Eşsiz Gezegen Dünya

Gezegenimizin yörüngesi daire değil. Bir elips olarak kabul edilebilir. Bu, Güneş ile Dünya arasındaki mesafenin sabit olmadığı anlamına gelir. Maksimum değeri 152 milyon km’dir ve aphelion denilen bir yörünge noktasında ulaşılır.

Yörüngenin Güneş’e en yakın noktasına günberi denir; yıldızdan sadece 147 milyon km uzaklıktadır. Dünya 3 Ocak’ta günberi evresinde. Dünyanın yörüngedeki hızıayrıca değiştirilebilir. En önemlisi, Dünya, hızının 30.27 km / s’ye ulaştığı günberi noktasındayken hızlanır. Aphelion’da ise minimum 29,77 km/s değerine düşüyor. Hem gezegenin hızındaki hem de Güneş’e olan uzaklığındaki dalgalanmaların küçük olduğu görülebilir. Bunun nedeni, yörüngemizin eksantrikliğinin küçük olması ve sadece 0.017 olmasıdır.

Bu sayı, eliptik yörüngenin bir daire şekline ne kadar yakın olduğunu söyler. Sıfır eksantriklik mükemmel bir daireye karşılık gelir ve sayı 1’e ne kadar yakınsa yörünge o kadar uzar. Örneğin Mars’ın eksantrikliği 0.093’tür ve bu nedenle onunla Güneş arasındaki mesafe 206 ila 249 milyon km arasında değişir. Açıkçası, küçük bir eksantriklik, daha küçük sıcaklık dalgalanmalarına, daha istikrarlı bir iklime katkıda bulunur ve bu nedenle yaşamın varlığı için önemli bir koşuldur.

Dünyanın kendi dönüşü

Dünya sadece güneşin etrafında değil, kendi ekseni etrafında da dönmektedir. Bu eksen, gezegenin Kuzey ve Güney coğrafi kutbundan geçer. Dünyanın ekseni yörünge düzlemine göre eğilir (bu düzleme ekliptik de denir). Bu eğimin büyüklüğü 25 ° ‘dir. Bir gezegenin eğim açısı sıfırsa, ekseninin yörünge düzlemine kesinlikle dik olduğu anlaşılmalıdır.

Eksenin eğikliği nedeniyle, gezegenin farklı yarım küreleri Güneş’ten farklı miktarlarda ısı alır. Bu, mevsimlerin ortaya çıkmasına neden olur ve yaz aylarında Kuzey Yarımküre’de, Güney Yarımküre’de kış vardır ve bunun tersi de geçerlidir. Eksen etrafındaki bir tur için, Dünya tam olarak 24 saat değil, 23 saat 56 dakika harcıyor.

Karasal bir gezegen olarak Dünya

Güneş sistemindeki tüm gezegenler iki gruba ayrılır: dev gezegenler ve dünya benzeri gezegenler. Doğal olarak Dünya, Merkür, Venüs ve Mars’ı da içeren ikinci gruba aittir. Karasal gezegenler sert bir yüzeye ve nispeten küçük boyuta sahiptir, az sayıda uyduları vardır (veya tamamen yoktur).

Dünyanın yarıçapı, nerede ölçüldüğüne bağlıdır. Ekvatorda değeri 6378 km, kutuplarda – 6356 km’dir. Aradaki fark, gezegenin dönüşü nedeniyle sıkıştırma etkisi ve aynı anda hareket eden merkezkaç kuvvetleri ile ilgilidir. Dünya, Venüs’ten biraz daha büyük, dünya benzeri en büyük gezegendir.

Dünya’nın atmosferi, Mars ve Merkür’ünkinden önemli ölçüde daha yoğundur, ancak Venüs’te 100 kat daha yoğundur. Atmosferimiz Dünya’yı morötesi ışınlardan ve güneş rüzgarından korur ve ayrıca soğuk kutup bölgelerinden gelen hava daha sıcak ekvatora yöneldiğinden sıcaklık dalgalanmalarını kısmen yumuşatır.

Dünya benzeri gezegenler arasında Dünya, dev bir uydu olan Ay’ın varlığı ile ayırt edilir. Yarıçapı 1737 km veya dünyanın yarıçapının %27’sidir. Karşılaştırma için, en büyük Mars uydusu Phobos’un doğrusal boyutları 26 km’yi geçmiyor. Ay’ın, Dünya’nın başka bir protoplanet ile çarpışmasından kaynaklandığına inanılıyor. Dünya ile uydusu arasındaki mesafe 356 ila 404 bin km arasında değişmektedir. Ay, Dünya üzerinde büyük bir etkiye sahiptir ve okyanusların gelgitlerine neden olur. Gece ışığı, bazı hayvanlarda, özellikle de arılarda hormon üretimini etkiler.

Dünya, güneş sisteminde öne çıkmasını sağlayan bir dizi benzersiz özelliğe sahiptir. Sıvı halde su içerir ve gezegenin tüm yüzeyinin yaklaşık %71’ini kaplar. Güneş sistemindeki başka hiçbir nesnede sıvı su yoktur, ancak bir zamanlar Mars’ta nehirlerin aktığına dair kanıtlar vardır. Dahası, yalnızca Jüpiter’in ayı Titan’da sıvı halde büyük miktarda madde bulmak mümkün oldu: yüzeyinde denizler ve nehirler var, ancak su değil, hidrokarbonlar var. Birçok açıdan, Dünya’nın bu özelliği, sözde “yaşanabilir bölge” de yer almasıyla açıklanmaktadır. Bu bölgede hava çok soğuk olmadığı için suyun tamamı donmaz ve çok sıcak olmadığı için su tamamen su buharına dönüşmez.

Ayrıca suyun varlığı, gerekli basıncı yaratan atmosferden etkilenir. Örneğin, Mars’ta, buz eridiğinde düşük basınç nedeniyle (ve Mars’ın kutup kapaklarında bulunurlar), su hemen katı halden gaz haline geçer. Dünya atmosferinin kimyasal bileşimi de farklıdır. Ana kısmı azot ve ayrıca büyük bir oranda (% 23) oksijendir. Diğer gazların payları daha küçüktür. Venüs’te atmosfer %96 karbondioksittir. Son olarak, Dünya arasındaki temel fark, üzerinde yaşam olması ve son derece organize olmasıdır. Başka hiçbir kozmik en ilkel yaşamın belirtilerini bile göstermez.

The post Dünya Güneş Sisteminin Bir Parçasıdır. first appeared on .