ σύντομα από Καναδά, και δεν σου έμειναν πλέον πολλά μέρη που μπορείς να πας.
Αμερική, δεν μπορείς. Ελλάδα, δεν μπορείς. Αν ξαναφύγεις κι από δω, σε βλέπω Ζιμπάμπουε σκαρφαλωμένο πάνω σε καμιά μπανανιά να αγναντεύεις τις ζέβρες από ψηλά.

Τα έβαλες και με τα (κοντά) 500 μου κιλά; Ομορφάντρα μου εσύ, με το φιδίσιο κορμί, που μου ‘γινες εκτός των άλλων και ζυγαριά. Όπου σε δω την επόμενη φορά, θα σου ζητήσω να ζυγίσεις και τα @@ρια μου γιατί τελευταία με βαραίνουν. Πες και του μπούμπη που 'χεις και ονειρεύεται συνεταιρισμούς και επιχειρήσεις μαζί σου, να έρθει να του δώσω κι αυτουνού μια χούφτα, γιατί, αυτός κι αν τα χρειάζεται. Όχι ότι δεν έχει, μα τα έχει σε λάθος μέρος. Έχω δει χαζούς, αλλά αυτός είναι ανέκδοτο από μόνος του.
Σας ονειρεύτηκα μια μέρα να παίζετε οι δυο σας λέει, Polo, σε μια πισίνα. Ο μπούμπης ήταν με τα πράσινα, και ο κροκόδειλος.. συγνώμη, ..εσύ, έπαιζες με τα κόκκινα!!

Και, δεν είμαι ανταγωνιστής σου. Έχω ένα φτωχό Blogάκι και γράφω ότι μου κατέβη, γενικευμένα και ανώνυμα. Όπως κι εσύ άλλωστε.
Δεν είμαι σπουδαγμένος όπως εσύ και οι συνεργάτες σου, με πληθώρα πτυχίων και επιφανείς γονείς με διευθυντικές θέσεις.
Απόφοιτος 3ης γυμνασίου είμαι, δίχως πτυχία, από γονείς απλούς, και αφανείς.
Επίσης δεν πουλάω διαφημίσεις. Γιατί προτιμώ να είμαι αδέσμευτος, ανεξάρτητος και αμερόληπτος. Δεν περιμένω να ζήσω από διαφημίσεις, δηλαδή "αέρα πατέρα". Έμαθα να δουλεύω.

Δεύτερον, και παρά το καλλιτεχνικό μου ψευδώνυμο, δεν έχω απολύτως τίποτε να κρύψω, οπότε, ότι θέλεις να μάθεις, ρώτα με να σου το πω.
Πίστεψέ με, δεν με γνωρίζει κανένας καλύτερα από εμένα τον ίδιο. Αυτοί πάλι που με γνωρίζουν κάπως καλά, οι πιο πολλοί θα με παινέψουν, παρά θα με κατηγορήσουν, οπότε.. αν θέλεις να μου βρεις -ντέ και καλά- κουσούρια, ρώτα την τέτοια, που ‘χεις για συμβουλάτορα. Θα εφεύρει στο πίτς φιτίλι όσα ποθούν να ακούσουν τ’ αφτιά σου.
Σαν το πτυχίο της, στη δημοσιογραφία, η που πήγα να της φάω και τις τελευταίες της οικονομίες για παράδειγμα. ξέρει αυτή.

Τρίτον, με κατηγορείς για πράγματα που δεν έκανα ποτέ.
Ότι δήθεν ξημεροβραδιάζομαι στις καφετερίες, παραμονεύοντας να αρπάξω από τις τσέπες, και τις τελευταίες οικονομίες, από τα ανύποπτα θύματα μετανάστες από Ελλάδα, και λοιπά παντελώς γελοία, ή ότι το παίζω αστυνομικός.. αυτό κι αν δεν ήταν παπαριά βγαλμένη από το αρρωστημένο μυαλό σου
Κανείς δεν μπορεί να μου απαγορεύσει να πάω ένστολος να πιω έναν καφέ λίγο πριν πιάσω δουλειά. Η στολή που φοράω, είναι Highly Identifiable as Security Officer's Uniform, και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εκληφθεί ως στολή αστυνομικού. Τόσα ξέρεις, τόσα λες φυσικά. Μάλλον, "εφευρίσκεις".

Δεν φημίζομαι και τόσο για δαγκανιάρης. Τα χρέη μου τα πληρώνω, έστω κι αν αργήσω καμιά φορά, και με τόκο. Αυτά όμως για σένα είναι καθημερινό παντεσπάνι. Ούτε ξέρεις ο ίδιος σε πόσους χρωστάς. Ναι, ξέρω, ξέρω, πιστεύεις πως είσαι untouchable. Όλοι ξέρουν όμως τι είσαι. Θα δεις ποιοι και πόσοι, μην τους περνάς για χαζούς. Απλά παρακολουθούν τα δρώμενα και σε περιμένουν πανέτοιμοι, με τα φτυάρια στα χέρια να αρχίσουν το "θάψιμο".

Δεν με ενδιαφέρουν οι Έλληνες σαν εσένα η την παρέα σου πλέον αγαπητέ, ούτε τα προβλήματά σας, η αχαριστία σας, η λαμογιά σας, η βρωμιά σας, η λάσπη σας, το ρίξιμο σε άλλους η αναμεταξύ σας στην πορεία, και όλα τα κουσούρια της φυλής σας.
Όποιος θέλει να έρθει, καλώς να 'ρθει. Όποιος θέλει να κάνει τα χαρτιά του, να βρει να πληρώσει όποιον θέλει και να τα κάνει, όπως πλήρωσα κι εγώ. Όποιος θέλει να βρει σπίτι η δουλειά, να ψάξει όπου θέλει μόνος του και να βρει. Γολγοθάδες ανέβηκα, ας ανέβη κι αυτός το δικό του.
Μονάχα μακρυά από μένα κι αγαπημένοι που λένε. Οπότε, "κόψτε" λίγο εκεί μέσα, πήρατε μεγάλη κατη-φόρα.

Μου έγραψες επίσης ότι συνεργάζομαι με κάποιον “μπλοκερά” του Τορόντο.
Bloggers να μας αποκαλείς. Πτυχιούχος δημοσιογράφος και άσχετος, δε λέει.. Κι αν εσύ είσαι τόσο άσχετος (που τελικά είσαι), έχεις ολόκληρη πτυχιούχα δημοσιογραφίας δίπλα σου. Πες να σε διορθώνει, ας κάνει και κάτι σωστό.. 

Σε πληροφορώ λοιπόν, πως τον συνάδελφο Blogger, τον γνώρισα μόλις σήμερα, ορμώμενος, από καθαρή περιέργεια, πρώτα πρώτα να δω επί τέλους κι εγώ με ποιόν συνεργάζομαι και δεν είχα ιδέα.

Αυτός λοιπόν μου ανέφερε πως πήρε 2-3 αναρτήσεις μου που του άρεσαν και τις αναδημοσίευσε. Δικαίωμά του, ουδέν μεμπτόν. Δεν μπορεί να του το απαγορέψει κανένας. Και τον ευχαριστώ μάλιστα και για την αναφορά που έκανε για την πηγή των κειμένων μου που δανείστηκε, διαφημίζοντας έτσι το Blog μου, κάτι που η πτυχιούχος σου δεν έκανε ποτέ, κι ας ξεκοκαλίζει ένα σωρό ξένα Blogs και websites από Ελλάδα ασταμάτητα, χωρίς ποτέ να αναφέρει πηγή, οικειοποιούμενη ξένη δουλειά και ξένα άρθρα. Τους ειδοποιήσαμε όλους και το ψάχνουν, όπως ψάχνει κι εκείνη το δικό μου χάνοντας τον ύπνο της, για να μου βρει "ψεγάδια" να στα δώσει. Βλέπω αδιάκοπα την IP της μέσα να "ψάχνει" σαν κλέφτης, λες και δεν την πήρα χαμπάρι, η είμαι κανένας χθεσινός.

Αφού λοιπόν τα είπαμε, κι αφού τα βρήκαμε, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε από κοινού. Όπως βλέπεις, ο σκύλος που δαγκώνει, δεν έχει μονάχα εχθρούς, έχει κι αμέτρητους φίλους,  και βρίσκει συνεχώς καινούργιους. Εσένα είναι που παρατάνε άπαντες, ο ένας μετά τον άλλο και.. την άλλη.
Τυχαίο; Δε νομίζω!

Πάντως, παρατηρήσαμε ένα πράγμα, και συμφωνούμε όλοι. "Πως, πριν εμφανιστεί η διπλωματούχος σου, είχες μια κάπως ικανή εφημερίδα στο Τορόντο, και άρχιζες να γίνεσαι ένα κάπως-συζητημένο όνομα. Από τότε που εμφανίστηκε, πήραν, και η εφημερίδα και το όνομά σου την κάτω βόλτα". Μήπως να το ξανασκεφτείς λιγάκι; Δεν ξέρουμε για  παράδειγμα, αν πιστεύεις σε μαύρες γάτες. Και μη σε γελάνε τα φανταχτερά κι αστραφτερά χρώματα. Στο σκοτάδι όλες μαύρες είναι.
Ιδέες δίνουμε εμείς τώρα.

Επειδή έχω όμως κατά βάθος καλή, ευγενική και χριστιανική ψυχή, θα σου ζητήσω ένα μεγάλο συγνώμη μετά από όλα τα πικρά λόγια που ανταλλάχθηκαν, γιατί δεν μου πάει να χτυπάω ηλικιωμένους (όχι όπως εσύ, που σήκωσες στο Cafe Frappe πέρυσι το χέρι σε 83χρονο υπερήλικα), φτωχούς και άρρωστους.Τους αφήνω να με βαράνε αυτοί. Έτσι κι αλλιώς, με τα (κοντά) 500 κιλά μου, το δικό τους χέρι πονάει.
Θυμάμαι και που μου έλεγε η γιαγιά μου, παιδάκι μου, “ούς ο Θεός εβάρεσεν, άνθρωπος μη βαρεσάτω”.
Γριά γυναίκα ήταν, τόσο ήξερε, τόσο έλεγε.. ντάξ, δε βαριέσαι.
Έπειτα, μου έδειξαν και μια φωτογραφία σου, με το ένα πόδι σηκωμένο, σε νάρθηκα, σπασμένο, μου εξιστόρησαν και κάτι ιστορίες πόνου, που μού 'ρθαν δάκρυα στα μάτια. Μου διηγήθηκαν για παράδειγμα, πως όπου πας τρως ξύλο, και σε πόνεσε η ψυχή μου ρε γαμώτο.
Είπα, έλα μωρέ, κρίμα είναι. Επειδή δηλαδή χάνει; Κι αν πάλι χάνει από το πολύ ξύλο; Αυτός φταίει μετά; Μα καλά, γιατί όπου πας σε δέρνουν;
Μήπως τελικά το ζητάει ο οργανισμός σου; Μήπως σου αρέσει το ξύλο;  Σαν να διακρίνω δείγματα μαζοχισμού.

Επίσης, έγινες αιτία κι αφορμή, να γνωρίσω έναν αξιόλογο άτομο που αγνοούσα την ύπαρξή του. Αν δεν έγραφες εκείνες τις παπαριές σου, ιδέα δεν θα είχαμε πως ζούμε στην ίδια πόλη εγώ κι αυτός. Το φαντάζεσαι;

Πάντως, αν ποτέ χρειαστείς κι άλλον συνεργάτη για την εφημερίδα σου, φώναξέ με. Κι εγώ πτυχίο δημοσιογράφου έχω.. όπως άλλωστε κι εσείς εκεί πέρα. 
Εσύ τώρα βέβαια θα νομίζεις ότι σε δουλεύω. Χωρίς πλάκα όμως. Άμα με χρειαστείς, πάρε με τηλέφωνο. Αν θέλε&