Απόσπασμα από το άρθρο: Ukraine Had Lost the War Before It Even Started 

Η Τουρκία, το μεγάλης βαρύτητας μέλος του ΝΑΤΟ «Κοιμάται με τον Εχθρό». Έχει μια συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με τη Ρωσία.

Αυτό σημαίνει ότι υπό τις παρούσες συνθήκες ένας πόλεμος ΗΠΑ-ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας είναι αδύνατον να γίνει.

Η Μαύρη Θάλασσα είναι στρατηγική. Ενώ η ακτογραμμή της Ουκρανίας ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από τη Ρωσία, η Τουρκία (σύμφωνα με το πρωτόκολλο Montreux) ελέγχει ολόκληρη τη νότια ακτογραμμή της Μαύρης Θάλασσας καθώς και την πρόσβαση στη Μεσόγειο.  (βλέπε χάρτη πιο πάνω)

Η Τουρκία παίζει διπλό παιχνίδι, και δεν ενεργεί για λογαριασμό του ΝΑΤΟ στο πολεμικό θέατρο. Συνεργάζεται «ανεπίσημα» με τη Ρωσία. Οι αποτυχημένες ειρηνευτικές συμφωνίες του Μαρτίου 2022 στην Κωνσταντινούπολη φιλοξενήθηκαν από την κυβέρνηση Ερντογάν.

——————————

Απόσπασμα από το άρθρο: Unspoken Divisions within NATO. “Sleeping with the Enemy”

Θα πρέπει να είναι προφανές στον Λευκό Οίκο και το Πεντάγωνο, για να μην αναφέρουμε την έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, ότι:

Δεν μπορούν να κερδίσουν έναν πόλεμο εναντίον της Ρωσίας όταν το δεύτερο μεγαλύτερο στρατιωτικό κράτος-μέλος του Βορειοατλαντικού Συμφώνου «κοιμάται με τον εχθρό».

Αναφέρομαι στην Τουρκία, η οποία είναι τόσο ο «βαρέων βαρών του ΝΑΤΟ» όσο και σταθερός σύμμαχος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Το αφήγημα «κοιμάται με τον εχθρό» – που είναι το αντικείμενο αυτού του άρθρου – δεν έγινε ποτέ πρωτοσέλιδο, ούτε αποτέλεσε αντικείμενο ανάλυσης από τα ανεξάρτητα ΜΜΕ.
(…) (…)
Το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου 2016 κατά του Προέδρου Ερντογάν

Στις 15 Ιουλίου 2016, λιγότερο από δύο μήνες μετά την «άρνηση συμμόρφωσης» του Ερντογάν στις 28 Μαΐου 2016, η Τουρκία έγινε αντικείμενο απόπειρας πραξικοπήματος:

…[Φέρεται] ότι διεξήχθη από μια φατρία του τουρκικού στρατού [η οποία] βομβάρδισε κυβερνητικά κτίρια, έκλεισε δρόμους και γέφυρες και προσπάθησε να ανατρέψει τον Πρόεδρο  Recep Tayyip Erdogan.

Αυτό που δεν αναφέρθηκε στην Έκθεση NPR  ήταν ότι το Πραξικόπημα συνίστατο σε ένα υποτιθέμενο σχέδιο της CIA για τη δολοφονία του Προέδρου Ερντογάν:

«…Ο Ερντογάν κατηγόρησε τη CIA ότι βρίσκεται πίσω από μια απόπειρα πραξικοπήματος για να τον δολοφονήσουν και να φέρουν στην εξουσία τα ελεγχόμενα από τη CIA δίκτυα του εξόριστου Fethullah Gülen, καθώς η Ουάσιγκτον είχε απαυδήσει  από τις ανατροπές αφοσίωσης του Ερντογάν. Το πραξικόπημα απέτυχε και τα ρεπορτάζ έλεγαν ότι οι υποκλοπές των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών δόθηκαν στον Ερντογάν και του έσωσαν τη ζωή. Μετά από αυτό, οι σχέσεις με τη Μόσχα βελτιώθηκαν σημαντικά.

… Τότε ο Ερντογάν άρχισε μια στροφή προς τη Μόσχα. Το 2017, η Τουρκία αγνόησε επανειλημμένες διαμαρτυρίες από την Ουάσιγκτον και το ΝΑΤΟ και συμφώνησε να αγοράσει το προηγμένο ρωσικό πυραυλικό σύστημα αεράμυνας S-400, που λέγεται ότι είναι το πιο προηγμένο στον κόσμο. Την ίδια περίοδο η Ρωσία ξεκίνησε την κατασκευή του πρώτου από τους δύο αγωγούς φυσικού αερίου της Μαύρης Θάλασσας προς την Τουρκία, τον TurkStream, τον Οκτώβριο του 2016, απομακρύνοντας περαιτέρω την Άγκυρα και την Ουάσιγκτον. (F. William Engdahl, Απρίλιος 2021, η έμφαση προστέθηκε) (βλ. χάρτη παρακάτω).

Η Άγκυρα παρασύρεται προς τη Μόσχα

Πριν από το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016, υπήρχε μια τεταμένη σχέση μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας (η οποία διευκόλυνε την είσοδο πολεμικών πλοίων ΗΠΑ-ΝΑΤΟ από τη Μεσόγειο στη Μαύρη Θάλασσα).

Η αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του Ιουλίου 2016 κατά του Ερντογάν σηματοδότησε μια σημαντική καμπή στη δομή των πολιτικών και στρατηγικών συμμαχιών.

Οδήγησε σε αναδιάταξη των συμμαχιών σχεδόν αμέσως. Οι εξελισσόμενες σχέσεις της Άγκυρας με τη Μόσχα συνδυάστηκαν επίσης με οικονομική συνεργασία, ειδικά στους τομείς των αγωγών.

«Οι Συμμαχίες μας»: «Κοιμόμαστε με τον Εχθρό» ενώ «Συνεργαζόμαστε με το ΝΑΤΟ».

Στις πρόσφατες εξελίξεις, ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Hulusi Akar (πρώην στρατηγός τεσσάρων αστέρων) δήλωσε με πάσα ειλικρίνεια (διγλωσσία):

«… σχετικά με την κριτική για το ρόλο της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και ότι οι αντιρρήσεις της για την κοινή αίτηση ένταξης των σκανδιναβικών χωρών και οι φιλικοί της δεσμοί με τη Ρωσία βλάπτουν τη συμμαχία, έχω να πω ότι «Ένα ΝΑΤΟ χωρίς Τουρκία είναι αδιανόητο»…

«Είμαστε ένα δοκιμασμένο έθνος, ένας δοκιμασμένος στρατός που δεν θα ενεργούσε ποτέ αντίθετα με τις συμμαχίες μας [σημείωση πληθυντικού]. Τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη περιπολούν στον ουρανό πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα για χάρη του ΝΑΤΟ και η κυβέρνηση έχει εμποδίσει τα ρωσικά πολεμικά πλοία να χρησιμοποιούν τα στενά του κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία. (Η έμφαση στους FT προστέθηκε)

Ο Hulusi Akar λέει: «Ένα ΝΑΤΟ χωρίς Τουρκία είναι αδιανόητο». Συμφωνώ εν μέρει.

Ένα διχασμένο ΝΑΤΟ δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να διεξαγάγει πόλεμο στη Ρωσία όταν το βαρέων βαρών στρατιωτικό του μέλος στη νότια ακτογραμμή της Μαύρης Θάλασσας «κοιμάται με τον εχθρό», δηλαδή συνεργάζεται με τη Μόσχα σε συνδυασμό με μια στενή προσωπική σχέση μεταξύ του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του Βλαντιμίρ Πούτιν.

Αυτές οι τουρκικές περιπολίες μαχητικών είναι για τους τύπους. Δεν στρέφονται κατά της Ρωσίας.

«Οι Συμμαχίες μας» λέει ο Hulusi Akar, πληθυντικός: τι σημαίνει αυτό; Δεν είμαστε σύμμαχοι μόνο με τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ αλλά και με τη Ρωσία [παράφραση]. Ασυνέπεια.

Η πρωτοβουλία της Τουρκίας να εμποδίσει την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στην Ατλαντική Συμμαχία δεν αναλήφθηκε άραγε για λογαριασμό της Ρωσίας;

Γεωπολιτική της Μαύρης Θάλασσας

Από γεωπολιτική άποψη, η Τουρκία και η Ρωσία ελέγχουν επί του παρόντος τη Μαύρη Θάλασσα (και συνεργάζονται όσον αφορά το εμπόριο προϊόντων από την Ουκρανία).

Ενώ η Ρωσία ελέγχει μεγάλο μέρος των βόρειων και ανατολικών ακτών, ολόκληρη η νότια ακτογραμμή της Μαύρης Θάλασσας καθώς και η πρόσβαση στη Μεσόγειο βάσει του Πρωτοκόλλου του Montreux είναι στη δικαιοδοσία της Τουρκίας.

Αν πάμε πίσω στην ιστορία, η κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου στρατιωτικοποίηση ΗΠΑ-ΝΑΤΟ εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από τον στρατηγικό ρόλο της Τουρκίας ενάντια στη Σοβιετική Ένωση, με μια μαζική συγκέντρωση οπλισμού ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην Τουρκία. Είναι μια περασμένη εποχή.

Η Μόσχα και η Άγκυρα έχουν αναπτύξει διμερή και ανεπίσημη κατανόηση. Η Τουρκία δεν αναπτύσσει το Ναυτικό και την Αεροπορία της στη Λεκάνη της Μαύρης Θάλασσας για λογαριασμό των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ.

Είναι το «Sleeping with the Enemy» μια λεωφόρος προς την ειρήνη;

Η αποτυχημένη Ειρηνευτική Πρωτοβουλία του Μαρτίου 2022 στην Κωνσταντινούπολη φιλοξενήθηκε από την κυβέρνηση Ερντογάν σε στενή επαφή με το Κρεμλίνο. Ενώ υποβλήθηκε σε σαμποτάζ τόσο από το Κίεβο όσο και από τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, ελπίζουμε ότι παραμένει μια επιλογή.

Στις πρόσφατες εξελίξεις (αρχές Φεβρουαρίου 2023) ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «έχει επικρίνει ανοιχτά την απόφαση των συμμάχων του στο ΝΑΤΟ να παράσχουν στην Ουκρανία πάνω από 300 βαριά άρματα μάχης για να παρατείνουν τον πόλεμο κατά της Ρωσίας».

“Προσωπικά δεν μπορώ να πω ότι η αποστολή τανκς θα λύσει αυτό το ζήτημα… Αυτή είναι μια προσπάθεια υψηλού κινδύνου και θα γεμίσει μόνο τις τσέπες των βαρώνων των όπλων .”

Ο Ερντογάν επιβεβαίωσε ότι «θα συνεχίσει τις συνομιλίες τόσο με τη Ρωσία όσο και με την Ουκρανία στο πλαίσιο των προσπαθειών να βρεθεί ένας δρόμος προς την ειρήνη».

Τι θα ακολουθήσει: Άλλο ένα αποτυχημένο πραξικόπημα υπό την αιγίδα των ΗΠΑ, για αλλαγή καθεστώτος στην Τουρκία;

Οι προεδρικές εκλογές στην Τουρκία έχουν προγραμματιστεί για τον Μάιο του 2023:

«Με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο τιμόνι, η Τουρκία είναι και πάλι “ο άρρωστος άνθρωπος της Ευρώπης”, η συμπεριφορά του κ. Ερντογάν ήταν σταθερά διχαστική και επικίνδυνη. Η Τουρκία είναι μέλος του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, αλλά δεν ενεργεί σαν σύμμαχος». (WSJ ).

Ενώ υπάρχει σθεναρή αντίθεση στην αυταρχική διακυβέρνηση του Ερντογάν, τα διάφορα κόμματα της τουρκικής αντιπολίτευσης είναι κατακερματισμένα, ανίκανα να σχηματίσουν έναν ουσιαστικό συνασπισμό.

Η Δύση, υποδηλώνοντας ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, δεσμεύεται να παρέμβει στις εκλογές ενάντια στον «άρρωστο της Ευρώπης» που «κοιμάται με τον εχθρό»:

«Ωστόσο, υπάρχει πιθανότητα να τον σταματήσουν, εάν η Δύση λάβει τολμηρά μέτρα για να διασφαλίσει ότι η εγχώρια αντιπολίτευσή του θα έχει ένα καλό αναπήδημα στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές. Για να γίνει αυτό, η συμμαχία [ΝΑΤΟ] θα πρέπει να θέσει την ιδιότητα μέλους της Άγκυρας στο τραπέζι. Η εξέταση της αποβολής τώρα θα επιτρέψει στη συμμαχία να συζητήσει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της ένταξής της και να τα τονίσει  – τόσο στους Τούρκους ψηφοφόρους όσο και στα μέλη του ΝΑΤΟ…» (WSJ, η έμφαση προστέθηκε)

Τι μπορούμε να περιμένουμε:

Ο στόχος της Ουάσιγκτον είναι να αποσταθεροποιήσει το καθεστώς Ερντογάν (π.χ. μέσω έγχρωμης επανάστασης, κατασκευασμένων κινημάτων διαμαρτυρίας, της υποτίμησης της λίρας, της χειραγώγησης των εκλογών, του πραξικοπήματος;) ως μέσου για την επανένταξη της Τουρκίας ως το βαρέων βαρών της Ατλαντικής Συμμαχίας και το σπάσιμο της σχέσης της Άγκυρας με τη Μόσχα.

Επί της ουσίας, άλλο ένα πιθανό πραξικόπημα κατά του Ερντογάν; Προκαλώντας κοινωνικό χάος κ.λπ. Θα λειτουργήσει όμως;

ΗΠΑ-ΝΑΤΟ επιδιώκουν αλλαγή καθεστώτος στην Τουρκία, ως μέσο για την ανάκτηση του ελέγχου στη Μαύρη Θάλασσα.

Τα περισσότερα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Τουρκία ΔΕΝ υποστηρίζουν τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και  την ένταξη της Τουρκίας στην Ατλαντική Συμμαχία.

Θα πετύχει αυτό ή θα δράσει ανάποδα, οδηγώντας σε ευρύτερες διαιρέσεις εντός της Ατλαντικής Συμμαχίας;

Υπάρχουν μαζικά κινήματα διαμαρτυρίας κατά του ΝΑΤΟ σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ενώ οι διεφθαρμένες κυβερνήσεις υποστηρίζουν τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, τα αντιπολεμικά ειρηνευτικά κινήματα έχουν εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη.

———————-

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τα άρθρα Ukraine Had Lost the War Before It Even Started και Unspoken Divisions within NATO. “Sleeping with the Enemy”  του καθηγητή Michel Chossudovsky 

globalresearch.ca

Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου

Tags: F. William Engdahl, Fethullah Gülen, Hulusi Akar, Michel Chossudovsky, Recep Tayyip Erdogan, Vladimir Putin, ΗΠΑ, Μαύρη Θάλασσα, ΝΑΤΟ, Ουκρανία, Πούτιν, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, Τουρκία