Η «συζήτηση» του Νταβός για την «παραπληροφόρηση»: Το «πιο υπαρξιακό πρόβλημα» που αντιμετωπίζει ο πλανήτης σήμερα.

Του Jonathan Turley
Global Research, 20 Ιανουαρίου 2023
Jonathan Turley, 18 Ιανουαρίου 2023

Υπήρξε πολλή κάλυψη σχετικά με την επανεμφάνιση του πρώην παρουσιαστή του CNN, Brian Stelter, ως οικοδεσπότη ενός πάνελ στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ σχετικά με την υποτιθέμενη παραπληροφόρηση και τη «ρητορική μίσους». Ο Stelter ζήτησε προηγουμένως λογοκρισία στο πλαίσιο ενός «μοντέλου μείωσης της βλάβης» και ηγήθηκε μιας επιτροπής σε ένα συνέδριο όπου οι Δημοκρατικοί συζήτησαν πώς να διαμορφώσουν τις ειδήσεις. Αντιμετωπίστηκε πάνω στη δική του διάδοση για ψευδείς ιστορίες που στόχευαν τους Ρεπουμπλικάνους στο CNN. 

Ωστόσο, εντυπωσιάστηκα περισσότερο από μια δήλωση του εκδότη των New York Times, A.G. Sulzberger, ο οποίος περιέγραψε την «παραπληροφόρηση» ως το «πιο υπαρξιακό» πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα. Ο Sulzberger επέμεινε ότι η παραπληροφόρηση είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχει απώλεια «εμπιστοσύνης» σήμερα. Αγνοεί τη δική του ιστορία διαβρώνοντας αυτή την εμπιστοσύνη στα μέσα ενημέρωσης μέσω κατάφωρα προκατειλημμένων αποφάσεων στους New York Times.

Η πρώην συντάκτρια των NYT Jill Abramson επέκρινε επίσης τη συμμετοχή του Sulzberger και των New York Times στο Νταβός, καταγγέλλοντάς την ως «διεφθαρμένη ομαδική αυτοϊκανοποίηση» μεταξύ των μέσων ενημέρωσης και των επιχειρήσεων. Είπε ότι «η κάλυψη ήταν ένα γλυκαντικό για να κολακεύσει τους CEOs βλέποντας τα ονόματά τους στους NYT».

Το πάνελ είχε τίτλο «Σαφής και Παρών Κίνδυνος Παραπληροφόρησης» και περιελάμβανε συμμετέχοντες: τον εκδότη των New York Times, AG Sulzberger, την Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Vera Jourová, τη Διευθύνουσα Σύμβουλο της Internews Jeanne Bourgault και το μέλος του Κογκρέσου Seth Moulton, District of Massachusetts. Oλόκληρο το συνέδριο ήταν αξιοσημείωτο για την παράλειψη υποστηρικτών της ελευθερίας του λόγου, ενώ προσκαλούσε επί μακρόν υποστηρικτές της λογοκρισίας όπως ο Stelter.

Ο Stelter ρώτησε την ομάδα του: «Πώς σχετίζεται αυτή η συζήτηση για την παραπληροφόρηση με οτιδήποτε άλλο συμβαίνει σήμερα στο Νταβός;»

Ο Sulzberger απάντησε:

«Λοιπόν, πρώτα, ευχαριστώ που με κάνατε μέρος αυτής της συζήτησης. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, αυτό είναι κάτι που με ενδιαφέρει πολύ. Έτσι, νομίζω ότι αν κοιτάξετε αυτό το ζήτημα της παραπληροφόρησης, νομίζω ότι αντιστοιχεί βασικά σε κάθε άλλη σημαντική πρόκληση την οποία αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία, και ιδιαίτερα την πιο υπαρξιακή από αυτές. Έτσι, η παραπληροφόρηση και στο ευρύτερο σύνολο της παραπληροφόρησης, η συνωμοσιολογία, η προπαγάνδα, τα δολώματα, ξέρετε, ο ευρύτερος συνδυασμός κακών πληροφοριών που καταστρέφουν το οικοσύστημα πληροφοριών, αυτό στο οποίο επιτίθενται είναι η εμπιστοσύνη. Και μόλις δείτε ότι η εμπιστοσύνη μειώνεται, αυτό που βλέπετε στη συνέχεια είναι ότι μια κοινωνία αρχίζει να σπάει, και έτσι βλέπετε τους ανθρώπους να κατακερματίζονται σύμφωνα με τις φυλετικές γραμμές και, ξέρετε, αυτό υπονομεύει αμέσως τον πλουραλισμό. Και η υπονόμευση του πλουραλισμού είναι ίσως το πιο επικίνδυνο πράγμα που μπορεί να συμβεί σε μια δημοκρατία. Οπότε, πραγματικά νομίζω ότι αν περάσετε αυτή την εβδομάδα σκεπτόμενοι την υγεία των δημοκρατιών και τη δημοκρατική διάβρωση, νομίζω ότι είναι πραγματικά σημαντικό να επιστρέψετε εκεί που αυτό ξεκινάει».

Ήταν μια ενδεικτική δήλωση. Ο Sulzberger πρότεινε ότι το να επιτρέπονται ορισμένες αντίθετες απόψεις υπονομεύει την «εμπιστοσύνη». Πράγματι, το να επιτρέπονται αντίθετες απόψεις για τον Covid ή τις εκλογές ή την υπερθέρμανση του πλανήτη διαβρώνει την εμπιστοσύνη στα μέσα ενημέρωσης και την κυβέρνηση. Η κοινωνία θα ήταν τόσο λιγότερο «κατακερματισμένη» εάν οι πληροφορίες είναι ελεγχόμενες και συνεπείς.

Υπάρχει ένα απολύτως οργουελικό στοιχείο στα λόγια του Sulzberger. Η δημοκρατία απειλείται επειδή εκφράζονται πάρα πολλή «παραπληροφόρηση», «λάθος πληροφόρηση», «κακή πληροφόρηση» και άλλες επιζήμιες απόψεις. Άλλωστε, χωρίς τέτοιες απόψεις, υπήρχε λιγότερος «κατακερματισμός» και περισσότερη «εμπιστοσύνη».

Αυτό ακριβώς ήταν το νόημα της προηγούμενης διάσκεψης .

Αυτό που είναι πιο αξιοσημείωτο στο σχόλιο, ωστόσο, ήταν η ημερομηνία. Αυτό συμβαίνει αφού πολλοί από εκείνους που λογοκρίθηκαν και μπήκαν στη μαύρη λίστα στα μέσα ενημέρωσης και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν φαινομενικά δικαιωθεί εγείροντας ερωτήματα σχετικά με τις μάσκες ή τα εμβόλια.

Ανάμεσα σε αυτούς που τέθηκαν σε αναστολή ήταν οι γιατροί που συνέγραψαν τη Διακήρυξη του Great Barrington, η οποία υποστήριξε μια πιο εστιασμένη απόκριση στον Covid που στόχευε τον πιο ευάλωτο πληθυσμό αντί για εκτεταμένα lockdown και εντολές. Πολλοί αμφισβητούν τώρα την αποτελεσματικότητα και το κόστος των μαζικών lockdown καθώς και την πραγματική αξία των μασκών ή την απόρριψη της φυσικής ανοσίας ως εναλλακτικής λύσης στον εμβολιασμό. Ωστόσο, αυτοί οι ειδικοί και άλλοι δέχθηκαν επίθεση για τέτοιες απόψεις μόλις πριν από ένα χρόνο. Κάποιοι βρέθηκαν λογοκριμένοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για αμφισβήτηση των ισχυρισμών του Δρα Fauci και άλλων.

Ομοίως, οι New York Times ήταν μια από εκείνες τις εφημερίδες που αποκρύπτουν ιστορίες όπως ο φορητός υπολογιστής του Hunter Biden. Παραδέχτηκαν μόνο ότι ο φορητός υπολογιστής ήταν αυθεντικός περίπου δύο χρόνια μετά τις εκλογές.

Μερικοί από εμάς έχουν εγείρει ανησυχίες σχετικά με την εμφάνιση ενός «σκιώδους κράτους » όπου οι εταιρείες ασκούν λογοκρισία στο Σύνταγμα  πράγμα που απαγορεύει στην κυβέρνηση να κάνει. Κορυφαίοι Δημοκρατικοί ήταν ανοιχτοί σε αυτόν ακριβώς τον τύπο εταιρικής χειραγώγησης του πολιτικού λόγου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η γερουσιαστής Elizabeth Warren (D-Mass.) κάλεσε αυτές τις εταιρείες να χρησιμοποιήσουν ενημερωμένους αλγόριθμους για να προστατεύσουν τους χρήστες  από τις δικές τους κακές επιλογές ανάγνωσης.

Ακόμη και ο πρόεδρος Joe Biden ζήτησε τέτοια ρύθμιση του λόγου και συζητήσεων από σοφούς συντάκτες. Χωρίς τέτοια λογοκρισία και χειραγώγηση, ο Biden ρώτησε: «Πώς θα γνωρίζουν οι άνθρωποι την αλήθεια; ”

Το τελευταίο έτος έδειξε πώς η λογοκρισία των μέσων ενημέρωσης αντιστάθηκε στην επιστημονική συζήτηση και έθαψε νόμιμες ιστορίες. Ωστόσο, ο Sulzberger εξακολουθεί να είναι αμετανόητος και θεωρεί ότι το πρόβλημα είναι η παραπληροφόρηση και όχι η λογοκρισία… Πράγματι το πιο υπαρξιακό πρόβλημα του κόσμου.

Η θέση του Sulzberger δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από συνεπής. Συμμετείχε σε μια από τις πιο χαμηλές στιγμές στα σύγχρονα μέσα ενημέρωσης, όταν η εφημερίδα στράφηκε όχι μόνο εναντίον ενός Αμερικανού γερουσιαστή αλλά και του ίδιου της εκδότη για να υποκύψει στον όχλο.

Ο πρώην συντάκτης του άρθρου γνώμης των New York Times, James Bennet, είπε πρόσφατα ο  Sulzberger «με έβαλε στην πυρά και με πέταξε στα σκουπίδια» στη διαμάχη της στήλης Cotton.

Η αντιμετώπιση της στήλης Cotton συγκλόνισε πολλούς από εμάς. Ήταν ένα από τα  χαμηλότερα σημεία στην ιστορία της σύγχρονης αμερικανικής δημοσιογραφίας. Την εβδομάδα της 6ης Ιουνίου 2020, οι Times έδιωξαν τον Bennet και ζήτησαν συγγνώμη για τη δημοσίευση της στήλης του Cotton που ζητούσε τη χρήση των στρατευμάτων για την αποκατάσταση της τάξης στην Ουάσιγκτον μετά από ημέρες ταραχών γύρω από τον Λευκό Οίκο.

Ενώ το Κογκρέσο θα «καλούσε τα στρατεύματα» έξι μήνες αργότερα για να καταστείλει την εξέγερση στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου, δημοσιογράφοι και αρθρογράφοι των New York Times κατήγγειλαν τη στήλη ως ιστορικά ανακριβή και πολιτικά υποκινούμενη. Η στήλη ήταν στην πραγματικότητα ιστορικά ακριβής, ακόμα κι αν διαφωνούσατε με την υποκείμενη πρόταση (όπως έκανα εγώ ).

Οι δημοσιογράφοι επέμειναν ότι ο Cotton τους έθετε σε κίνδυνο προτείνοντας τη χρήση στρατευμάτων και επέμεναν ότι η εφημερίδα δεν πρέπει να παρουσιάζει άτομα που υποστηρίζουν την πολιτική βία. Οι συγγραφείς Taylor Lorenz, Caity Weaver, Sheera Frankel, Jacey Fortin και άλλοι είπαν επίσης ότι τέτοιες στήλες έθεταν σε κίνδυνο τους μαύρους ρεπόρτερ και καταδίκασαν τη δημοσίευση της άποψης του Cotton.

Οι κριτικοί δεν εξήγησαν ποτέ τι ήταν ιστορικά ψευδές (ή έξω από το εύρος της επιτρεπόμενης ερμηνείας) στη στήλη.

Σε μια συναρπαστική παράδοση, η εφημερίδα ζήτησε συγγνώμη και όχι μόνο υποσχέθηκε έρευνα για το πώς μια τέτοια αντίθετη άποψη θα μπορούσε να βρεθεί στις σελίδες της, αλλά υποσχέθηκε να μειώσει τον αριθμό των άρθρων γνώμης στο μέλλον:

«Εξετάσαμε το κομμάτι και τη διαδικασία που οδήγησε στη δημοσίευσή του. Αυτή η ανασκόπηση κατέστησε σαφές ότι μια βιαστική διαδικασία σύνταξης οδήγησε στη δημοσίευση ενός άρθρου γνώμης που δεν πληρούσε τα πρότυπά μας. Ως αποτέλεσμα, σχεδιάζουμε να εξετάσουμε τόσο τις βραχυπρόθεσμες όσο και τις μακροπρόθεσμες αλλαγές, για να συμπεριλάβουμε την επέκταση της λειτουργίας ελέγχου γεγονότων και τη μείωση του αριθμού των άρθρων που δημοσιεύουμε».

Ο Bennet φέρεται να ζήτησε συγγνώμη από το προσωπικό.  Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό.  Αργότερα αναγκάστηκε να παραιτηθεί επειδή δημοσίευσε μια στήλη που υποστηρίζει μια επιλογή που χρησιμοποιήθηκε προηγουμένως στην ιστορία με τις ταραχές.

Ο Bennet είπε πρόσφατα στο νέο μέσο ενημέρωσης Semafor ότι ο Sulzberger,

«Έχασε την ευκαιρία να καταστήσει σαφές ότι οι New York Times δεν υπάρχουν απλώς για να λένε στους προοδευτικούς πώς πρέπει να βλέπουν οι προοδευτικοί την πραγματικότητα. Αυτό ήταν ένα τεράστιο λάθος και μια χαμένη ευκαιρία για να δείξει πραγματική δύναμη. Θα μπορούσε ακόμα να με είχε απολύσει… Ήξερα πραγματικά τι σήμαινε να έχεις έναν στόχο στην πλάτη σου όταν κάνεις ρεπορτάζ για τους New York Times.

Τίποτα από αυτά δεν είχε σημασία, και τίποτα από αυτά δεν είχε σημασία για τον Sulzberger. Όταν ήρθε η ώθηση στο τέλος, με έριξε στα πυρά και με πέταξε στα σκουπίδια και χρησιμοποίησε τον σεβασμό μου για το ίδρυμα εναντίον μου. Αυτός είναι ο λόγος που ήμουν τόσο σαστισμένος για τόσο καιρό αφού ένιωθα ότι όλοι οι συνάδελφοί μου με αντιμετωπίζουν σαν ανίκανο φασίστα».

Αυτές οι διαμάχες είναι ο λόγος για τον οποίο η εμπιστοσύνη στα μέσα ενημέρωσης βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό. Ωστόσο, πρόσωπα όπως ο Sulzberger εξακολουθούν να κατηγορούν την υπερβολική ελευθερία του λόγου σε αντίθεση με τον δικό τους ρόλο στην προκατειλημμένη κάλυψη που έχει υπονομεύσει αυτή την εμπιστοσύνη.

Γι’ αυτό, το 2023, είναι τόσο εντυπωσιακό να βλέπεις ότι ο Sulzberger παίρνει συνέντευξη από τον Stelter για το πώς η παραπληροφόρηση είναι η μεγαλύτερη υπαρξιακή απειλή για τον πλανήτη. Όχι η διάδοση των πυρηνικών όπλων, ο υπερπληθυσμός, ο πόλεμος, η πείνα. Είναι ο κίνδυνος να επιτραπεί υπερβολική ελευθερία του λόγου που υπονομεύει την «εμπιστοσύνη».

Το κλειδί, ωστόσο, είναι ότι δεν υπήρξε «διάσπαση» στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Ήταν οι ίδιες μορφές που εξέφραζαν την ίδια κριτική για την ελευθερία του λόγου ως τη μάστιγα της εποχής μας. Το πρόβλημα είναι οι τεράστιοι παγκόσμιοι άπλυτοι που αποτυγχάνουν να εμπιστευτούν τους κατάλληλους ανθρώπους και πηγές. Ευτυχώς, όλοι οι κατάλληλοι άνθρωποι είναι συγκεντρωμένοι στο Νταβός για να δείξουν το δρόμο.

*********

Σημείωση για τους αναγνώστες: Κάντε κλικ στα κουμπιά κοινής χρήσης. Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Twitter και εγγραφείτε στο κανάλι μας στο Telegram. Μη διστάσετε να αναδημοσιεύσετε και να μοιραστείτε ευρέως άρθρα της Global Research.

Tags: A.G. Sulzberger, Brian Stelter, Davos, Great Barrington Declaration, Hunter Biden, James Bennet, Joe Biden, Jonathan Turley, λογοκρισία, Νταβός, Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, παραπληροφόρηση