Του χαν δώσει το  παρατσούκλι "Αμαρτωλός"  για αυτά που είχε κάνει και για αυτά που πιστεύαν πως θα  διαπράξει στο μέλλον

Αυτά σκεφτόταν καθώς βάδιζε με το πιστόλι στο χέρι μέσα στο σκοτεινό   βρώμικο υγρό στενό της πόλης

Πλησίασε την κοπέλα με το  μακρύ φουντωτό σχεδόν  άφρο μαλλί που στεκόταν ακίνητη   στο αδιέξοδο  στο τέρμα του στενού

Πίσω της ορθωνόταν ένας μικρός  τοίχος

Την κοίταξε...

Αυτή του χαμογέλασε...

Αυτός χωρίς να το σκεφτεί σήκωσε το πιστόλι του  και  σημάδευσε προς  το μέρος της

Δεν ολιγώρησε και πάτησε την σκανδάλη...η σφαίρα  βγήκε απ την κάννη και ταξίδεψε στον αέρα...

..."ταξίδεψε"...

΄όλα  στην ζωή είναι ένα  ταξίδι

για κάποιους είναι ένα ταξίδι  στην αμαρτία...

Πως ξεκίνησαν όλα

20 χρόνια πριν

Ο Μάρκος περιφερόταν με την μηχανή του μέσα στην νυχτερινή πόλη

Σταμάτησε   σε μια κεντρική πλατεία

Κατέβηκε απ την μηχανή και   περπάτησε μέσα σε αυτήν , ανάμεσα  στους περιθωριακούς νέους όπως αυτός. Πέρασε απ το πεζούλι που καθόταν ο Γιάννος.

Δεν σταμάτησε απλά με το βλέμμα  του έκανε νόημα και βάδισαν  κρατώντας μια απόσταση  ως τα  αρχαία. Εκεί  μακριά απ τα αδιάκριτα   βλέμματα   ξαπόστασαν  σε κάποιο  τοιχίο

Ο  Γιάννος  χαμογέλασε

-Παρανοϊκά τα μέτρα   προστασίας που παίρνεις ρε συ. Δεν κάνουμε δα και κάνα μεγάλο  έγκλημα. Παίρνεις το πακέτο και το πας  στην διεύθυνση  που θα σου δώσω

Το αφήνεις και σε 5 μέρες  με πληρώνουν και σε πληρώνω

Τόσο  απλό

-Το ξέρεις πως  δεν είναι και το πιο νόμιμο πράγμα που θα κάνουμε αυτό

-Ε και; 2000  έχουμε  ρε φίλε. Οι πάντες σπρώχνουν  κάτι

Μια  εξυπηρέτηση θα κάνουμε και θα  βγάλουμε   καλά  λεφτά

Και αυτό είναι μόνο η αρχή

-Ώπα , Γιάννο, ώπα. Ξηγήθηκα μια φορά  μόνο. Μια φορά μόνο θα κάνω την δουλειά. Πληρώνομαι και με ξεχνάς 

-Για να  σώσεις την  σχέση σου. Ναι , ναι , μου το είπες. Θα την σώσεις  νομίζεις με τα λεφτά; 

-Όχι απλά  χρειάζομαι  τα λεφτά για να την σώσω...έχω κάτι στο μυαλό μου

-Καλά, εσύ ξέρεις εμένα δεν μου πέφτει λόγος

-Το "πακέτο;"

Ο Γιάννος  το έβγαλε απ την τσέπη του και το έδωσε λέγοντας του

-Ξες πως  έχεις  κάνει καλό όνομα στην πλατεία και πολλές ξεροσταλιάζουν για πάρτυ  σου ε; Είναι  λίγο αμαρτία να χαραμίζεις τον καιρό με  το μπάζο και να στο παίζει και δύσκολη

Ο Μάρκος  χαμογέλασε

-Και τα μπάζα έχουν ψυχή

-Χαραμίζεσαι ρε φίλε

Ο Μάρκος δεν μίλησε , έκανε μεταβολή και  κίνησε να βγει απ την αρχαία  αγορά

Μερικά λεπτά  οδηγούσε   μέσα  στους νυχτερινούς δρόμους της πόλης με κατεύθυνση  στα δυτικά

Έφτασε  σε μια γειτονιά με χαμηλά  σπίτια  

Μια γειτονιά με φόντο  τα φουγάρα των εργοστασίων στο βάθος

Σταμάτησε την μηχανή του  στο προκαθορισμένο σημείο και περίμενε τον Χ

Αυτό το όνομα  δώσανε στον  τύπο που θα παρελάμβανε το  δεματάκι

Έλα όμως που ο Χ ήταν  αποσπασμένος μπάτσος στην ιντερπόλ που  δούλευε ως μυστικός στην υπόθεση για 5  χρόνια

Έλα όμως που ο  Γιάννος και ο Μάρκος  δεν γνώριζαν πως ο Χ  την προηγούμενη μέρα είχαν εξαρθρώσει τα  μεγάλα  κεφάλια και όλο το κύκλωμα. Παρ ΄όλα αυτά  θέλαν και τα  μικρά ψάρια, ακόμη και  αυτά σαν τον Γιάννο ακι τον Μάρκο που ήταν εντελώς  έξω  απ το νερό.

Απ το  απέναντι  πεζοδρόμιο εμφανίστηκε ο Χ και κίνησε προς το μέρος του Μάρκου

Ο Μάρκος τον  παρατηρούσε

Ο δρόμος ήταν έρημος  μέσα στα άγρια  μεσάνυχτα όμως αυτός ένιωθε σαν  να  βρισκόταν  ανάμεσα σε πολύ κόσμο

Και το περπάτημα  , το βάδισμα του Χ  είχε αυτό το "κάτι" που το χε δει πολλές φορές σε ασφαλήτες

Περίμενε μερικές  στιγμές ακόμη για να  σιγουρευτεί  πως  όντως έτσι ήταν  και δεν τον έπιασε κάποια τρελή παράνοια  και μανία  καταδίωξης

Ο Χ  τώρα βρισκόταν στην μέση του δρόμου και  απόμεναν μερικά ακόμη δευτερόλεπτα  μέχρι να  βρεθεί σε απόσταση αναπνοής

-Δεν γαμιούνται και τα λεφτά. Θα κερδίσω αλλιώς την κοντή, μονολόγησε ο Μάρκος και πήδηξε πάνω στην μηχανή

Πάτησε την μίζα   για να πάρει μπροστά όμως  αυτή τώρα  βρήκε να μην παίρνει  μπροστά

Ο Χ  δεν  πιάστηκε εξ απήνης. Η εμπειρία του ως 35 χρόνου απέναντι στις αντιδράσεις ενός 25 χρονου  του επέτρεψαν να  λειτουργήσει απολύτως  ορθολογικά

Έστρεψε  το  κεφάλι του προς τον γιακά του και  ψιθίρισε

"its  a go"

Ο Μάρκος  έκανε  την τρίτη του προσπάθεια να πάρει μπροστά η μίζα αλλά μάταια

Αναθεμάτισε την ώρα που αγόρασε μηχανή  χωρίς μανιβέλα

Μετά το "its a go"  του     X   ο  τόπος  άρχισε να γεμίζει από ένοπλους άντρες και γυναίκες.

Έλληνες και αλλοδαπούς που κρατούσαν  πιστόλια και  κοντόκανες στα χέρια, φέραν  ακουστικά στα  αυτιά και μικρόφωνα  στο στόμα και  βαδίζαν με  γρήγορο βήμα  σημαδεύοντας   τον  Μάρκο

"Τον έχουμε τον πούστη" , είπε ένας   ασφαλήτης απ το σύστημα ενδεπικοινωνίας

Και όντως τον είχαν  αν δεν συνέβαιναν μια  αλληλουχία από γεγονότα

    Ο Μάρκος αποφάσισε να κάνει μια τελευταία προσπάθεια  να διαφύγει.

Έσπρωξε την μηχανή του  με δύναμη προς το  δρόμο και απότομα με το  πόδι έβαλε δεύτερη  ταχύτητα...σκαστό που λέγαν οι  μηχανόβιοι

Την  ώρα που  κυλούσε την μηχανή στον δρόμο για να την βάλει μπροστά έφυγε η  διαταγή απ το σύστημα  ενδοεπικοινωνίας

"σταματήστε τον με κάθε  τρόπο" που σήμαινε "πυροβολήστε τον αν χρειαστεί"

Την ώρα  που έπαιρνε μπροστά η μηχανή  ο Μάρκος απ το πανικό του έκανε ένα λάθος με τον συμπλέκτη και το γκάζι και  αυτή  σηκώθηκε  σούζα

Ήταν η στιγμή που τα  δάχτυλα των διωκτών του αγγίζαν την σκανδάλη  για να του ρίξουν

Ο Χ  βρισκόταν ακριβώς μπροστά  στην πορεία της μηχανής 

Την ώρα που ο μπροστά  τροχός προσγειωνόντανε  απ το βάθος  ένα απ τα φουγάρα των εργοστασίων πέταξε μια πολύ μεγάλη  φλόγα που έμοιαζε με έκρηξη.

Αυτό έκανε  για  δευτερόλεπτα του  διώκτες του να θεωρήσουν πως δεχόταν  επίθεση και  σπεύσανε να  καλυφθούν

Σε αυτά τα  δυο δευτερόλεπτα  μέχρι να καταλάβουν τι συνέβη ο Μάρκος  χτυπούσε με την μηχανή του τον Χ και τον έριχνε στο έδαφος  νεκρό. Μαζί του χάνοντας τον έλεγχο του οχήματος  έπεσε και ο ίδιος όμως χωρίς να   σκεφτεί τον πόνο απ την  πτώση  σηκώθηκε καβάλησε  την μηχανή  που  δούλευε  ακόμη και  πιέζοντας το γκάζι  χάθηκε  μέσα στα στενά

Αυτή  ήταν ίσως  η πιο δύσκολη  νύχτα του

Χτυπημένος απ την πτώση στο πόδι   διαπίστωσε γρήγορα πως  οι δυτικές συνοικίες είχαν αποκλειστεί απ την αστυνομία  και ήταν πρακτικά αδύνατο να  βγει απ αυτές με την μηχανή του

"Ευτυχώς δεν έχω πινακίδα" σκέφτηκε την μια στιγμή αλλά  γρήγορα συνειδητοποιούσε πως οι μπάτσοι έιχαν  σήμα να  ψάξουν μια μηχανή χωρίς πινακίδες σε μια πόλη  που  γινόνταν πιο κυριλέ πλέον και   οι πάντες σχεδόν είχαν πινακίδες

Απ όπου και να επιχείρησε να  βρει διέξοδο συναντούσε περιπολικά  της αστυνομίας

Κατ  ουσίαν είχε  εγκλωβιστεί σε ένα μικρό οικοδομικό τετράγωνο

Οι μπάτσοι δεν το γνώριζαν όμως χτενίζαν την περιοχή και γρήγορα  σφίγγοντας τον κλοιό θα τον εντόπιζαν

Κοίταξε τριγύρω του  να  βρει μια λύση και  το μόνο που έβλεπε ήταν  σπίτια με αυλές και ένα  ερείπιο  που  είχε αναρτήσει κάποιος εργολάβος  ταμπέλα πως  επρόκειτο να ανεγερθεί "πολυτελής οικοδομή"

Αποφάσισε πως μόνη του ελπίδα ήταν να εισέλθει σ το ερείπιο  μαζί με την μηχανή του και να λουφάξει εκεί

Ήταν  τέτοια η κινητοποίηση της αστυνομίας όπου αναγκάστηκε να βγει απ το  ερείπιο  3 μέρες μετά

7

Εξαφάνιση

20 χρόνια δεν είναι λίγα  για να αλλάξουν έναν άνθρωπο

δεν είναι όμως και πολλά  για να ξεχάσει κάποιος  ποιος είναι , από που έρχεται και που πάει

Ο Μάρκος  γνώριζε πολύ καλά  από που έρχεται  αν και δεν ξέρει  που  βαδίζει

Η πόλη  του  έμοιαζε  αγνώριστη από εκείνο το  καλοκαίρι πριν  20 χρόνια

Εδώ η χώρα του και έμοιαζε σαν μια διαφορετική  χώρα με διαφορετικούς κατοίκους  από την εποχή  που άφηνε πίσω του

Σε αυτή την 20ετία  ήρθαν τα πάνω κάτω

Οι φτωχοί  γίνανε  φτωχότεροι, οι κάπως  φτωχοί παλεύαν  με νύχια και  δόντια  να μην  τους τα πάρει  το κράτος και οι πολυεθνικές τα πάντα,οι μικροαστοί  γίναν ακόμη πιο  σιχαμένοι  και πλούσιοι συνέχιζαν να  γίνονται πανίσχυροι

Βέβαια πολλοί πλούσιοι   καταστράφηκαν ή κατέληξαν στο χώμα μετά από   κάποιες αυτοκτονίες αλλά αυτό οφειλόταν στον  παράλληλο πόλεμο

Η μεγαλοαστική τάξη μαζί με τους πολιτικούς  διεξήγαγε μια  ανεηλεή μάχη κατά της κοινωνίας στο σύνολο της

Σε αυτή  την μάχη  δεν παρέλειπαν  να  χτυπιούνται και μεταξύ τους καταστρέφοντας   ο ένας τον άλλον με αποτέλεσμα   όσοι έμεναν  όρθιοι να  γίνονται ισχυρότεροι  αρπάζοντας την λεία  των ομοταξιτών τους που φεύγαν για τον άλλον κόσμο

-Το επίσης παράλογο  , έλεγε ο Στάμος  καθώς φεύγαν και οι τελευταίοι θαμώνες απ το καφενείο του, είναι πως οι μικροαστοί έχουν γίνει πολύ μαλάκες

Τους χτυπά  βάναυσα η αστυνομία και η μεγαλοαστική τάξη  και την ίδια στιγμή   αυτοί επηρεαζόμενοι απ την τηλεόραση , το θέαμα και τα   ακροδεξιά  σάητς   αποτελούν το μεγαλύτερο στήριγμα   των πλουσίων και κυματοθραύστη σε κάθε  κοινωνική αντίσταση

Ο Μάρκος  ήπιε μια  γουλιά ακόμη απ το κρασί του καθώς τον άκουγε

Ο Στάμος  συνέχιζε

-Πολλοί λένε πως ο κόσμος είναι σάπιος  στην χώρα. Δεν είναι έτσι

Οι μικροαστοί είναι  σάπιοι και είναι αρκετοί. όχι όμως περισσότεροι απ τους φτωχούς και τους κάπως  φτωχούς απλά έχουν  φωνή και πρόσβαση στον δημόσιο λόγο

Σκέψου  Μάρκο  σε μια εκπομπή με θέμα την αστυνομία και την τρομορκατία

Θα πάρει κάποιος φτωχός τηλέφωνο να πει " εμένα  οι τρομοκράτες  δεν βλάψανε ποτέ τα συμφέροντα μου"; Την επόμενη στιγμή θα τον χώσουν μέσα σαν τρομοκράτη.

Αλλά ένας μικροαστός θα πάρει  τηλέφωνο να πει "αγαπάμε την αστυνομία, αυτά  τα παιδιά που μας φυλάνε απ το έγκλημα"

Βλέπεις το να λες μαλακίες δεν έχει ποινικοποιηθεί ενώ το να λες την αλήθεια  είναι ποινικά κολάσιμο

Κάποιος που δεν θυμάμαι ποιος, νομίζω επαναστάτης ήταν , είχε πει " το να λες την αλήθεια  είναι πράξη επαναστατική"

-Εγώ να σου πω  Στάμο ώρες - ώρες νιώθω κουρασμένος. Σαν να θέλω να κλεισω τα μάτια μου

Με κούρασε το κυνήγι , οι προφυλάξεις και ότι συνεπάγεται  όλα αυτά τα χρόνια

-Εσύ καλά θα κάνεις να  βγάλεις αυτές τις σκέψεις απ το μυαλό σου.

Σκέψου σε αντίθεση με πολλούς εκεί έξω  δεν έχεις να χάσεις τίποτα  και αν το φιλοσοφήσεις  ούτως ή αλλως θα κλείσεις όπως όλοι  τα μάτια σου κάποια μέρα , οπότε γιατί να το κάνεις νωρίτερα απ όταν έρθει εκείνη η στιγμή;

Απ την άλλη πάλι μπορεί να σαι  και μοναδικός και να μην  τα κλείσεις  ποτέ 

-Λες να μαι χαηλάντερ;

-Δεν ξέρω μπορεί

Γελάσανε  αλλά ο Μάρκος αμέσως σοβάρεψε  το  βλέμμα  του

-Γιατί με  φώναξες απόψε;

-Έχουμε ένα πρόβλημα

-Η ομάδα σας;

Ο Στάμος κούνησε το κεφάλι του

-Βοηθάμε τον κόσμο αλλά αυτό  είναι   απ τις περιπτώσεις που δεν μπορούμε να  αναλάβουμε. Μόνο να  συνδράμουμε όπως μπορούμε

-Περί τίνος προκειται;

Ο Στάμος  κούνησε το κεφάλι του  και ξεκίνησε να του περιγράφει την συνέβη...

5 μέρες πριν

Στην πλατεία απέναντι απ το καφενείο του Στάμου είχαν  στηθεί δυο μεγάλα   καζάνια που βράζαν φασολάδα

Άποροι απ την γειτονιά και από  άλλες περιοχές  είχαν  προσέλθει όπως κάθε Κυριακή στην  πλατεία  για να λάβουν  μερίδες απ το λαικό συσσίτιο  που έστηνε ο  Στάμος και η ομάδα  του

Η οχλοβοή πλημμύριζε όλη την γειτονιά

Μια γυναίκα 45 ετών που κυκλοφορούσε με  ξεφτισμένα  φουστάνια  συνεχώς καθόταν μονάχη σε ένα  παγκάκι  

Είχε σκυφτό το κεφάλι της  

Ο Στάμος που μοίραζε τις μερίδες  την πρόσεχε για ώρες

Την ήξερε  φατσικά γιατί κάθε Κυριακή  ερχόταν  μαζί με το μικρό της αγοράκι  να  λάβουν μερίδες απ το  συσσίτιο

Ο Στάμος κάποια στιγμή  έψαξε με το  βλέμμα του την Κλαίρη, μια  22χσρόνη  κοπελιά με πανκ look

Την βρήκε να  συνομιλεί με  το αγόρι της λίγο παραπέρα κάνοντας διάλλειμα οι δυο τους  για τσιγάρο

-Κλάιρη; φώναξε

Η κοπελιά  γύρισε και τον κοίταξε. Του  έδειξε το τσιγάρο  υπονοόντας πως είχε ανάγκη από ένα  μικρό διαλλειματάκι

Ο Στάμος της απάντησε

-Πλήηζ , ανάγκη κάλυψε με  για  ένα τεταρτάκι

Η Κλαίρη πήρε  ένα ναζιάρικο  ύφος   σχεδόν παρακαλητό

Το αγόρι της  της έπιασε τον ώμο

-Κάτσε πάω εγώ 

Πλησίασε το πόστο του Στάμου

-Καλημέρα, είπε ο πανκ, είμαι ο Τζώρτζ

-Εμένα  με φωνάζουν όλοι Στάμο

-Χάρηκα

-Ρε συ αδερφέ  θέλω κάποιον να με καλύψει λίγο. Είναι ανάγκη

-Μάγειρας είμαι, απάντησε ο Τζώρτζ

-Έλα ρε

-Βασικά σπουδάζω. Ευκαιρία να κάνω την πρακτική μου, είπε  χαριτολογώντας

-Θα στο χρωστάω...έλα με την Κλαίρη βράδυ στον καφενέ μου, κερνάω  ρακόμελο 

-Θα έρθω

-Αλλά  θα  ψήσεις τους  μεζέδες, του πε   περιπαιχτικά ο Στάμος και γελάσανε

-Ντηλ

Ο Στάμος άφησε το  πόστο του στον  Τζώρτζ και κατευθύνθηκε  προς την 45χρόνη γυναίκα στο παγκάκι

-Καλημέρα, της είπε, να κάτσω;

Η γυναίκα   έκανε ένα  νόημα με το πρόσωπο της

Ο Στάμος έκατσε και την κοίταξε καλά

-Κλαίτε; 

Η γυναίκα δεν απάντησε. Δεν αντέδρασε

-Συγνώμης που ρωτάω μα τι συμβαίνει; Εδώ είμαστε για να βοηθάμε ο ένας τον άλλον Ευδοκία, έτσι δεν σας λένε ;  θυμάμαι καλά;

-Υπάρχουν πράγματα που  δεν μπορεί  να  βοηθήσει κανείς

-Αυτό να μην το ξαναπεις  Ευδοκία. Μα τι συμβαίνει. Ο μικρός σου που είναι; Ο Παυλής;  έτσι δεν τον λένε;

Η Ευδοκία στο άκουσμα του ονόματος του γιού της  ξέσπασε σε  λυγμούς

Ο Στάμος  γέμισε απ το καραφάκι  το ποτήρι του  Μάρκου ξανά και έβαλε   στο δικό του  λίγο ακόμη τσίπουρο

-Την κλέψανε το παιδί, κατάλαβες; του είπε

Το βλέμμα του Μάρκου σκοτείνιασε

-Πόσο καιρό έχει που έγινε αυτό;

-Μετράμε  μια βδομάδα.

-Και γιατί μου το λες τώρα;

-Περιμέναμε  μπας και βρεθεί, μπας και βγάλει καμιά άκρη απ την αστυνομία

Ο Μάρκος έκανε  έναν μορφασμό αποδοκιμασίας και μουρμούρισε

-Απ την αστυνομία

-Μπορεί να χε  χαθεί κάπου.  Η γυναίκα ενημέρωσε  όλες τις αρμόδιες  υπηρεσίες και  ξες πως παει

-Και;

-Δεν βρέθηκε τίποτα

-Υπάρχουν   υποψίες ποιος μπορεί να το άρπαξε;

-Δεν ξέρω

-Που το είδαν τελευταία φορά;

-Σπίτι της. Αναγκάστηκε να  αφήσει το πιτσιρίκι μόνο του  για να πάει να κανει ένα μεροκάματο  που έσκασε  εκτάκτως

-Μεροκάματο; Εκτάκτως;

-Στα 5 αστέρια το εστιατόριο το ξες;

-Στην Παλιά Πόλη; Ένα  κυριλάτο δεν είναι;

-Έκανε  την λάντζα εκεί.Μαύρα

-Μαύρα  φυσικά.

-Γύρισε  σπίτι στις 3 τα χαράματα και το παιδί έλλειπε

-Είναι πολύς ο καιρός  που  λείπει. Είσαι σίγουρος πως θα το βρούμε ζωντανό; 

-Μάρκο; Μπορούμε να το αφήσουμε έτσι χωρίς να το ψάξουμε;

Ο Μάρκος  κατέβασε μονορούφι μια γουλιά απ το κρασί του και κοίταξε ευθεία μπροστά  του στο "πουθενά¨" ενώ το βλέμμα του σκοτείνιασε

-Όχι δεν γίνεται να το αφήσουμε  χωρίς να προσπαθήσουμε, μετά γύρισε και κοίταξε τον Στάμο στα μάτια , αλλά  δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες να  είναι στην ζωή το παιδί

-Αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα προσπαθήσεις σαν να   θεωρούμε πως  ζει ακόμη , σωστά;

Την επόμενη μέρα το πρωί ο Στάμος με τον Μάρκο χτυπούσαν την πόρτα απ το διαμέρισμα  της Ευδοκίας

Η γυναίκα του άνοιγε και περνούσαν μέσα

Αφού καθίσαν  στο μικρό  σαλόνι ο Μάρκος έπιασε αμέσως την κουβέντα χωρίς περιστροφές

-Θέλω να μου πείς  Ευδοκία με τι κόσμο έχεις συναναστροφές;

-Με λίγο κόσμο

-Με τον πατέρα του Παυλή;

-Ο πατέρας του  δεν ζει εδώ και χρόνια

Άρα , σκέφτηκε ο  Μάρκος αποκλειόταν η αρπαγή του μικρού  απ τον σύζυγο

-Τι  είδους  σχέσεις έχεις με τους ανθρώπους που συναναστρέφεσαι;

-Έχω  δυο φίλες  απ τα παιδικά  μου χρόνια. Μένουν  εδώ παραδίπλα. Έρχονται μερικές φορές για καφέ  δηλαδή και τα λέμε

Αυτό είναι όλο και δυο  εφήμερες σχέσεις που είχα με  δυο  ανθρώπους που γνώρισα  αλλά δεν ευόδωσίν και  τελείωσαν γρήγορα

Ο Μάρκος κοίταξε τον  Στάμο και του είπε

-Έχουμε πολύ δουλειά

Ο Στάμος  στράφηκε στην Ευδοκία

-Ευδοκία ο Μάρκος θα σου κάνει μερικές ερωτήσεις για αυτούς τους ανθρώπους , είναι πολύ σημαντικό να του ανοιχτείς  ίσως κρύβεται κάτι  που εσύ  να μην μπορείς να δεις όμως ο Μάρκος

-Πρέπει να με εμπιστευτείς  Ευδοκία , της είπε ο Μάρκος

-Αν είναι να βρεθεί ο Παυλής μου, απάντησε η  Ευδοκία και βούρκωσε

Τις επόμενες δυο ώρες μιλούσε για τις φίλες της,  την κατάσταση στα σπίτια τους, τους συζύγους τους

Απ αυτά που άκουγε ο Μάρκος δεν προέκυπτε κάτι ύποπτο όπως ας πούμε  κάποια  σημαντικά  οικονομικά προβλήματα   π