در سال‌های اخیر، مطالعات متعددی در مورد موضوعات مختلف و گرایش‌های رفتاری انجام شده است. در حالی که دانشگاهیان فرضیه خود را بر اساس دانش علمی قرار می دهند و آن را با دغدغه های دانشگاهی ارزیابی می کنند، رسانه ها از پرخاشگری به عنوان موضوعی آسان برای سرگرمی استفاده می کنند.پرخاشگری پدیده مهمی است که می تواند صدمات قابل توجهی ایجاد کند. انواع مختلفی از پرخاشگری وجود دارد، اما درست مانند اختلالات شخصیت، “پرخاشگری انتخابی”، تقریباً یک چیز دیگر را توصیف می کند. این یک نوع رفتار قابل درک است که اغلب در افرادی رخ می دهد که از برخی تمایلات ناشی از تربیت آنها رنج می برند.
امروز در سایت علیرضا نیکنام قصد داریم به این موضوع مهم بپردازیم.

پرخاشگری دوران کودکی به عنوان یک رفتار معمول در موقعیت های روزمره تجربه می شود. می آید و می رود و اغلب منجر به ضررهایی می شود که با آن ها رابطه برقرار کرده ایم یا نکرده ایم. که ممکن است علت آن ممکن است ناشی از نوروبیولوژی باشد.

درمان پرخاشگری

ما می توانیم از عوامل مختلفی برای یافتن درمان مناسب برای پرخاشگری استفاده کنیم. درمان شناختی رفتاری و هومیوپاتی گزینه های معمول خواهند بود. اما در برخی موارد استفاده از داروهای ضدافسردگی که داروهایی هستند که معمولاً برای بیماری‌های روانی نیز تجویز می‌شوند، می‌تواند مؤثرتر باشد، اما امروزه در بیشتر موارد نادیده گرفته می‌شود، زیرا داروهای ژنریک کامل و بدون عوارض جانبی وجود ندارد که بتواند فرد درگیر را در وضعیتی آرام کند.

در بزرگ شدن، بیشتر غرایز طبیعی ما می تواند به پرخاشگری کمک کند. این غرایز شامل «غرور» و منیت ما هستند. اینها در همه افراد به یک اندازه قوی نیستند. آنها می توانند شما را به سمت قلدری یا پرخاشگری سوق دهند و همچنین اغلب “غرور” شما را افزایش دهند. بنابراین، ما باید بر ارائه دستورالعمل هایی در مورد نحوه برخورد با پرخاشگری تمرکز کنیم.

نوشته علت پرخاشگری اولین بار در علیرضا نیکنام. پدیدار شد.