Νίκολα Γκρούεφσκι: Ο Ερντογάν των Σκοπίων.----
Για όσους «ξεχνούν» ή απλά δεν γνωρίζουν, ευχαρίστως να θυμηθούμε μαζί την ουσία της μονόπλευρης και αυθαίρετης πρόκλησης των Σκοπιανών που ονειρεύονται πως είναι οι «αυθεντικοί Μακεδόνες», όπως ακριβώς οι Τούρκοι φίλοι τους ονειρεύονται την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Όπως είναι γνωστό, η FYROM (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας) είναι δημιούργημα του Στρατάρχη Τίτο, αμέσως μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, με την πλήρη υποστήριξη του Στάλιν.
Ο κομμουνιστής ηγέτης, δημιούργησε, στα πλαίσια της Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας ένα «κρατίδιο» στην ευρύτερη περιοχή του Άνω Αξιού με πρωτεύουσα τα Σκόπια και το ονόμασε «Μακεδονία», παρ΄ όλο που κάλυπτε μόνο το 37% της συνολικής γεωγραφικής περιοχής που λέγεται Μακεδονία, αφού το 51% της περιοχής ανήκει στην Ελλάδα, το 11% στην Βουλγαρία και το 1% στην Αλβανία.
Η ενέργεια αυτή φαινομενικά αποτελούσε μια καθαρά «εσωτερική» υπόθεση της Γιουγκοσλαβίας με την ίδια έννοια που υπάρχουν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής 15 «Αρακαδίες», 10 «Σπάρτες» και …11 «Αθήνες»!
Τα πράγματα βέβαια στην πραγματικότητα δεν ήταν τόσο αθώα. Ο Τίτο ήθελε να κατασκευάσει μια εθνότητα την οποία θα πότιζε με το «εθνικό όραμα» ολόκληρης της Μακεδονίας δημιουργώντας μια υποθήκη καθαρά επεκτατική και αλυτρωτική σε βάρος όλων των γειτόνων της που μοιραζόταν την μεγάλη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας. Για να το πετύχει έπρεπε να δημιουργήσει ένα «εικονικό παρελθόν» που θα ενέπνεε τις μελλοντικές γενεές.
Έτσι, από το 1954 έβαλε σε εφαρμογή ένα άριστα οργανωμένο προπαγανδιστικό σχέδιο με κατασκευασμένες θεωρίες για τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Φίλιππο τις οποίες υποστήριζαν «καθηγητές» με διδακτορικά διπλώματα ίδιας αξίας με αυτό που έδωσαν πρόσφατα στην Σμύρνη οι Τούρκοι στον Έλληνα πρωθυπουργό. Το αποτέλεσμα όμως ήταν να δημιουργηθούν σταδιακά καινούργιες γενιές πολύ φανατισμένων ανθρώπων που πίστεψαν στα παραμύθια των διάφορων «καθηγητών» αποκτώντας «ιερές» ψευδαισθήσεις.
Αυτή ακριβώς η απόλυτα πετυχημένη στρατηγική του Τίτο δημιούργησε ουσιαστικά την σημερινή κατάσταση: Όταν το 1991 ξεπρόβαλλε, μέσα από το θολό τοπίο του εμφυλίου πολέμου της Γιουγκοσλαβίας, η «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» εξασφαλίζοντας πολύ ισχυρές πλάτες, δεν άφησε καμία απολύτως πρόκληση που να μην κάνει απέναντι στην Ελλάδα:
Χάρισε μόνη της, στον εαυτό της, το όνομα ολόκληρης της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας, τύπωσε και μοίρασε ανά τον κόσμο χάρτες που περιλαμβάνουν και την αρχαία Μακεδονία, δηλαδή την Ελλάδα, τύπωσε και μοίρασε χαρτονομίσματα με τον Λευκό Πύργο, το έμβλημα της Θεσσαλονίκης – της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Ελλάδος, έστησε αγάλματα του Μεγάλου Αλέξανδρου σε διάφορα σημεία με τον ισχυρισμό πως είναι ο «πρόγονός» τους, δημιούργησε σημαία με τον ήλιο της Βεργίνας, το σύμβολο που βρέθηκε πάνω στον τάφο του Φιλίππου στην Βόρεια Ελλάδα κ.ο.κ.ε.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν από το 1991 μέχρι σήμερα, οι καλοί μαθητές του Τίτο σημείωσαν σημαντικές επιτυχίες: Τέθηκαν υπό την «υψηλή προστασία» της μεγαλύτερης υπερδύναμης του πλανήτη μας, εξασφάλισαν «αναγνώριση» από δεκάδες χώρες του κόσμου (η Τουρκία ήταν πρώτη και καταϊδρωμένη) και άρχισαν να αισθάνονται αρκετά ισχυροί ώστε να θέτουν με θρασύτητα και θέμα «Μακεδονικής μειονότητας» μέσα στην Ελλάδα !!!
Η Ελλάδα αντέδρασε θέτοντας «Βέτο» στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και μπλόκαρε κάθε προοπτική ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επιχειρώντας να προσγειώσει κάπως απότομα τους ψευτο-Μακεδόνες οι οποίοι αποτελούν ένα κράμα Σλάβων, Αλβανών, Αθίγγανων και Σέρβων, παρά την απροκάλυπτη αντίθεση της Αμερικής που θέλει να υποστηρίξει με κάθε μέσο το νέο «υποκατάστημα» που δημιούργησε στην Βαλκανική.
Ολοσέλιδη καταχώριση του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού στις ΗΠΑ (2008)
Με τον γενικό τίτλο «Τι υπάρχει μέσα σε ένα όνομα;» και υπότιτλο «Πρόκληση περιφερειακής σταθερότητας», μια ολοσέλιδη καταχώριση που εκπονήθηκε από το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και δημοσιεύτηκε στις μεγαλύτερες εφημερίδες των ΗΠΑ το 2008, εξηγεί απλά και κατανοητά την ουσία του προβλήματος.
Η ολοσέλιδη αυτή καταχώριση περιλαμβάνει τέσσερις ενότητες, ένα χάρτη και μια φωτογραφία. Ας τα δούμε αναλυτικά:
Η πρώτη ενότητα έχει τίτλο : «Γιατί το Μακεδονικό θέμα είναι ευαίσθητο και περίπλοκο;» Η εξήγηση που ακολουθεί είναι αποκαλυπτική: «Ο όρος «Μακεδονία» δεν συνδέεται αποκλειστικά με συγκεκριμένο κράτος. Χρησιμοποιείτο ανέκαθεν για να χαρακτηρίσει μια ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της οποίας το 51% περίπου ανήκει στην Ελλάδα, το 37% στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, το 11% στην Βουλγαρία και 1% στην Αλβανία. Η επιλογή ενός μόνο κράτους να μονοπωλήσει το όνομα «Μακεδονία» – το μεγαλύτερο τμήμα του οποίου βρίσκεται εκτός των συνόρων του- δεν ανταποκρίνεται ούτε σε γεωγραφική ούτε σε πολιτική πραγματικότητα και φυσικά δεν συνεισφέρει στην σταθερότητα των Βαλκανίων.»
Η δεύτερη ενότητα έχει τίτλο: «Γιατί η Ελλάδα αντιτίθεται στο όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας;» Και ακολουθεί η εξήγηση: «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ή απλά «Μακεδονία» δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα αφού δεν διακρίνει την νέα αυτή χώρα από τη βόρεια ελληνική περιοχή της Μακεδονίας, ή από τα μέρη της ευρύτε&
