زورگویی یک الگوی متمایز از آزار و تحقیر مکرر و عمدی دیگران است، به ویژه کسانی که کوچک تر، ضعیف تر، جوان تر یا به هر نحوی آسیب پذیرتر از فرد زورگو هستند. هدف قرار دادن عمدی افراد دارای قدرت کمتر، چیزی است که زورگویی را از پرخاشگری متمایز می کند. در ادامه با علیرضا نیکنام همراه باشید ، تا شما را با روانشناسی زورگویی آشنا کنیم.
زورگویی چیست ؟
زورگویی می تواند شامل حملات لفظی با استفاده از کلمات و همچنین حملات فیزیکی، تهدید به آسیب، و طرد عمدی از فعالیت ها و … باشد. مطالعات نشان می دهد که زورگویی در حدود سنین 11 تا 13 سالگی به اوج خود می رسد و با بزرگتر شدن کودکان کاهش می یابد.
زورگویی فیزیکی آشکار مانند لگد زدن، ضربه زدن و هل دادن بیشتر در میان کودکان کوچک تر رایج است. پرخاشگری رابطه ای آسیب رساندن یا دستکاری در روابط دیگران، مانند شایعه پراکنی، و طرد اجتماعی با بلوغ کودکان رایج تر است.
افراد زورگویی می کنند زیرا می تواند راهی مؤثر برای رسیدن به آنچه می خواهند، حداقل در کوتاه مدت باشد، و به دلیل نداشتن مهارت‌های اجتماعی برای انجام این کار بدون آسیب رساندن به دیگران. زورگویی همچنین راهی برای ایجاد تسلط اجتماعی است، اگرچه با گذشت زمان، همانطور که مجموعه رفتاری کودکان به طور کلی گسترده می شود، به روشی ناکارآمد تبدیل می شود.
برای داشتن اطلاعات بیشتر در رابطه با چگونه با آزار و اذیت بزرگسالان مقابله کنید؟ کلیک کنید.
زورگویی به دنیا می آیند؟ یا ساخته می شوند؟
زورگو ها ساخته می شوند، متولد نمی شوند، و این در سنین پایین اتفاق می افتد. اگر با پرخاشگری عادی کودکان دو ساله به طور مداوم برخورد نشود، کودکان قادر به کسب محدودیت های درونی در برابر چنین رفتاری نیستند. زورگویی یک سبک رفتاری بسیار عادی در آن ها باقی می ماند، عمدتاً به این دلیل که زورگو ها حداقل در ابتدا به آنچه می خواهند می رسند.
ویژگی های روانی افراد زورگو چیست؟
تحقیقات نشان می دهد که زورگو ها ساختار روانی مشخصی دارند. آنها فاقد رفتار اجتماعی هستند، اضطراب ندارند و احساسات دیگران را درک نمی کنند. آنها یک ویژگی شناختی متمایز از خود نشان می دهند، نوعی پارانویا.
افراد زورگو نیات دیگران را اشتباه می خوانند و اغلب در موقعیت های خنثی خصومت را نسبت می دهند. ممکن است دیگران آنها را دوست نداشته باشند، اما معمولاً خودشان را کاملاً مثبت می بینند. کسانی که به طور مزمن زورگویی می کنند تمایل دارند روابط تیره ای با والدین و همسالان داشته باشند.
افراد زورگو بدون قربانی نمی توانند وجود داشته باشند و آنها فقط کسی را انتخاب نمی کنند. تحقیقات نشان می دهد که افرادی که برای قلدری انتخاب می شوند، حتی در موقعیت‌های غیرتهدید کننده نیز قاطعیت ندارند و مدت‌ها قبل از اینکه با یک قلدر مواجه شوند، ترس از خود منتشر می کنند. اینها بچه هایی هستند که از خودشان دفاع نمی کنند.
زورگو ها چگونه تصمیم می گیرند چه کسی را انتخاب کنند؟
تا حدود 7 سالگی، قلدرها تقریباً هر کسی را انتخاب می کنند. پس از آن، بچه ها را برای شکار کردن جدا می کنند. درگیر شدن در یک فرایند خرید برای تعیین اینکه کدام کودکان دیگر قربانیان مطیع مناسب خواهند شد. زورگو ها قربانیانی را می پسندند که با انتخاب شدن به طرز آشکاری ناراحت می شوند و دوستان یا متحدانی ندارند. محققان دریافتند افرادی که به عنوان قربانی انتخاب می شوند، نا امنی و دلهره را نشان می دهند.
ویژگی های متمایز قربانیان چیست؟
مطالعات روی کودکان نشان می دهد که قربانیان به راحتی به خواسته های افراد زورگو، تحویل دوچرخه، اسباب بازی و سایر وسایل بازی تن می دهند. آنها گریه می کنند و حالت دفاعی به خود می گیرند. نمایش بسیار قابل مشاهده درد و رنج آنها برای افراد زورگو پاداش است.
برای داشتن اطلاعات بیشتر در رابطه با مشکل اعتماد به نفس کودکان کلیک کنید.
چرا زورگویی خوب نیست؟
زورگویی حامل این پیام ضمنی است که پرخاشگری و خشونت راه حل قابل قبولی برای مشکلات هستند در حالی که نیستند. همکاری و حل مسالمت آمیز اختلافات از جهانی به هم پیوسته فزاینده حمایت می کند. افراد زورگونه تنها به قربانیان خود آسیب می رساند، بلکه به خود مجرمان نیز آسیب می رساند. اکثر زورگو ها در طول زندگی سیر مارپیچی رو به پایین دارند، زیرا رفتار پرخاشگرانه آنها در یادگیری، حفظ شغل و ایجاد و حفظ روابط صمیمانه اختلال ایجاد می کند.
برخی از زورگو ها این رفتار را پشت سر می گذارند. اما بسیاری این کار را نمی کنند. پرخاشگری یک سبک تعامل اجتماعی بسیار پایدار است. بسیاری از کسانی که در کودکی زورگو بودند به بزرگسالان ضداجتماعی تبدیل می‌شوند، که بسیار بیشتر از بچه‌های غیر پرخاشگر مرتکب جنایات، ضرب و شتم همسران، سوء استفاده از فرزندانشان و تولید نسل دیگری از زورگو ها هستند.
چگونه باید با یک فرد زورگو برخورد کنید؟
مطالعات نشان می دهد که موثرترین راه برای متوقف کردن یک زورگو، کمک گرفتن از اطرافیان است. از آنجایی که اکثر کودکان در برخی مواقع شاهد زورگویی هستند، آموزش به همه کودکان که نقش مهمی در توقف قلدری دارند ضروری است. یک قلدر ممکن است تلاش کند تا در برابر فردی که صحبت می کند اما به احتمال زیاد چندین نفر را هدف قرار نمی دهد، تلافی کند.
کلام آخر
ما در این مطلب از علیرضا نیکنام به برسی موضوع روانشناسی زورگویی پرداختیم امیدواریم این مطلب از سایت علیرضا نیکنام همانند دیگر مطالب سایت برای شما عزیزان مفید واقع گردد. همچنین شما می توانید نظرات و پیشنهادات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
نوشته روانشناسی زورگویی اولین بار در علیرضا نیکنام. پدیدار شد.
This post first appeared on اختلال صوری Ùکر چیست؟, please read the originial post: here
