Βουλή, 08/02/2023 – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΓΔΑΝΟΣ (Ανεξάρτητος Βουλευτής):

Όταν το 2014 φιλοξένησα στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ τον Αρχηγό της Χρυσής Αυγής Νίκο Μιχαλολιάκο θέλησα να καταδείξω ότι η Χρυσή Αυγή δεν ήταν κόμμα εθνικιστικό, όπως παρουσιαζόταν, αλλά ξεκάθαρα νεοναζιστικό. Κίνητρό μου όμως – λυπάμαι που έφυγε ο κύριος Υπουργός, διότι είναι ώρα να ακουστεί και η αντίθεση επί της αρχής από τα δεξιά, όχι μόνο από τα αριστερά – δεν ήταν η απέχθεια για τον εθνικισμό που εμφορείται από τους πιο πολλούς εδώ μέσα, αλλά αντίθετα ο βαθύς σεβασμός μου προς αυτόν.

Ο εθνικισμός, κυρίες και κύριοι, δεν είναι πολιτική ιδεολογία. Όπως έχει πει ο αείμνηστος Πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης – επιλογή, θυμίζω, του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου –  είναι κάτι το βαθιά ανθρώπινο, κάτι το δημοκρατικό, είναι κοσμοαντίληψη, είναι στάση ζωής. Χωρίς τον εθνικισμό η Βουλή αυτή δεν θα υπήρχε. Χωρίς τον εθνικισμό δεν θα μιλούσαμε τη γλώσσα που μιλάμε.

Στις μέρες μας, όμως, ο διεθνισμός έχει καταστεί κυρίαρχη ιδεολογία όλων των συστημικών κομμάτων. Η ισλαμική εισβολή, η αντικατάσταση πληθυσμού, η δημογραφική ερήμωση της επαρχίας, η άγρια επίθεση στην παραδοσιακή οικογένεια, η υποταγή στην ατζέντα των διεθνών ελίτ εξυπηρετείται εξίσου από τον ΣΥΡΙΖΑ, από το ΠΑΣΟΚ – αλήθεια, κύριε Ανδρουλάκη, έχετε ξεχάσει το σύνθημα του ιδρυτή σας «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες»; – και βεβαίως, από τη Νέα Δημοκρατία.

Απέναντι στα κόμματα, λοιπόν, του Νταβός, η στροφή στο έθνος είναι πράξη αντίστασης κάθε Ελληνίδας και κάθε Έλληνα. Διότι, κύριε Πρωθυπουργέ – όπως θα λέγαμε, αν ήταν εδώ – εμείς δεν χαιρόμαστε να βλέπουμε την Ελλάδα να γίνεται πολυπολιτισμική, τιμώντας τους αγώνες της Αριστεράς. Διότι αξιώνουμε οι αποφάσεις για την Ελλάδα να λαμβάνονται από τους Έλληνες, όχι από liberal διευθυντήρια ή τον κ. Σβαμπ.

Και εμείς δεν θέλουμε παγκόσμια υπηκοότητα, αλλά ελληνική, διότι ιδιότητα δεν έχ’ η ανθρωπότης τιμιοτέραν. Βλέπετε, εμείς πριν κοιμηθούμε διαβάζουμε τον Καβάφη, όχι το Great Reset.

Εν τούτοις, όμως, σε μια χώρα που ακόμα και η Κεντροδεξιά έχει γίνει παράρτημα των Αμερικάνων Democrats, του διεθνιστικού αριστερισμού, που η παιδεία κατρακυλάει, ζούμε εδώ και μια δεκαετία, κύριε Υπουργέ, το εξής παράδοξο και δράμα. Νεοναζιστές – διότι περί νεοναζιστών πρόκειται – να θέλουν, και σε έναν βαθμό να το έχουν πετύχει, να εκφράσουν εθνικιστές, εθνικόφρονες και καλοπροαίρετους πατριώτες.

Και αυτό είναι πραγματικά τραγικό, διότι οι πολίτες που σήμερα δηλώνουν εθνικιστές καμία σχέση δεν έχουν με τον αγκυλωτό σταυρό του Χίτλερ. Αντίθετα, κρατούν από μια ένδοξη παράδοση εθνικοφρόνων μαχητών που πολέμησαν τον ιταλικό φασισμό, τον γερμανικό ναζισμό, όπως επίσης και τον κομμουνισμό. Δεν σήκωσαν, αντίθετα πολέμησαν τη σβάστικα, θυσιάστηκαν για την πατρίδα.

Αφετηρία και ρίζα τους είναι ο Ιωάννης Μεταξάς, η ελληνική εποποιία 1940- 1941 ενάντια στον Άξονα. Ο ΕΔΕΣ του Ναπολέοντα Ζέρβα. Η ΕΚΚΑ του Καρτάλη και του Συνταγματάρχη Ψαρρού. Η «Οργάνωση Χ» του Γεωργίου Γρίβα Διγενή. Η ΠΕΑΝ του Παναγιώτη Κανελλόπουλου και του Αντισμηνάρχου Περρίκου, που ανατίναξε το κτίριο της ναζιστικής ΕΣΠΟ στην Ομόνοια. Το «Ελληνικόν Αίμα» του Κωνσταντίνου Βοβολίνη. Είναι η «Μίδας» του Ιωάννη Τσιγάντε. Η «Μπουμπουλίνα» της εκτελεσθείσας από τους Γερμανούς Λέλας Καραγιάννη. Η «Όμηρος» των Δόβα και Κιτριλάκη, αξιωματικών. Ο «Ιερός Λόχος» του Χριστόδουλου Τσιγάντε, που απελευθέρωσε από τους Γερμανούς τα νησιά του Αιγαίου. Οι ελεύθερες ελληνικές δυνάμεις, που τσάκισαν τις μεραρχίες του Ρόμελ στη Μέση Ανατολή και στο Ελ Αλαμέιν. Η Τρίτη Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία, με επικεφαλής τον Θρασύβουλο Τσακαλώτο, που πήρε το Ρίμινι από τη Βέρμαχτ.

Από αυτούς κρατάμε. Όλοι αυτοί οι πρόγονοι των σημερινών εθνικιστών και εθνικοφρόνων, όχι απλά δεν ήταν ναζί, αντίθετα ήταν εκ των μεγαλυτέρων αντι- ναζιστών της ελληνικής ιστορίας.

Και ας έρθουμε στο σήμερα και ας πούμε άβολες αλήθειες. Ήταν η Χρυσή Αυγή νεοναζιστικό κόμμα; Προφανώς, ναι. Ήταν εγκληματική οργάνωση; Σύμφωνα με την ελληνική δικαιοσύνη, ναι. Προέρχεται ο αρχηγός του κόμματος που σήμερα τίθεται εκτός νόμου από νεοναζιστικό κόμμα; Ναι. Ήταν μέλος εγκληματικής οργάνωσης; Σύμφωνα με την ελληνική δικαιοσύνη, ναι.

Μπορεί όμως σήμερα να αποδειχτεί ότι το κόμμα του είναι ναζιστικό; Όχι. Και είναι σήμερα, σύμφωνα με την ελληνική δικαιοσύνη, αυτό το κόμμα εγκληματική οργάνωση; Επίσης, όχι.

Τι κάνει, λοιπόν, η τροπολογία που συζητάμε; Δέχεται ουσιαστικά ως τελεσίδικη την πρωτόδικη καταδίκη του Ηλία Κασιδιάρη, ενώ επιτρέπει στον Άρειο Πάγο να αποφασίζει κατά το δοκούν ποιος είναι ο πραγματικός αρχηγός ενός κόμματος. Είναι επικίνδυνα πράγματα.

Συγχρόνως, επιτρέπει στον εκάστοτε ανώτατο δικαστικό να μπορεί να πει γενικώς και αορίστως αν κάθε κόμμα εξυπηρετεί τους σκοπούς και τις ανάγκες του δημοκρατικού πολιτεύματος. Δηλαδή – εδώ καταλαβαίνω και την αγωνία του κ. Γκιόκα – αν στο μέλλον έρθει στα πράγματα μία αντικομμουνιστική κυβέρνηση, με δεδομένο το άρθρο 2 του καταστατικού του ΚΚΕ που ζητά επανάσταση και δικτατορία του προλεταριάτου, μπορεί να θέσει εκτός νόμου το ΚΚΕ;

Αυτό, μεταξύ μας, αν συμβεί ως παρακαταθήκη του Κυριάκου Μητσοτάκη, θα είναι ομολογουμένως βαθιά ειρωνικό. Όμως, επί του προκειμένου, αν η Κυβέρνηση επιθυμούσε να είναι τίμια, ας απέκλειε από την πολιτική κάθε νεοναζιστή, κάθε ολοκληρωτιστή, κάθε εχθρό της δημοκρατίας. Και αυτό ναι, να το συζητούσαμε.

Δεν το κάνει όμως. Διότι τότε θα έπρεπε να απαγορεύσει αυτό το οποίο ο Μίκης Θεοδωράκης είχε αποκαλέσει και «αριστερόστροφο φασισμό». Και αυτός ο αριστερόστροφος, ο «κόκκινος» φασισμός εμφορείται και απ’ όσους ζητούν να ενταχθεί στην τροπολογία ο αντιρατσιστικός κατά το δοκούν. Δηλαδή, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν κάποιος αντιτίθεται στην πολυπολιτισμική κοινωνία, είναι εκπρόσωπος ναζιστικού κόμματος;

Βλέπετε, κύριοι και κυρίες της Νέας Δημοκρατίας, ότι έχει ανοίξει τον «ασκό του Αιόλου»;

Κλείνω.
Θέτετε, λοιπόν, πριν από τις εκλογές και φωτογραφικά εκτός νόμου ένα κόμμα, όχι για λόγους ιδεολογικούς, αλλά διότι η παρουσία του στη Βουλή απειλεί το πολιτικό σύστημα ως έχει και καθιστά την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας σχεδόν αδύνατη. Είναι ένα κόμμα του οποίου οι ψηφοφόροι είναι στην πλειονότητά τους εθνικιστές και εθνικόφρονες, όχι νεοναζιστές. Είναι αυτό δημοκρατία; Ρητορικό το ερώτημα.

Για να τελειώνουμε, η τροπολογία είναι «ντροπολογία» και σίγουρα είναι υποκριτική, συνταγματικά προβληματική και θεσμικά επικίνδυνη. Για να αντιμετωπίσουμε κόμματα με ακραία ρητορική και νεοναζιστική ιδεολογία πρέπει να θεραπευτούν τα αίτια που ωθούν τους πολίτες σε αυτές τις επιλογές, με αστικές συντηρητικές κανονικές δεξιές πολιτικές, ούτε κεντρώες, ούτε κεντροδεξιές, με παιδεία, με ασφάλεια, με σεβασμό επιτέλους στην πατρίδα, τη θρησκεία, την οικογένεια.

Όταν, αντί να κάνετε μαζικές απελάσεις παρανόμων, κάνετε μετεγκαταστάσεις σε όλη την Ελλάδα από τα νησιά, τότε δεν φταίει ο «κακός», δεν φταίει ο «Ελληνάρας» ή ο «ρατσιστής» – σε εισαγωγικά – που πάει και ψηφίζει Κασιδιάρη. Φταίει η Νέα Δημοκρατία που εξυπηρετεί την ατζέντα του Νταβός.

Και όταν στο Νταβός ο κ. Μητσοτάκης παροτρύνει αυτούς που δικαιούνται άσυλο να μείνουν στην Ελλάδα, τότε αυτός που ψηφίζει Κασιδιάρη φταίει; Ή φταίει ο Πρωθυπουργός που δεν έχει περπατήσει ποτέ στην πλατεία Βικτωρίας, που έχει γίνει Πακιστάν.

Ως επίλογο, σας κρούω τον κώδωνα του κινδύνου για κάθε Κασιδιάρη – για κάθε Κασιδιάρη! – που εμφανίζεται, πάντα από πίσω θα υπάρχει ένας ελιτιστής που έχει πάρει διαζύγιο με την πραγματικότητα. Για κάθε δε Κασιδιάρη που εξαφανίζεται, να είστε σίγουροι ότι θα εμφανιστεί άλλος, ακόμα πιο ακραίος.

Η τροπολογία, όπως και ο αντιρατσιστικός, δεν συντάχθηκαν λοιπόν επειδή κάποιοι αγαπούν τη δημοκρατία, αλλά επειδή κάποιοι δεν θέλουν να ξεβολευτούν και θέλουν να μακροημερεύσουν.

Τον πατριωτικό, όμως, χώρο δεν θα μπορείτε να τον καταπνίγετε για πάντα είτε κατασκευάζοντας είτε εξαφανίζοντας τον κάθε ακραίο.

Εμείς – επίλογος – ακόμα και εάν πολιτικά δεν μας συμφέρει, καταψηφίζουμε αυτή την τροπολογία. Είμαστε και θα είμαστε εδώ αμετακίνητοι επί των θέσεων και των αρχών μας. Γιατί; Διότι είμαστε η τελευταία γραμμή άμυνας για την πατρίδα και για τα παιδιά μας.

Tags: εθνικισμός, Ηλίας Κασιδιάρης, Κωνσταντίνος Μπογδάνος, ναζισμός, πατριωτισμός, πολυπολιτισμικότητα, τροπολογία, Χρυσή Αυγή