Transkrypt filmu pt.

Vespa, Skuter Który Odmienił Włochy Po Wojnie (Enrico Piaggio Historia Życiorys)

Vespa: stylowy włoski skuter, który można znaleźć praktycznie wszędzie na świecie. Co może cię zaskoczyć, to fakt, że Vespa powstała na skutek zniszczeń Włoch podczas II wojny światowej. W tym filmie zobaczymy, jak Vespa zdołała przebić się przez zawirowania gospodarcze swoich czasów, aby osiągnąć światową sławę.

Na imię mam Rafał Szrajnert i zapraszam na ten film.

Pod koniec II wojny światowej Włochy zostały zrujnowane. Na skutek wielu porażek w bitwach odsunięto od władzy Mussoliniego i kraj poddał się aliantom w 1943 roku i niemal natychmiast został zajęty przez Niemcy. Na północy powstała Włoska Republika Socjalna. W ten sposób w ciągu następnych dwóch lat półwysep stał się zaciekłym polem bitwy, które pochłonęło życie setek tysięcy ludzi. Kraj po bombardowaniu miał zniszczoną infrastrukturę i popadł w długi. Po wojnie Włoski rząd był zbyt słaby, aby ponownie uruchomić swój przemysł. W międzyczasie reszta świata skupiła się z powrotem na normalnej produkcji konsumenckiej. Kraje postawiły na rozwój przemysłu, a dużym zainteresowaniem cieszyła się produkcja samochodów. Nie było to trudne bo w przeciwieństwie do Włoch infrastruktura w trakcie wojny nie była zniszczona, po prostu fabryki motoryzacyjne zostały przebudowane na produkcję wojskową, a później z powrotem zaczęto w nich produkować samochody cywilne. Problemem było to że rząd Włoch był zbyt zadłużony, by wesprzeć taką transformację. Bez odbudowanej infrastruktury, głównie dróg i budynków przez rząd, włoscy przedsiębiorcy mieli związane ręce. Musieli zadowolić się bardzo ograniczonymi zasobami jakie mieli, a co ważniejsze, musieli się dostosować.

W tym momencie w naszej historii pojawia się Enrico Piaggio, który prowadził firmę od swojego nazwiska czyli Piaggio. Przed wojną rodzina Piaggio produkowała lokomotywy i wagony, ale kiedy wybuchła wojna, ich fabryka została przebudowana na produkcję wojskową, jak większość innych we Włoszech. Piaggio produkował jedne z najlepszych włoskich samolotów podczas II wojny światowej, co oczywiście uczyniło go głównym celem bombardowań alianckich. Do 1945 roku ich fabryka została zrównana z ziemią, a Enrico nie miał pieniędzy na odbudowę tak drogiej linii produkcyjnej.

W tym momencie musimy wyjaśnić kilka faktów. Fabryka została doszczętnie zniszczona, wojna się skończyła więc nie będzie zapotrzebowania na samoloty wojskowe a drogi we Włoszech były zniszczone. Więc nadszedł czas na zmianę i trzeba było coś wymyśleć. Enrico wiedział, że jego rodacy będą mieli trudności ze znalezieniem odpowiedniego środka transportu. Infrastruktura Włoch była w tak złym stanie, że prowadzenie aut praktycznie nie wchodziło w grę. Enrico musiał wymyślić nową metodę transportu, która byłaby wystarczająco solidna i wszechstronna, aby przetrwać wszystko, co zostało z włoskich dróg. Przypomniał sobie pewien obraz z czasów wojny… skutery. Widział je już wcześniej. Były to skutery Cushman z Ameryki. Jeździli na nich żołnierze.

W porównaniu do innego sprzętu wojskowego były o wiele lżejsze że zrzucano je na spadochronach żeby przekradać się szybko między liniami wroga. Oczywiście, ze względu na ich wojskowy charakter, w projekcie nie uwzględniono tak naprawdę komfortu, ani ochrony kierowcy, ani jakichkolwiek dodatków wizualnych aby ładnie wyglądały. Biorąc to pod uwagę Enrico chciał zrobić coś innego. Miał to być pojazd, który musiałby być wystarczająco stworzony stylistycznie, aby popchnąć Włochy do przodu. Na szczęście we Włoszech było w tym czasie mnóstwo dobrych inżynierów; krajowi zakazano rozwijania jakiejkolwiek technologii wojskowej przez 10 lat po wojnie, co oczywiście pozbawiło pracy wielu monterów i twórców technologiii. Enrico zatrudnił człowieka do zbudowania prototypu — wystarczająco mocnego, by wytrzymać jazdę po zbombardowanej infrastrukturze. Z drugiej strony skuter musiał być wystarczająco tani, bo kraj był pogrążony w finansowej ruinie i ludzie nie mieli pieniędzy. Nowy inżynier Enrico był w rzeczywistości jednym z czołowych włoskich projektantów śmigłowców, dzięki czemu mógł zastosować zasady inżynierii lotniczej, aby pokonać przeszkody nieodłącznie związane z pojazdami dwukołowymi.

Więc zaprojektował nadwozie, które chroniło kierowcę przed wszelkim brudem i kamieniami. Ukrył silnik, aby nie dopuścić do przedostania się oleju, smaru i brudu do kierowcy. Jednak ostatecznym celem był projekt skutera, a prototyp, który w końcu zobaczył Enrico, wywołał u niego dość ciekawą odpowiedź. Enrico spojrzał na szeroki centralny element i drążek kierowniczy przypominający anteny i zauważył, że „wygląda jak osa”; słowo, które po włosku to „Vespa”. Więc tak powstała nazwa. Produkcja była dość łatwa do sfinansowania, zwłaszcza w porównaniu do budowy samolotów, więc wiosną 1946 Vespa była już sprzedawana publicznie. W swoim pierwszym pełnym roku czyli w 1947 Enrico sprzedał 2500 sztuk i mądrze zainwestował zyski w rozbudowę swojej fabryki. W następnym roku sprzedaż wzrosła czterokrotnie do 10 000 skuterów, a na przełomie dekady do 60 000. Wkrótce całe Włochy zakochały się w Vespie. Była ładna, lekka i niezawodna, więc szybko stała się codziennym środkiem transportu. Chociaż pierwotnym celem Vespy było pokonanie zniszczonej wówczas włoskiej infrastruktury, uwagę przykuła jej wyjątkowa estetyka.

Enrico rozpoczął eksport do Indii w 1948 roku, stając się pierwszym sprzedawcą skuterów w kraju, gdzie przez dziesięciolecia cieszył się niemal monopolem. Jakby to powiedzieć. Easy money baby Vespa stała się także amerykańską sensacją dzięki premierze filmu Roman Holiday, czyli Rzymskie Wakacje w 1953 roku, w którym Audrey Hepburn jeździ po Rzymie kultowym włoskim skuterem. Szacuje się, że w wyniku tego filmu sprzedano ponad 100 000 sztuk. Stanie się ikoną było drogą Vespy do światowej sławy, którą zachowuje do dziś. Jak firma podaje na swojej stronie internetowej w roku 2018 sprzeali ponad 210.000 sztuk. Historia Enrico jest dowodem na to, że można wykorzystać złą sytuację na swoją korzyść. Chciałbym podziękować za obejrzenie.

Artykuł Historia Twórcy Vespy (Vespa Piaggio Życiorys) pochodzi z serwisu .