LOS ANGELES — Savanna Moran potrzebowała około godziny, aby rozważyć ofertę złożoną przez bezdomnych pracowników pomocy społecznej: Przenieś się do ciepłego pokoju motelowego oddalonego o kilkanaście mil — ale w zamian zrezygnuj z namiotu na Hampton Drive.

Po latach życia na ulicy 30-latek był gotowy na zmianę. Nadciągał ulewny deszcz, a ona nie chciała w nim przebywać.

Kiedy nadszedł czas, Moran i jej chłopak zatrzymali telefony, słuchawki, rowery, głośniki i część ubrań. Nagrali wideo dla miasta, które zgodziło się, aby ekipy sanitarne wyrzuciły wszystko inne, w tym namiot.

„Zatrzymaliśmy to, co chcieliśmy”, powiedziała, „a oni zabrali resztę”.

Ta wymiana była jedną z wielu, które rozegrały się w zeszłym tygodniu w dzielnicy Wenecja w Los Angeles w ramach Inside Safe, inicjatywy burmistrz Karen Bass, mającej na celu sprowadzenie niezamieszkałych mieszkańców miasta pod dach. Bass chce, aby program był bardziej proaktywny niż poprzednie reakcje miasta na bezdomność, zastępując „szybkie rozwiązania trwałymi rozwiązaniami”.

Bass, która w dającej się przewidzieć przyszłości uczyniła z bezdomności problem nr 1, w zeszłym miesiącu wypróbowała Inside Safe, wysyłając zespół pracowników rządowych, aby przenieśli 31 osób na Cahuenga Boulevard w Hollywood lub w jego pobliżu do pokoi motelowych.

Teraz skierowała wzrok na ogromne obozowisko w Wenecji, które jeszcze w zeszłym tygodniu rozciągało się na cztery różne ulice i było domem dla około 98 osób.

W wywiadzie Bass powiedziała, że ​​wybrała obozowisko w Wenecji, ponieważ było ono źródłem nie tylko wielkiego ludzkiego cierpienia, ale także gniewu okolicznych mieszkańców. Po roku kampanii doszła do wniosku, że Angelenos nie uzna jej inicjatywy za sukces, dopóki ich społeczności nie będą wolne od obozowisk.

– Chcą, żeby namioty poszły – powiedziała. „Mógłbym zbudować pół miliona mieszkań, a jeśli nadal będą tam namioty, ludzie nie uwierzą, że zrobiłeś coś poza kradzieżą ich pieniędzy”.

Obóz w Wenecji ma swoją historię. Według Marka Ryaveca, prezesa Weneckiego Stowarzyszenia Interesariuszy, po raz pierwszy pojawił się ponad dziesięć lat temu, kiedy pojazdy rekreacyjne, kampery i namioty zaludniły odcinek 3rd Avenue.

Do 2019 roku obóz rozszerzył się na pobliski Hampton Drive, który biegnie równolegle do 3rd. Wzrosło jeszcze bardziej w następnym roku, po tym jak ówczesny burmistrz Eric Garcetti i ówczesny członek rady Mike Bonin otworzyli schronisko dla bezdomnych na pobliskiej Main Street, powiedzieli miejscowi mieszkańcy.

Ukończenie tego schroniska zbiegło się w czasie z wybuchem epidemii COVID-19. Gdy rozpoczęło się zamknięcie związane z pandemią, agencje miejskie uniknęły poważnych zakłóceń w pobliskim obozowisku, aby uniknąć rozprzestrzeniania się wirusa.

Od tego czasu obozowisko stało się symbolem „niedotrzymania obietnic” przez miasto – powiedziała radna Traci Park, która w zeszłym miesiącu zastąpiła Bonina na stanowisku przedstawiciela dzielnicy.

Kiedy po raz pierwszy ogłoszono schronisko dla bezdomnych, przywódcy miasta powiedzieli, że dzielnica otrzyma zwiększone usuwanie śmieci i wzmocnione patrole policyjne, powiedział Park. Zainstalowano stałe znaki ostrzegające, że namioty na lokalnych ulicach będą musiały zostać zdemontowane w ciągu dnia.

Zamiast tego namioty stały, a obozowisko rozrastało się. Park, na tropie kampanii, obiecał działać szybko, gdy obejmie urząd. W zeszłym miesiącu poleciła burmistrzowi lokalizację inicjatywy Inside Safe, mówiąc, że pomoże to odbudować zaufanie między miastem a dzielnicą.

„Byłem bardzo zadowolony i zachęcony, że zrozumiała znaczenie tego miejsca” – powiedział Park.

Bass i Park razem zwiedzili okolicę w zeszłym tygodniu, informując mieszkańców obozu, że pojawią się nowe oferty tymczasowego mieszkania i droga do stałego mieszkania. Ekipy miejskie rozciągnęły żółtą taśmę policyjną w poprzek Sunset Avenue i rozpoczęły pracę polegającą na oferowaniu schronienia i usuwaniu śmieci.

Niektórzy zgodzili się przenieść do Los Angeles Inn & Suites, asortymentu dwupiętrowych budynków w pobliżu autostrady 105 w południowym Los Angeles. Inni zajęli pokoje w motelu bliżej Wenecji.

Według organizatorów akcji Inside Safe każda z tych ofert była dobrowolna. Ale były ograniczenia. Ci, którzy przyjęli tymczasowe zakwaterowanie, albo umieścili swój namiot w magazynie, albo pozwolili go wyrzucić pracownikom sanitarnym.

„Nie chcemy, żeby trzymali ten namiot na ulicy” – powiedziała Va Lecia Adams Kellum, prezes i dyrektor naczelny St. Joseph Center, które zapewnia bezdomnym pomoc, poradnictwo w zakresie uzależnień i inne usługi społeczne w ramach operacji weneckiej.

Adams Kellum powiedziała, że ​​jej organizacja przyjęła takie podejście po tym, jak usłyszała od byłych bezdomnych osób, które powiedziały, że porzucenie namiotu lub przynajmniej przechowywanie go może być symbolicznym krokiem – takim, który wyznacza inną ścieżkę.

Dla niektórych nie był to trudny kompromis. Dla innych oferta wywołała przedłużające się rozmowy, a pracownicy pomocy społecznej szukali sposobów zaspokojenia potrzeb mieszkańców obozowiska.

Pewna kobieta zgodziła się na pokój w motelu po zapewnieniu, że może zabrać ze sobą wszystkie osiem swoich psów. Inny wykonał ruch, gdy jego namiot został przymocowany do ponadgabarytowego wózka – stojącego i wciąż stojącego – i przewieziony do pobliskiego magazynu publicznego w celu przechowania.

Mimo to jeden z aktywistów, który spędził kilka dni monitorując operację w Wenecji, miał wątpliwości, czy oferty miasta są naprawdę dobrowolne.

Peggy Lee Kennedy, organizatorka Weneckiego Komitetu Sprawiedliwości, powiedziała, że ​​mieszkańcy obozu byli w ostatnich dniach otoczeni przez pracowników socjalnych, policjantów, śmieciarki i funkcjonariuszy ruchu drogowego – a wszystko to na ulicach odgrodzonych policyjną taśmą.

„Wyczuwa się wysokie ciśnienie” – powiedział Kennedy. „Jeśli ktoś przychodzi do twojego namiotu w kółko, jest tam presja”.

Tak czy inaczej, ulewne zimowe deszcze pomogły pracownikom organizacji pozarządowych przedstawić swoje argumenty. Wielu mieszkańców obozu zostało w ostatnich dniach z przemoczonymi materacami, pościelą i innymi przedmiotami.

„Wszystkie nasze ubrania są mokre”, powiedziała Iyana Woods na krótko przed wejściem do autobusu DASH, który zabrał ją do Los Angeles Inn & Suites. Następnie wskazała na 53-letniego Roberta Lyonsa: „Obudził się przemoczony”.

Lyons powiedział, że on i Woods przybyli do Los Angeles z Ohio siedem miesięcy temu. Od tego czasu doświadczył wyzwań medycznych, w tym operacji przepukliny i ataku COVID-19.

„To była walka o przetrwanie” — powiedział Lyons. „W zasadzie to tylko ja i ona”.

Po zaakceptowaniu oferty miasta mieszkańcy obozu wnieśli deskorolki, gitary, torby z ubraniami, walizki na kółkach, karmę dla psów i inne rzeczy do stojącego na biegu jałowym autobusu DASH. David Flanagan, lat 22, przyjechał z wózkiem na zakupy wypełnionym różnymi częściami do mini-rowerów, w tym silnikiem.

Katharine Murphy, doradca ds. uzależnień w St. Joseph, zatrzymała go przy drzwiach. – Nie możesz tego ciągnąć – powiedziała, wskazując na wózek.

Flanagan załadował części motocykla do autobusu i zostawił wózek.

Do poniedziałku wieczorem organizatorzy operacji Inside Safe przeprowadzili 82 osoby, z wyjątkiem dwóch, które przeniosły się do moteli. Do południa we wtorek na 3. miejscu pozostało tylko dziewięć konstrukcji namiotowych, a 10. na Hampton.

Ponieważ operacja w Wenecji trwa już drugi tydzień, mieszkający w okolicy mieszkańcy obsypali pochwałami Bassa i Parka. Mieszkanka Wenecji Connie Brooks, która kontaktuje się z ratuszem w sprawie obozowiska od 2019 roku, powiedziała, że ​​czuje, że „ogromny ciężar” został zdjęty.

Przez lata Brooks informował urzędników miejskich o niezamieszkałych mieszkańcach, którzy doświadczyli kryzysu psychicznego lub zostali zaatakowani przez innych na ulicy. Niemożność udzielenia pomocy była „niezwykle traumatyczna i bolesna” – powiedziała.

„Widzieliśmy, jak ludzie niszczeją na naszych chodnikach przez trzy lata i bardzo, bardzo trudno było im pomóc” – powiedział Brooks.

Mieszkańcy obozowiska, którzy przyjęli tymczasowe zakwaterowanie, zostaną przydzieleni do zarządzania sprawami, którzy pomogą im w znalezieniu mieszkania przy pomocy rządowej pomocy finansowej. W stosownych przypadkach otrzymają również skierowania na leczenie uzależnień.

Pracownicy St. Joseph uważają, że wskaźniki uzależnień w obozowisku w Wenecji są „zauważalnie wyższe” niż wśród ogólnej populacji bezdomnych w mieście. Dokładne liczby będą znane dopiero za kilka tygodni.

Bass ze swojej strony powiedziała, że ​​chce przekształcić inicjatywę Inside Safe w nadchodzących miesiącach, przenosząc ją z serii jednorazowych operacji w obozowiskach do stałego systemu odprowadzania ludzi z chodników do mieszkań. Powiedziała, że ​​kiedy ten system zostanie w pełni uruchomiony, agencje miejskie i powiatowe będą mogły działać w wielu dzielnicach jednocześnie.

Bass powiedziała, że ​​jest również zdeterminowana, aby nie dopuścić do ponownego pojawienia się obozowisk i będzie prowadzić „nieustające działania informacyjne”, jeśli mieszkańcy wrócą lub nowi przybysze zakorzenią się.

„Widzimy, że będziemy związani z dzielnicami na długi czas” – powiedziała.

Jedna z mieszkanek obozowiska w Wenecji, która odmówiła podania swojego nazwiska, już utrzymuje kontakt z sąsiedztwem, decydując się przenieść nie do motelu, ale do miejskiego schroniska dla bezdomnych przecznicę dalej. W niedzielę wieczorem jej namiot stał jako ostatni po wschodniej stronie Hampton Drive.

Tej nocy 39-latek załadował materiały artystyczne i lustro w drewnianej ramie / toaletkę na wózek dozorcy. Powiedziała, że ​​zatrzymała te przedmioty, ale jest gotowa zrezygnować z namiotu.

„Mamy tendencję do trzymania się tego, co mamy, nawet jeśli to nic, ponieważ to wszystko, co mamy” – powiedziała.

Następnego dnia jej namiot zniknął.

© 2023 Los Angeles Times. Odwiedź stronę latimes.com. Dystrybuowane przez Tribune Content Agency, LLC.