Απόδοση στη νεοελληνική
Ένεκα της πίστης του ο Μωυσής, όταν μεγάλωσε και έγινε άντρας, αρνήθηκε να ονομάζεται παιδί του βασιλιά, γιος της κόρης του Φαραώ. Και προτίμησε καλύτερα να κακοπάθει μαζί με τον λαό του Θεού παρά να έχει πρόσκαιρες αμαρτωλές απολαύσεις. Και από τους θησαυρούς και τα αγαθά της Αιγύπτου θεώρησε πλούτο μεγαλύτερο την περιφρόνηση την οποία ύστερα υπέστη και ο Χριστός, γιατί είχε καρφωμένα τα μάτια του στις ουράνιες ανταμοιβές. (...) Και τι ακόμη να σας πω; Πρέπει να σταματήσω γιατί δεν θα μου αρκέσει ο χρόνος να σας πω για τον Γεδεών και τον Βαράκ και τον Σαμψών και τον Ιεάφθε και τον Δαυίδ και τον Σαμουήλ και τους προφήτες, οι οποίοι με την πίστη τους ανέτρεψαν βασίλεια, κυβέρνησαν τον λαό με δικαιοσύνη, πέτυχαν να πραγματοποιήσουν τις υποσχέσεις που τους έδωσε ο Θεός, έφραξαν στόματα λεόντων, όπως ο Δανιήλ, έσβησαν την καταστρεπτική δύναμη της φωτιάς, διέφυγαν τον κίνδυνο σφαγής, έγιναν από αδύνατοι δυνατοί και από άρρωστοι υγιείς, αναδείχθηκαν ισχυροί και ανίκητοι στον πόλεμο, έτρεψαν σε φυγή παρατάξεις και πολυπληθή στρατεύματα ξένων και εχθρών. Γυναίκες έλαβαν ζωντανούς τους νεκρούς τους διά της αναστάσεως, άλλοι βασανίστηκαν και δεν δέχτηκαν να αφεθούν ελεύθεροι, για να πετύχουν μία καλύτερη ανάσταση αντί της πρόσκαιρης αποκατάστασης στη ζωή αυτή. Δοκίμασαν εμπαιγμούς και μαστιγώσεις, δεσμά και φυλακή. Λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, δοκίμασαν πολλούς πειρασμούς, πέθαναν από μαχαίρι, περιπλανήθηκαν φορώντας δέρματα προβάτων και αιγών, στερήθηκαν, θλιβόμενοι και κακοπαθούντες. Μπροστά σε αυτούς τους άγιους άντρες δεν ήταν άξιος ούτε μπορούσε να συγκριθεί ο κόσμος όλος. Περιπλανιόνταν στην έρημο και στα βουνά και στα σπήλαια και στις τρύπες της γης. Και όλοι αυτοί οι άγιοι άντρες, αν και έλαβαν καλή μαρτυρία για την πίστη τους, δεν απόλαυσαν τις υποσχέσεις του Θεού για Ουράνια βασιλεία. Γιατί ο Θεός προέβλεψε κάτι καλύτερο για εμάς, αυτοί να μην λάβουν σε τέλειο βαθμό τη σωτηρία αλλά να τη λάβουμε όλοι μαζί. Έτσι εμείς βρισκόμαστε σε πλεονεκτική θέση γιατί όχι μόνο ζούμε σε καιρούς λύτρωσης διά του Χριστού, αλλά και η περίοδος της αναμονής για εμάς θα είναι μικρότερη.
Λίγα λόγια πριν την ερμηνεία
Η επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τους Εβραίους γράφτηκε κάπου ανάμεσα στο 61 και το 70 μ.Χ, και απευθύνονταν προς τους εκχριστιανισμένους Ιουδαίους που περνούσαν δύσκολα εν μέσω διώξεων εκείνη την περίοδο. Πιθανολογείται πως τη συνέταξε στη Ρώμη ο Απόστολος, πολλοί όμως είναι εκείνοι που ισχυρίζονται πως ενώ η διδασκαλία και τα νοήματα είναι όντως του Αποστόλου, το ύφος της επιστολής διαφέρει από τις άλλες, κάτι που τους κάνει να υποπτεύονται πως ίσως να έχει γραφτεί από κάποιον ακόλουθο του, τον Απολλώ, τον Λουκά ή τον Κλήμη από τη Ρώμη.
Στην επιστολή του αυτή φροντίζει επιμελώς να εξάρει ο Απόστολος την αιώνια και αδιάδοχο ιεροσύνη του Χριστού και την υπεροχή του απέναντι στους ανεπαρκείς (όπως τους θεωρεί) Λευΐτες ιερωμένους ενώ θέτει και την αντίθεσή του στις θυσίες που γίνονταν στο Ναό των Ιεροσολύμων προτάσσοντας τη σπουδαιότητα και ανωτερότητα της θυσίας του Χριστού ως τη μόνη θυσία που πρέπει να εκτιμούν, να θυμούνται και να τιμούν οι πιστοί.
Χρησιμοποιεί στην επιστολή του αυτή ο Απόστολος πολλά χωρία (παραθέσεις) από την Παλαιά Διαθήκη που τόσο καλά γνωρίζουν οι Ιουδαίοι, ώστε να τους διδάξει, με αφορμή αυτά, τη συμπεριφορά που αρμόζει να έχουν ως ακόλουθοι της νέας πίστης που φέρει τη μοναδική αλήθεια. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο πως σε σημεία της επιστολής γίνεται τόσο αυστηρός ώστε να τους τρομάξει, θυμίζοντάς τους πως αν δεν είναι υπάκουοι και ενάρετοι θα πάθουν όσα έπαθαν και οι Ισραηλίτες στην πορεία τους στην έρημο μετά την Έξοδο από την Αίγυπτο.
[Πηγή: https://invivolia.blogspot.com/2019/01/pros-Evraious-epistoli-Pavlou26-2-apodosi-kai-erminia.html#more Ⓒ Επιτρέπεται η αναδημοσίευση, ολική ή μερική, του περιεχομένου του Ιστότοπου με την προϋπόθεση της ρητής αναφοράς της πηγής με ενεργό σύνδεσμο, σύμφωνα με την κείμενη Ευρωπαϊκή και Ελληνική νομοθεσία (Ν.2121/1993) και τους όρους χρήσης.]
[Πηγή: https://invivolia.blogspot.com/2019/01/pros-Evraious-epistoli-Pavlou26-2-apodosi-kai-erminia.html#more Ⓒ Επιτρέπεται η αναδημοσίευση, ολική ή μερική, του περιεχομένου του Ιστότοπου με την προϋπόθεση της ρητής αναφοράς της πηγής με ενεργό σύνδεσμο, σύμφωνα με την κείμενη Ευρωπαϊκή και Ελληνική νομοθεσία (Ν.2121/1993) και τους όρους χρήσης.]
Ερμηνεία
Στα αποσπάσματα που διαβάζουμε στις εκκλησιές μας, διακρίνουμε την έντονη διάθεση του Αποστόλου Παύλου να θυμίσει στους πιστούς τις χάρες αλλά και τα παθήματα όλων εκείνων των αγίων ανδρών και γυναικών που μαρτύρησαν για την πίστη τους, ακόμη και πριν την έλευση του Χριστού. Επιθυμεί να τους κάνει ξεκάθαρο πως η πίστη στον ένα και μοναδικό Θεό δεν είναι μόνο δικό τους προνόμιο, αλλά και όλων εκείνων των ανθρώπων που πίστεψαν από τα βάθη της καρδιάς τους και έζησαν και πέθαναν με την αγάπη τους και για την αγάπη τους στον Κύριο. Κι έτσι άνοιξαν ουσιαστικά τον δρόμο στον Ιησού Χριστό που εδραίωσε αυτή την πίστη και την ανανέωσε.
Τους αναφέρει στην επιστολή του ένα προς ένα ονόματα ανθρώπων που γνωρίζουν καλά γιατί έχουν περάσει στη συνείδηση και στην ιστορία των Ιουδαίων κι έτσι μπορούν να ταυτιστούν μαζί τους και να τους έχουν ως θεία πρότυπα.
Αυτό όμως που κάνει σε όλους σίγουρα εντύπωση, ακόμη και σε μας που μελετάμε τις επιστολές του Αποστόλου τόσους αιώνες μετά τη συγγραφή τους, είναι οι τελευταίες φράσεις του αποσπάσματος που φιλοξενούμε σήμερα και μας λένε το εξής:
Πως, παρόλο που έζησαν μία άγια ζωή όλοι αυτοί οι σπουδαίοι άνθρωποι και μαρτύρησαν για την πίστη και την αγάπη τους στο Θεό, δεν χαίρονται ακόμη τη βασιλεία του Θεού, όπως ίσως θα περιμέναμε όλοι εμείς και τους φανταζόμαστε, αλλά περιμένουν! Περιμένουν εμάς όλους, και όλους τους υπόλοιπους που θα έρθουν με την πάροδο των χρόνων και θα ζήσουν παρόμοιες καταστάσεις με εκείνους και θα μαρτυρήσουν για την άγια πίστη τους, για να απολαύσουμε τη βασιλεία του Θεού και τη λύτρωση, όλοι μαζί!
Τι υπέροχη και ανατρεπτική σκέψη, φίλοι μου, ε; Γιατί ο Θεός επιθυμεί τη σωτηρία όλων των ανθρώπων και όταν έρθει η Δευτέρα Παρουσία, όλοι θέλει να απολαύσουμε τη βασιλεία του.
Απόδοση Αποστολικού Αναγνώσματος από το πρωτότυπο
Μὲ τὴν πίστιν ὁ Μωϋσῆς, ὅταν ἐμεγάλωσε, ἀρνήθηκε νὰ ὀνομάζεται υἱὸς τῆς θυγατρὸς τοῦ Φαραώ, διότι ἐπροτίμησε μᾶλλον νὰ ὑποφέρῃ μαζὶ μὲ τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ παρὰ νὰ ἔχῃ τὴν πρόσκαιρη ἀπόλαυση ἁμαρτωλῶν πραγμάτων. Ἐθεώρησε μεγαλύτερον πλοῦτον ἀπὸ τοὺς θησαυροὺς τῆς Αἰγύπτου τὸν ἐξευτελισμὸν τοῦ Χριστοῦ, καθ’ ὅσον ἀπέβλεπε εἰς τὴν ἀνταπόδοσιν. Καὶ τί ἀκόμη νὰ πῶ; Δὲν μοῦ ἐπιτρέπει ὁ χρόνος νὰ σᾶς διηγηθῶ διὰ τὸν Γεδεών, τὸν Βαράκ, τὸν Σαμψών, τὸν Ἰεφθάε, τὸν Δαυΐδ καὶ Σαμουὴλ καὶ τοὺς προφήτας, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴν πίστιν ἀνέτρεψαν βασίλεια, ἔκαναν ἔργα δικαιοσύνης, ἐπέτυχαν τὴν πραγματοποίησιν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβησαν τὴν δύναμιν φωτιᾶς, διέφυγαν τὴν σφαγήν, ἔγιναν ἀπὸ ἀδύνατοι δυνατοί, ἔγιναν ἰσχυροὶ σὲ καιρὸν πολέμου, ἔτρεψαν εἰς φυγὴν παρατάξεις τῶν ἐχθρῶν. Γυναῖκες ἔλαβαν τοὺς νεκρούς των δι’ ἀναστάσεως, ἄλλοι δὲ ἐβασανίσθησαν καὶ δὲν ἐδέχθησαν νὰ ἀφεθοῦν ἐλεύθεροι, διὰ νὰ ἐπιτύχουν μίαν ἄλλην καλυτέραν ἀνάστασιν. Ἄλλοι ἐδοκιμάσθησαν μὲ ἐμπαιγμοὺς καὶ μαστίγωσιν, ἀκόμη δὲ καὶ μὲ δεσμὰ καὶ φυλακήν. Ἐλιθοβολήθησαν, ἐπριονίσθησαν, ὑπέστησαν πολλὰς δοκιμασίας, ἐθανατώθησαν μὲ μάχαιραν, περιπλανῶντο φοροῦντες δέρματα προβάτων καὶ δέρματα αἰγῶν, ἐστεροῦντο, ὑπέφεραν θλίψεις καὶ κακουχίας, (ἄνθρωποι διὰ τοὺς ὁποίους δὲν ἦτο ἄξιος ὁ κόσμος), ἐπλανῶντο σὲ ἐρήμους καὶ σὲ βουνὰ, σὲ σπήλαια καὶ σὲ τρύπες τῆς γῆς. Ὅλοι αὐτοί, ἂν καὶ εἶχαν καλὴν μαρτυρίαν διὰ τὴν πίστιν τους, δὲν ἔλαβαν ὅ,τι εἶχε ὑποσχεθεῖ ὁ Θεός, διότι εἶχε ὁ Θεὸς προβλέψει κάτι καλύτερον ἀναφορικῶς μ’ ἐμᾶς διὰ νὰ μὴ φθάσουν ἐκεῖνοι εἰς τὴν τελειότητα χωρὶς ἐμᾶς.
Λίγα λόγια για την Κυριακή της Ορθοδοξίας
Τι γιορτάζουμε την Κυριακή της Ορθοδοξίας;
Είναι αδιαμφισβήτητα από τις πιο λαμπρές και ξεχωριστές ημέρες της Ορθόδοξης εκκλησίας μας. Γιορτάζουμε την ανάμνηση της αναστηλώσεως των ιερών εικόνων που έγινε το 843 μ.Χ. στο Βυζάντιο, όταν η αυτοκράτειρα και κατόπιν αγία Θεοδώρα έδωσε τέλος στην εικονομαχική έριδα με θριαμβευτή το ορθόδοξο δόγμα.
Την Κυριακή της Ορθοδοξίας εκτός από όλη την ορθόδοξη Χριστιανοσύνη γιορτάζουν και όσοι/όσες φέρουν το όνομα Ορθόδοξος και Ορθοδοξία.
Τι συμβολίζουν για τους πιστούς οι εικόνες;
Η ιστοσελίδα Ορθόδοξος Συναξαριστής μας εξηγεί: "Η εικόνα στην Ορθοδοξία μας δεν αποτελεί αντικείμενο λατρείας, αλλά λειτουργεί αποκλειστικά ως μέσον τιμής του εικονιζόμενου προσώπου. Ακόμα και ο Χριστός μπορεί να εικονισθεί, διότι έγινε άνθρωπος. Μάλιστα όποιος αρνείται τον εικονισμό του Χριστού αρνείται ουσιαστικά την ανθρώπινη φύση Του! Οι μεγάλοι Πατέρες και διδάσκαλοι της Εκκλησίας μας, που αναδείχθηκαν μέσα από τη λαίλαπα της εικονομαχίας, διατύπωσαν το ορθόδοξο δόγμα με προσοχή και ευλάβεια. Η προσκύνηση της ιερής εικόνας του Χριστού και των άλλων ιερών προσώπων του Χριστιανισμού δεν είναι ειδωλολατρία, όπως κατηγορούνταν από τους εικονομάχους, διότι η τιμή δεν απευθύνεται στην ύλη, αλλά στο εικονιζόμενο πρόσωπο, καθότι «η της εικόνος τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει» (Μ.Βασίλειος P . G . 32,149) και «Προσκυνούμεν δε ταις εικόσιν ου τη ύλη προσφέροντες την προσκύνησιν, αλλά δι΄αυτών τοις εν αυταίς εικονιζομένοις» (Ι. Δαμασκ. P . G .94 1356). Η ευλογία και η χάρη που λαμβάνει ο πιστός από την προσκύνηση των ιερών εικόνων δίνεται από το ζωντανό ιερό πρόσωπο και όχι από την ύλη της εικόνας.Η εικόνα έχει τεράστια ποιμαντική χρησιμότητα. Μια εικόνα, σύμφωνα με γλωσσική έκφραση, αξίζει περισσότερο από χίλιες λέξεις. Αυτό σημαίνει ότι μέσω της εκκλησιαστικής εικονογραφίας οι πιστοί βοηθούνται να αναχθούν στις υψηλές πνευματικές θεωρίες και στο θείον."
Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Παράδοση λοιπόν, την Κυριακή αυτή των Α΄νηστειών, 42 ημέρες πριν το Πάσχα, γιορτάζουμε με απλότητα και ταπεινοφροσύνη τον θρίαμβο της Χριστιανικής πίστης έναντι των εικονομάχων και των ειδωλολατρών.
Γιορτάζουμε την ανάγκη του κάθε χριστιανού να αποδώσει σε εικόνα τον αόρατο και απερίγραπτο Θεό που ενανθρωπίστηκε μέσω του υιού του Ιησού Χριστού και της αγάπη των αγίων και των μαρτύρων, για να λυτρωθεί ο άνθρωπος από την αμαρτία. Και μέσω της προσκύνησης των εικόνων γιορτάζουμε τη γλυκιά αυτή ένωση του ανθρώπου με το Θείο αλλά και τη λαχτάρα του να εξυψωθεί στα ουράνια αποζητώντας τη βοήθεια της θείας χάριτος.
Χρόνια πολλά κι ευλογημένα!
