1038 – Badania dendrochronologiczne wskazują na powstanie w tym czasie grodu. Strzegł on przeprawy na rzece i znajdował się w okolicy dzisiejszego kościoła pw. św. Andrzeja Boboli. W bezpośrednim sąsiedztwie grodu rozwinęło się od południa podgrodzie.

1090 – Gród został zniszczony wskutek najazdu wojsk Władysława Hermana.

28 czerwca 1238 – W „Roczniku kapituły gnieźnieńskiej” został wymieniony kasztelan bydgoski o imieniu Sulisław. Choć nazwa „Bydgoszcz” jeszcze wówczas nie padła, to wiadomo, że wymieniony Budegac to właśnie gród nad Brdą. Jest to pierwsza wzmianka w dokumentach o Bydgoszczy.

1260 – Na terenie podgrodzia powstała nieistniejąca już najstarsza bydgoska świątynia pw. św. Idziego.

1314 - Kasztelania bydgoska stała się częścią księstwa bydgosko-wyszogrodzkiego. Jako najbardziej wysunięta na północ, stała się fragmentem pogranicza polsko-krzyżackiego.

1327 – Nad Bydgoszczą władzę objął Władysław Łokietek.

1330 – W wyniku wojen polsko-krzyżackich gród został spalony przez Krzyżaków i wraz z Kujawami dostał się pod kontrolę rycerzy zakonnych.

1337 – Bydgoszcz powróciła w granice Królestwa Polskiego.

1343 - Pokój kaliski potwierdził przynależność Bydgoszczy do Królestwa Polskiego, którą król zamierzał odbudować ze zniszczeń i przekształcić w główny gród północnych Kujaw.

19 kwietnia 1346 - Król Kazimierz III Wielki nadał Bydgoszczy prawa miejskie. Akt lokacyjny wystawiony w Brześciu Kujawskim nadawał gminie miejskiej prawo magdeburskie. Nowa osada miała powstać na niezamieszkałej równinie położonej nieco na zachód od istniejącego już grodu. Kazimierz Wielki pragnął by nowe miasto nazywało się Królewiec (Koenigsburg), jednakże nowa nazwa nie przyjęła się wśród mieszkańców. Bydgoszcz otrzymała od króla szereg przywilejów, w tym prawo prowadzenia handlu spławnego oraz prawo bicia monety. Z rozkazu króla na terenie dawnego grodu został wzniesiony murowany zamek – siedziba kasztelana. Wybudowano też kościół farny.



























1370 - Starostwo bydgoskie otrzymał w posiadanie wnuk Kazimierza – Kaźko słupski . Zamek bydgoski stał się jego ulubioną rezydencją, niezwykle często i chętnie tutaj przebywał.

1377 – Na zamku w Bydgoszczy zmarł właściciel starostwa bydgoskiego, Kazimierz IV słupski.

1378 – Bydgoszcz stała się lennem Władysława Opolskiego.

1392 – Bydgoszcz została wcielona do Królestwa Polskiego.

1397 - Dzięki staraniom królowej Jadwigi do miasta przybyli karmelici, lokując tu swój konwent. Po Gdańsku i Krakowie, była to trzecia siedziba tego zakonu w Polsce.

sierpień 1409 - Krzyżacy zdobyli bydgoski zamek, który następnie odbił Władysław Jagiełło i zawarł tu rozejm obowiązujący do 24 czerwca 1410 r.

1411–54 - Bydgoszcz była kilkukrotnie oblegana przez siły krzyżackie, a także kierowano stąd polskie działania zaczepne.

1433 – Powstał cech rzeźników w Bydgoszczy.

1450 – Został ufundowany szpital Św. Ducha.

1455–66 - W trakcie wojny trzynastoletniej z zakonem krzyżackim w Bydgoszczy często przebywał król Kazimierz Jagiellończyk, który założył tutaj jedną ze swoich głównych kwater wojennych. Tutaj też w kwietniu 1457 dokonał wykupu z rąk zaciężnych krzyżackich m.in. twierdzy w Malborku – stolicy Zakonu, która nigdy nie została zdobyta militarnie. W tym czasie w mieście powstały ceglane mury obronne, otaczające Bydgoszcz od południa, a także gotycki kościół farny położony w narożniku rynku w bezpośrednim sąsiedztwie rzeki Brdy.

1466 – Został ufundowany obraz Madonny Bydgoskiej.

1480 - Do Bydgoszczy przybył zakon bernardynów, który odegrał niezwykle istotną rolę w historii miasta. W bezpośrednim sąsiedztwie zabudowań klasztornych Bernardyni wznieśli gotycką świątynię (obecnie kościół garnizonowy pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Pokoju), stworzyli bogato wyposażoną bibliotekę, której zbiory częściowo przetrwały do dziś . W owym czasie urząd starosty bydgoskiego sprawowali przedstawiciele niezwykle zamożnej i wpływowej rodziny Kościeleckich (urzędowali na zamku bydgoskim przez niemal 150 lat).

1488 – Został założony cech szyprów.

1495 – Powstało Bydgoskie Bractwo Kurkowe.

listopad 1520 - W Bydgoszczy obradował sejm walny, w którym uczestniczyło zebrane na wojnę pospolite ruszenie oraz król Zygmunt Stary.

1523 – Uruchomiono wodociągi miejskie.

1550 – Powstały kaplice Św. Trójcy i Św. Krzyża.

1559 – Powstała warzelnia soli.

1577 – Na bydgoskim zamku przez 3 miesiące przebywał Stefan Batory.

1579 - Wedle zachowanych rejestrów z komory wiślanej w Białej Górze, co szósty statek zdążający do Gdańska miał port macierzysty w Bydgoszczy.

1594 - Faworyt króla Zygmunta III Wazy Stanisław Cikowski otworzył na Wyspie Młyńskiej prywatną mennicę.

pocz. XVII w. - Przekształcono prywatną mennicę Cikowskiego w mennicę królewską.

1620 - Bydgoszcz liczyła wtedy wraz z przedmieściami około 5 tysięcy mieszkańców i należała do jednych z większych miast I Rzeczypospolitej. W strukturze społecznej miasta dominowali Polacy, ale w mieście istniały znaczące kolonie – niemiecka i szkocka. Wielokulturowy obraz Bydgoszczy dopełniali Żydzi (choć formalnie obowiązywał ich zakaz osiedlania się na terenie miasta na mocy przywileju królewskiego z 1555 r, dlatego mieszkali w pobliskim Fordonie, a w Bydgoszczy pojawiali się głównie podczas jarmarków) oraz pojedyncze rodziny włoskie (niejaki Stefan Parkuzi kilkakrotnie pełnił funkcję burmistrza miasta).

1621 - z okazji polskiego zwycięstwa nad Turkami pod Chocimiem, w bydgoskiej mennicy wybito jedną z najcenniejszych i największych monet w historii Europy – 100 dukatów Zygmunta III Wazy.

1647 – Powstał kościół i kolegium jezuickie.

1656 – Bydgoszcz została zniszczona podczas potopu szwedzkiego, była to największa katastrofa w historii miasta. O miasto toczyły się ciężkie walki, kilkukrotnie przechodziło z rąk do rąk, skutkiem czego były ogromne straty. Miasto straciło bezpowrotnie wiele ze swoich najstarszych zabytków: wysadzony został w powietrze zamek, zniszczono średniowieczne obwarowania miasta, zginęła połowa mieszczan. Szwedzi pozostawili po sobie ślad w postaci nazwy, jednego z większych obecnie, osiedli mieszkaniowych – Szwederowa, miejsca ulokowania szwedzkiego obozu. Inną interesującą „pamiątką” czasów „potopu” jest jeden z najciekawszych i najstarszych widoków Bydgoszczy autorstwa Erika Dahlberga z 1657 r.

6 listopada 1657 – Na schodach kościoła jezuickiego na Starym Rynku, król Jan Kazimierz i elektor Prus Książęcych Fryderyk Wilhelm Hohenzollern podpisali i zaprzysiężyli traktaty welawsko-bydgoskie. Traktaty te pozwalały Rzeczpospolitej rozbić niebezpieczny sojusz antypolski, jednak stały się podstawą dla uniezależnienia od Polski Prus Książęcych, które już jako Królestwo Pruskie, stały się jednym z trzech zaborców Polski w XVIII w.

1688 – Zamknięta została bydgoska mennica.

1700-21 - III wojna północna dopełniła dzieła zniszczenia miasta. Szkody wojenne wraz z dramatycznym spadkiem liczby ludności doprowadziły do tego, że Bydgoszcz podupadła i przestała być liczącym się ośrodkiem gospodarczym na kilkadziesiąt lat.

1772 - Na skutek I rozbioru Polski, Bydgoszcz została włączona w granice Prus, w ramach nowo utworzonej prowincji Prusy Zachodnie.

czerwiec 1772 - W Bydgoszczy przebywał władca Prus Fryderyk II Wielki, który decydując się na budowę kanału łączącego Odrę i Wisłę, wyznaczył miastu ważną rolę w swoim królestwie. W momencie przejęcia Bydgoszczy przez Prusy, miasto liczyło najprawdopodobniej około 800 mieszkańców, jednak zaborca zainwestował tutaj ogromne fundusze, czego skutkiem stał się dynamiczny rozwój miasta i szybki wzrost ludności. Bydgoszcz (nazywana wówczas z niemieckiego Bromberg) została wyznaczona na siedzibę władz Obwodu Nadnoteckiego, który obejmował wcielone tereny wielkopolsko-kujawskie, dzięki czemu zyskała na znaczeniu jako ważny ośrodek administracyjny.

1773-74 - Z rozkazu Fryderyka II wybudowany został Kanał Bydgoski, który połączył Brdę z Notecią otwierając drogę wodną od Wisły aż do Odry. To niezwykłe osiągnięcie inżynieryjne zapewniło miastu długie lata stabilnego wzrostu gospodarczego i dobrobytu.

1787 – Została wybudowana fara ewangelicka.

2 października 1794 – W trakcie powstania kościuszkowskiego rozegrała się bitwa pod Bydgoszczą, którą stoczyło wojsko polskie pod dowództwem gen. Henryka Dąbrowskiego. W jej wyniku Bydgoszcz została odebrana zaborcy i jeszcze przez dwa tygodnie, po upadku insurekcji znajdowała się w polskich rękach.

pocz. XIX w. - Bydgoszcz ponownie stała się znaczącym ośrodkiem handlowym i liczyła kilka tysięcy mieszkańców.

1806 - Po bitwach pod Jeną i Auerstadt, ziemie zaboru pruskiego, w tym Bydgoszcz przejęli Francuzi.

1807 – Bydgoszcz stała się częścią Księstwa Warszawskiego powołanego do życia przez Napoleona Bonaparte i została ustanowiona stolicą departamentu. Nastąpił wówczas dalszy gospodarczy rozwój miasta, działały garbarnie, farbiarnie, browary i wiele młynów.

1815 - Po klęsce Napoleona Bydgoszcz wróciła pod panowanie pruskie i została z kolei stolicą powiatu bydgoskiego i rejencji bydgoskiej w obrębie Wielkiego Księstwa Poznańskiego.

1824 – Otwarto Teatr Miejski.

1834 - Władze pruskie dokonały rozbiórki starego gotycko-renesansowego ratusza. Wybudowano za to gmach rejencji oraz synagogę.

1851 - Miasto otrzymało połączenie kolejowe z Berlinem. Uroczyste otwarcie linii kolejowej odbyło się w obecności króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV. Bydgoszcz została siedzibą pierwszej na świecie dyrekcji kolejowej – Królewskiej Dyrekcji Kolei Wschodniej, zajmującej się rozbudową i nadzorem linii kolejowych we wschodnich prowincjach pruskich. Budowa dworca przyczyniła się do rozwoju miasta w kierunku północno-zachodnim. W niezwykle krótkim czasie powstało bydgoskie Śródmieście o prawdziwie wielkomiejskiej zabudowie. Rozwijał się również przemysł metalowy, maszynowy, drzewny i spożywczy. W mieście pobudowano szereg reprezentacyjnych obiektów municypalnych, gmachów administracyjnych, szkół, szpitali, kościołów, mostów, fabryk.

1862 – Otwarto Kolej Warszawsko-Bydgoską.

1872 – Otwarto Kolej Poznańsko-Bydgoska.

1879 – Uregulowano Brdę, wybudowano na niej śluzy oraz port drzewny.

1888 – Rozpoczęły kursowanie po mieście tramwaje konne.

1895 – Rozebrano zamek bydgoski, który już od XVIII wieku popadał w ruinę.

1896 - Na ulice Bydgoszczy wyjechały tramwaje elektryczne. W tym samym roku oddano do użytku monumentalny gmach Teatru Miejskiego.

pocz. XX w. - Bydgoszcz uważana była za miasto o charakterze niemieckim m.in. dzięki sztucznemu administracyjnemu odseparowaniu Śródmieścia od polskich przedmieść. Zwana była w tym czasie „małym Berlinem” z uwagi na podobne do stolicy Cesarstwa Niemieckiego oblicze architektoniczne oraz wszechobecną zieleń.

1903 – Rozpoczęła działalność Biblioteka Miejska.

1904 – Powstały Instytuty Rolnicze – pierwsza placówka naukowa w Bydgoszczy.

20 stycznia 1920 - Na mocy postanowień traktatu wersalskiego, Bydgoszcz powróciła do Polski. W tym roku ośmiokrotnie powiększono obszar miasta, włączając w nie polskie przedmieścia, a jego granice oparły się na wschodzie o Wisłę. Nastąpił dalszy urbanistyczny, ekonomiczny i kulturalny rozkwit miasta, rozwijał się przemysł zwłaszcza jego nowoczesne branże: chemiczny i elektrotechniczny. W tym czasie Bydgoszcz była drugim co do wielkości miastem województwa poznańskiego, pozostawało jednocześnie największym ośrodkiem gospodarczym Pomorza oraz siódmym co do wielkości miastem w kraju licząc 88 000 mieszkańców. Repolonizacja miasta przybrała tak wielki wymiar, że gród nad Brdą, obok Poznania, stał się jednym z najbardziej polskich miast w okresie międzywojennym osiągając 92% mieszkańców polskich ok. 1928 roku.

1923 - Powstało Muzeum Miejskie oraz działające do dziś Towarzystwo Miłośników Miasta, jedno z najstarszych towarzystw tego typu w Polsce.

1928 - Bydgoszcz stała się węzłem oraz siedzibą dyrekcji nowo zbudowanej kolejowej magistrali węglowej Śląsk-Gdynia.

1936 – Powstała Miejska Orkiestra Symfoniczna.

4 stycznia 1937 - Nadawanie rozpoczęło Polskie Radio w Bydgoszczy.

kwiecień 1938 - Na mocy reformy administracyjnej Bydgoszcz weszła w skład województwa pomorskiego.

3-4 września 1939 - Wycofujące się przez miasto oddziały armii „Pomorze” zostały niespodziewanie zaatakowane przez niemieckich dywersantów wspomaganych przez miejscowych Niemców m.in. członków Hitlerjugend. Dywersja została szybko stłumiona, a część pojmanych Niemców rozstrzelano. Wydarzenia te propaganda III Rzeszy określiła mianem „bydgoskiej krwawej niedzieli”.

5 września 1939 - Miasto zajęły wojska niemieckie i rozpoczął się okres okupacji. Naziści dokonali masowych egzekucji mieszkańców Bydgoszczy, zarówno na głównym placu miasta, jak i w okolicznych lasach, przede wszystkim, w fordońskiej „Dolinie Śmierci”. Usprawiedliwieniem dla egzekucji stały się wydarzenia „bydgoskiej krwawej niedzieli”. Brały w nich udział m.in. Einsatzgruppe IV der Sicherheitspolizei oraz paramilitarna organizacja mniejszości niemieckiej Volksdeutscher Selbstschutz.

1939-45 – W czasie okupacji Bydgoszcz (jako Bromberg) włączona została do niemieckiej prowincji Gdańsk-Prusy Zachodnie jako siedziba rejencji. Nowy nadburmistrz Bydgoszczy, Werner Kampe zarządził przebudowę centrum miasta na modłę narodowosocjalistyczną. Doprowadził on do realizacji pomysłu wyburzenia zachodniej pierzei Starego Rynku, wschodniej pierzei ul. Mostowej oraz synagogi, by przygotować miejsce pod nowy, monumentalny budynek ratusza i plac defilad i zamienić centrum miasta w neue deutsche Bromberg. Zlikwidowano też stojący w pobliżu gmachu starostwa przy ul. Słowackiego pomnik Henryka Sienkiewicza oraz monument Nieznanego Powstańca Wielkopolskiego przy ul. Bernardyńskiej, zaś na cele wojenne w styczniu 1943 roku przetopiono fontannę Potop. We wschodniej części miasta wybudowano potężną fabrykę dynamitu „DAG Fabrik Bromberg”, w której pracowały setki pracowników przymusowych. W czasie okupacji śmierć poniosło 10 tysięcy mieszkańców miasta.

23 stycznia 1945 – Do Bydgoszczy wkroczył 9 radziecki korpus pancerny gwardii, nie wdając się jednak w walki uliczne przekazał zdobyte pozycje 2 korpusowi kawalerii oraz 47 armii generała majora Perchorowicza, które zajęły południową część miasta. Hitlerowcy bronili się nadal w północnej części Bydgoszczy.

25 stycznia 1945 - Do walk dołączył 8 pułk piechoty 3 Dywizji im. Romualda Traugutta. Walczyły tu też oddziały 1 warszawskiej brygady kawalerii, 1 zmotoryzowany batalion rozpoznawczy i 7 samodzielny dywizjon artylerii pancernej.

27 stycznia 1945 – Bydgoszcz została ostatecznie wyzwolona.

marzec 1945 – Utworzono polską administrację a Bydgoszcz stała się stolicą województwa pomorskiego.

1946 – Przeniesiono z Koszalina dowództwo Pomorskiego Okręgu Wojskowego. W ramach obchodów 600-lecia miasta gościła Pomorska Wystawa Rzemiosła, Przemysłu i Handlu. W tym też roku został rozebrany Teatr Miejski zniszczony podczas wyzwalania miasta.

1948 – Wybudowano Teatr Polski.

1950 – Miasto stało się stolicą województwa bydgoskiego.

1951 – Powołano Wyższą Szkołę Inżynierską (obecnie Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich).

1953 – Rozpoczęła działalność Państwowa Filharmonia Pomorska powstała z przekształcenia Pomorskiej Orkiestry Symfonicznej.

1956 – W ramach protestu przeciw braku wolności słowa, bydgoszczanie zniszczyli radiostację na Wzgórzu Dąbrowskiego, zagłuszającą zagraniczne audycje przeznaczone dla Polski. W tym roku rozpoczął działalność Teatr Muzyczny Opery i Operetki, który wraz z Państwową Filharmonią Pomorską w krótkim czasie zyskał uznanie i szerokie grono wielbicieli zarówno w Polsce, jak i za granicą. Obie instytucje doczekały się siedzib, które do dziś są najbardziej rozpoznawalnymi budowlami w mieście. W tym okresie Bydgoszcz stała się ważnym ośrodkiem kulturalnym, naukowym oraz garnizonowym.

1961 – Odbył się po raz pierwszy Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Ignacego Jana Paderewskiego.

1962 - Odbył się po raz pierwszy Bydgoski Festiwal Muzyczny

1966 - Odbył się po raz pierwszy festiwal Musica Antiqua Europae Orientalis.

1971 - Ze względu na poszerzenie arterii komunikacyjnej, zasypano część Starego Kanału Bydgoskiego wraz z dwoma śluzami i mostem.

1973 - Do Bydgoszczy zostało włączone miasteczko Fordon. W tym czasie nastąpił dynamiczny rozwój przemysłu, zwłaszcza chemicznego, spożywczego i elektrotechnicznego. Władze miasta rozbudowały znacząco istniejące zakłady przemysłowe – dumą miasta stały się takie zakłady jak Eltra, Jutrzenka, Zachem, Kobra, Kabel oraz Romet.

1974 – Rozpoczęła swoją działalność Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego.

1975 - Na północ od centrum miasta na podobieństwo parku śląskiego rozpoczęto tworzenie Leśnego Parku Kultury i Wypoczynku Myślęcinek, zwanego płucami Bydgoszczy.

16 marca 1981 - Doszło w Bydgoszczy do ogólnopolskiego strajku chłopskiego zorganizowanego przez rolniczą „Solidarność”. W trakcie tzw. „Bydgoskiego Marca”, podczas sesji Wojewódzkiej Rady Narodowej, pobito dotkliwie zaproszonych członków bydgoskiej „Solidarności”, z Janem Rulewskim na czele.

1994 – Został otwarty port lotniczy oraz rozpoczął nadawanie kanał telewizyjny TVP Bydgoszcz.

1999 - Bydgoszcz wraz z Toruniem została współstolicą nowo utworzonego województwa kujawsko-pomorskiego. W tym roku miasto odwiedził też papież Jan Paweł II.

2004 - Decyzją papieża Jana Pawła II, została ustanowiona diecezja bydgoska. W związku z tym najstarszy bydgoski kościół, późnogotycka fara, został podniesiony do rangi katedry.

2005 - Na bazie Akademii Bydgoskiej powstał pierwszy bydgoski uniwersytet: Uniwersytet Kazimierza Wielkiego.

listopad 2006 - Powstał z przekształcenia Akademii Techniczno-Rolniczej, drugi uniwersytet bydgoski - Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich.