Η αποδοχή ότι ζούμε έχοντας μέσα μας χαραγμένες δύο διαφορετικού τύπου "λίστες" είναι ένα βήμα προς την καλύτερη γνώση του εαυτού μας.
Ξέρεις τι συμβαίνει όμως; Συχνά μπερδεύουμε αυτές τις δύο νοητές "λίστες" κι ακόμη συχνότερα αυτό γίνεται εντελώς ασυναίσθητα.
  Καταλήγουμε έτσι σε απογοητεύσεις, στενοχώριες και περιττή ταλαιπωρία για να ξαναβρούμε το δρόμο μας, ξεχωρίζοντας τα θέλω και τα πρέπει μας.
Ο άνθρωπος που από μικρός μαθαίνει να αναγνωρίζει και να ξεχωρίζει τη "Λίστα των Ευχών-Επιθυμιών" από τη "Λίστα των Προθέσεων-Στόχων", δείχνει εμπιστοσύνη στον εαυτό του καταφέρνοντας να οριοθετεί σε κάθε περίπτωση τα "Θέλω να..." και τα "Οπωσδήποτε θα...", βαδίζοντας πάνω σε σταθερές που τον βοηθούν να φτάσει εκεί που επιθυμεί.

  Οι αόριστες σκέψεις και οι αόριστες πράξεις σπάνια καταλήγουν σε εκπλήρωση στόχων και στην ολοκλήρωση του ατόμου. Όμως, η ουσία της ζωής είναι αυτή ακριβώς η αίσθηση πληρότητας και το άγγιγμα του επιθυμητού.

Τι οφείλουμε λοιπόν στον εαυτό μας και πού πρέπει να εστιάζουμε;

  Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε πως όλες μας οι πράξεις (καλές, κακές) είναι αποτέλεσμα είτε των προθέσεών μας, είτε των επιθυμιών μας. Οπότε είναι απαραίτητο να τις ξεχωρίσουμε μέσα μας, διεκδικώντας τον έλεγχό τους και ουσιαστικά να "προγραμματίσουμε" -όσο αυτό είναι εφικτό μέσα στη ρουτίνα της καθημερινότητας και των τυχαίων συμβάντων- τις λίστες μας έτσι ώστε να μην μπερδεύονται μεταξύ τους, δημιουργώντας μας προβλήματα.

Με αυτό τον τρόπο ουσιαστικά μεταφράζουμε την εμπειρία της ζωής κι όλα γίνονται πιο ξεκάθαρα. Συμφωνείτε;