Δεν έχει σημασία αν υπάρχει Βασιλιάς ή Πρόεδρος — Δημοκρατία ή Republic — Κομμουνισμός ή Φασισμός: Τυραννία είναι Όλα!

By Gary D. Barnett
January 23, 2023

Το κράτος: «Αν προστατεύει καθόλου, το κάνει μόνο όπως ο βοσκός προστατεύει το κοπάδι του. Όχι επειδή αναγνωρίζει και σέβεται τα φυσικά δικαιώματα των προβάτων, αλλά μόνο για να τα κρατήσει ανενόχλητα στην αποκλειστική του κατοχή και έλεγχο, μέχρι να το βρει σκόπιμο να τα κουρέψει ή να τα σφάξει». Robert Higgs (2007) Συνέδριο FFF

Συντηρητικοί, «φιλελεύθεροι», Ρεπουμπλικάνοι, Δημοκρατικοί, μπερδεμένοι λάτρεις του Συντάγματος και κάθε πολιτικός τύπος, ενωθείτε εναντίον μου, γιατί έχω βλασφημήσει το ιερό δισκοπότηρο που είναι η πολιτική λατρεία. Αυτή η λατρεία είναι της πολιτείας όπως ειδωλοποιείται από τους Αμερικανούς εθνικιστές που πιστεύουν ότι αυτή η χώρα είναι ξεχωριστή, διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη και εξαιρετική.

“Είμαστε καλύτεροι διότι αντί για βασιλιά έχουμε πρόεδρο. Είμαστε μοναδικοί γιατί έχουμε republic, όχι δημοκρατία. Είμαστε εξαιρετικοί γιατί είμαστε η πιο ελεύθερη χώρα στον κόσμο. Ο Θεός είναι με το μέρος μας”.

Τέτοια αξιολύπητη ευκολοπιστία, παρανοϊκός εθνικισμός και άγνοια δεν αξίζουν κανέναν σεβασμό, αλλά πράγματι προϋποθέτει η πλειοψηφία του προλεταριάτου να αποτελείται από αιχμάλωτα πρόβατα. Αυτός ο πληθυσμός με τη ολοκληρωτική πλύση εγκεφάλου έχει αναλωθεί από την εξάρτηση από το κράτος, και λόγω αυτής της εξάρτησης, της ανευθυνότητας και της αυτολύπησης, ο χαρακτήρας αυτής της κοινωνίας που προκύπτει είναι χαρακτήρας βίας, ανηθικότητας και αδιαφορίας.

Κάθε ηγεμόνας, κάθε μέλος της πολιτικής τάξης, κάθε μορφή διακυβέρνησης οπουδήποτε, αποτελείται από εγκληματίες κάθε είδους, βασιζόμενους στην κλοπή, τον εκβιασμό, τα ψέματα, την εξαπάτηση, τα βασανιστήρια, τον πόλεμο και τον φόνο. Η βάση όλων των κανόνων είναι μια συνεχής απειλή βλάβης ή θανάτου για όλους εκείνους που αμφισβητούν αυτόν τον κανόνα. Οι διαφωνούντες δεν μπορούν να γίνουν ανεκτοί σε κανένα σύστημα διακυβέρνησης, γιατί η μη συμμόρφωση στα μάτια του κράτους ισοδυναμεί με μεγάλο κίνδυνο για το μονοπώλιο της εξουσίας που κατέχει και ασκείται εναντίον των κυβερνώμενων από αυτά τα ολοκληρωτικά τέρατα. Δεν υπάρχουν καλοί πολιτικοί, δεν υπάρχουν καλές κυβερνήσεις, καθώς όποτε κάποιος επιλέγει ή αποδέχεται την κυριαρχία του άλλου, μόνο έγκλημα και ανηθικότητα μπορεί να προκύψει.

Ο τίτλος του προέδρου είναι απλώς μια άλλη έννοια ενός μεταμφιεσμένου βασιλιά. Μια δημοκρατία δεν είναι ιερό προπύργιο ελευθερίας, είναι απλώς μια δημοκρατία με «εκλεγμένους» εγκληματίες «εκπροσώπους» (δήθεν), αντί για μια κοινωνική συλλογικότητα εκπροσώπων. Ο κομμουνισμός είναι επίσης κοινοτικής φύσης, προφανώς και είναι ένας έλεγχος από πάνω προς τα κάτω στις μάζες, ενώ ο φασισμός είναι κρατικός συντεχνιασμός.

Αυτή η χώρα που ονομάζεται Αμερική, έχει πτυχές όλων αυτών των πολιτικών συστημάτων, αλλά ιδιαίτερα του φασισμού, καθώς αυτή η κυβέρνηση συνεργάζεται και κυβερνάται από το βαθύ εγκληματικό κράτος που αποτελείται από τα μεγάλα τραπεζικά και εταιρικά συνδικάτα που λειτουργούν ως ολιγαρχικό (μαφιόζικο) καρτέλ.

Όταν κάποιος πραγματικά σκέφτεται κριτικά και εξετάζει με ειλικρίνεια την ιδέα της διακυβέρνησης, ανεξάρτητα από το ποια μορφή ολοκληρωτικής κυριαρχίας είναι η γεύση της ημέρας, ένα πράγμα γίνεται αμέσως σίγουρο. Αυτό είναι ότι κάθε μορφή κυβέρνησης και διακυβέρνησης είναι μια θηριωδία, και κάθε μορφή διακυβέρνησης μπορεί να λειτουργήσει από κοινού ως ενιαία ή χωριστά, προκειμένου να διεκδικήσει τον έλεγχο σε μια χώρα, ακόμη και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.  Σήμερα, η ώθηση κάθε μορφής διακυβέρνησης είναι να επιτύχει έναν και μόνο στόχο. Αυτός ο στόχος είναι η πλήρης παγκοσμιοποίηση και η κυριαρχία, μέσω ολιγαρχικού ελέγχου από τους λίγους, ενός ψηφιακού και τεχνοκρατικού κράτους.

Το ποιος θα κάθεται στην κορυφή αυτής της πυραμίδας εξουσίας δεν θα αποφασιστεί από κανένα ανόητο σύστημα ψηφοφορίας ή από οποιοδήποτε από τα μαζικά κοπάδια των ανθρώπων που αποτελούν την άθλια πλειοψηφία, αν και πιθανότατα θα παρουσιαστεί από τους κυβερνώντες «σας» διαφορετικά, όπως ακριβώς ήταν πάντα. Η κοροϊδία του λαού είναι μια εύκολη υπόθεση, ειδικά στη σύγχρονη εποχή, καθώς η πνευματική ικανότητα των μαζών έχει μειωθεί πολύ σε αυτή την εποχή της τρομερής προπαγάνδας, της απογοήτευσης της κοινωνίας λόγω της «δημόσιας» (κυβερνητικής) “εκπαίδευσης” και των μέσων ενημέρωσης, του φόβου, των αυτοκαταστροφικών ταυτοτήτων, του σκόπιμα δημιουργημένου διχασμού και της τυφλής αδιαφορίας.

Τι καλύτερο σχέδιο θα μπορούσε να υπάρξει για να ελέγξει τα πρόβατα από το να τα κατακλύσει με ψεύτικο φόβο, μίσος, ψωμί και τσίρκο και στη συνέχεια να εξαρτηθούν από τα εκλεκτά αφεντικά τους ως προστάτες τους; Ο θεός των ανθρώπων έχει γίνει το κράτος, που είναι μόνο ο διάβολος μεταμφιεσμένος ως σωτήρας τους, που είναι η ίδια τακτική που χρησιμοποιείται για να δημιουργηθούν οι υποτιθέμενες διαφορές στις πολλές πολιτικές δομές που ισχυρίζονται ότι είναι μοναδικές στη φύση.  Αλλά δεν είναι, καθώς όλα οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα: εξουσία, έλεγχος και κυριαρχία.

Το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας έχει γίνει ψυχρό, αδιάφορο, επικριτικό, βίαιο, εκδικητικό, απορροφημένο από τον εαυτό του και απαθές για τα καλά στη ζωή. Αυτό είναι ένα εντελώς ηθικό ζήτημα, και η μόνη διέξοδος από αυτήν την κόλαση που έχει καταβροχθίσει σχεδόν το σύνολο των πληθυσμών, είναι να αναζητήσουμε πραγματική γνώση και να βελτιώσουμε τον εαυτό μας, αντί να ζούμε σαν να έχει εξαφανιστεί η αξία της ζωής. Δεν έχει εξαφανιστεί, αλλά και ούτε μπορεί να αναζωογονηθεί κανείς ή να επιβιώσει από την εξάρτηση από τους άλλους, ειδικά από το κακό κράτος.  Η ζωή δεν μπορεί ποτέ να αντέξει την άγνοια και τον εφησυχασμό, όπως υπάρχει στην τρέχουσα κατάσταση, καθώς κάθε άτομο πρέπει να συμβιβαστεί με το σωστό αντί για το εύκολο.

Χωρίς αυτή τη σαφήνεια και το θάρρος να ενεργούμε για ηθικούς λόγους, ανεξάρτητα από τον κίνδυνο, είμαστε όλοι καταδικασμένοι να ζήσουμε μια ζωή που καταναλώνεται από τη σκλαβιά.

Το μόνο συμπέρασμα στο οποίο πρέπει να καταλήξουμε, όταν το άτομο κατανοήσει την ειδεχθή φύση του κράτους σε κάθε μορφή που παίρνει, είναι ότι όσο υπάρχει οποιοδήποτε κράτος, η ελευθερία δεν μπορεί να υπάρξει. Το κράτος και η ελευθερία είναι πολικά αντίθετα. Ούτε μπορεί να ζήσει ή να επιβιώσει το ένα παρουσία του άλλου. Η επιλογή είναι δική σας.

«Η ελευθερία δεν είναι κάτι που μπορεί να δοθεί σε κανέναν. Η ελευθερία είναι κάτι που κερδίζουν οι άνθρωποι και οι άνθρωποι είναι όσο ελεύθεροι θέλουν να είναι». ~  James Baldwin

Τα καλύτερα του Gary D. Barnett

Πνευματικά δικαιώματα © Gary D. Barnett

Προηγούμενο άρθρο του Gary D. Barnett: Μου λείπει πραγματικά η διαύγεια του μεγάλου Robert Higgs: A Real Man of Freedom

lewrockwell.com

Μετάφραση από τη Μαρία Σεφέρου