Bu günkü sistem Hayal çağına doğru sürüklenerek çekilmektedir. Artık bilgiye ulaşmak değil onu yorumlamak önemli hale gelmektedir. Ve bundan sonra ürün geliştirme yöntemleri de bu yönde değişecek.

Artık şirketlerin önemli değerleri, mal varlıkları değil, yönetimsel becerileri, organizasyon kapasitesi, pazarlama ve satış gücüdür. Ve aynı zamanda hayal kurma seviyesi.

Sıradan işleri bilgisayarlar yaparken insana ise yaratıcı olmak düşecek. İnsan beyninin kreatif tarafına doğru dönülürken yorumlama yeteneği de önem kazanmaya başlayacak. Şu anda dünyanın en pahalı meslekleri, yaptıkları işe bir duygu ve yaratıcılık katanlardır; senaristler ve art direktörler. Yani, Daha çok hayalin ağırlıklı olduğu meslek grupları...

Bundan sonraki süreçte işi doğru ve ciddiyetle yapmanız değil işe başka ne kattığınız gibi konular sorulacaktır. Japonya da bir yıl içerisinde kendi yaptığı işte bir yenilik getirmeyen, bir farkındalık kazandırmayan akademisyenin işine son verilmektedir.

Yani şu denmektedir:

Bir yıl uzun bir süre. Bu süre içerisinde yaptığın işin görülmeyen bir yüzünü daha aramalı, işini daha verimli ve ileri aşamaya taşıyacak şekilde nasıl yapacağına yönelik bize bir proje vermelisin. Yoksa seninle çalışma imkânımız kalmaz.

Neden Hayal Çağına Sürükleniyoruz?

Çünkü Yeni Bir hetero- bağlantılı mikroçip bir saniyenin trilyonda ikisi zamanda açılıp kapanarak yeni bir tempoyu simgelemektedir. Bu yeni bir zaman algısı anlamına gelmektedir.

Bu algıya bağlı olarak ta zaman tempomuz kökten bir değişime uğradı ve çevremizdeki dünyayı algılayış biçimimiz ise ciddi bir şekilde değişti. Eğer hız sosyal bir güçse, geçicilikte onun psikolojik benzeridir. Bu yüzden yeni nesiller hiçbir şeyden tatmin olmuyor ve tükettikçe tüketiyorlar.