Είναι ένας Άγγλος, ένας Γάλλος και ένας Έλληνας στο μουσείο και κοιτάζουν ένα πίνακα με τον Αδάμ και την Εύα.
Ο Άγγλος λέει:
– Κοιτάξτε τη γαλήνη και την ηρεμία που κυριαρχεί στα πρόσωπά τους. Σίγουρα πρέπει να ήταν Άγγλοι.
Ο Γάλλος λέει:
– Μα τι λες, κοίτα τα κορμιά τους πόσο ωραία είναι μέσα στη γύμνια τους. Πρέπει να ήταν Γάλλοι.
Λέει και ο Έλληνας:
– Ρε σεις, τι λέτε; Δεν έχουν ρούχα, δεν έχουν στέγη, έχουν μόνο ένα μήλο για να φάνε και τους λένε πως αυτό είναι ο παράδεισος.
Ο Άγγλος λέει:
– Κοιτάξτε τη γαλήνη και την ηρεμία που κυριαρχεί στα πρόσωπά τους. Σίγουρα πρέπει να ήταν Άγγλοι.
Ο Γάλλος λέει:
– Μα τι λες, κοίτα τα κορμιά τους πόσο ωραία είναι μέσα στη γύμνια τους. Πρέπει να ήταν Γάλλοι.
Λέει και ο Έλληνας:
– Ρε σεις, τι λέτε; Δεν έχουν ρούχα, δεν έχουν στέγη, έχουν μόνο ένα μήλο για να φάνε και τους λένε πως αυτό είναι ο παράδεισος.
Σίγουρα είναι Έλληνες!
