Κανένα άθλημα δεν λατρεύτηκε όσο το ποδόσφαιρο. Μπορεί η εποχή της αλάνας να ανήκει προ πολλού στη σφαίρα των νοσταλγικών διηγήσεων και η γοητεία του να θάμπωσε από τα απανωτά εγχώρια και διεθνή σκάνδαλα διαφθοράς, παραμένει, ωστόσο, το μοναδικό παιχνίδι που προκαλεί τόσο έντονες συγκινήσεις σε πολιτικούς, διανοούμενους, οπαδούς, διαιτητές, προπονητές και βεβαίως παίχτες. Και η αλήθεια είναι ότι αυτοί οι τελευταίοι εύκολα αναγορεύονται σε εξαιρετικά τυχερούς ανθρώπους. Εκαναν το παιδικό τους χόμπι επάγγελμα και την εφηβική τους φαντασίωση καριέρα. Οταν χιλιάδες συνομήλικοί τους κοπιάζαν στα φοιτητικά αμφιθέατρα και αγωνιούσαν έπειτα από κάθε συνέντευξη, εκείνοι (όσοι αγωνίστηκαν σε υψηλό επίπεδο) είχαν αποκτήσει αναγνωρισιμότητα και χρήμα.

«Jusqu’ ici tout va bien» (μέχρι εδώ όλα πάνε καλά) που έλεγε κι ο σκηνοθέτης Ματιέ Κάσσοβιτς. Τι γίνεται, όμως, παρακάτω και δη όταν αυτό το «παρακάτω» δεν είναι καθόλου απροσδιόριστο αλλά σαφώς και αυστηρώς ορισμένο στην ηλικία των 35-37 ετών; Γιατί όλες οι θρυλικές βιογραφίες, οι ταινίες και τα ντοκιμαντέρ για τους «θεούς» των γηπέδων σταματάνε στο τελευταίο γκολ; Πώς είναι η ζωή μετά το ποδόσφαιρο;

Γιατί υπάρχει ζωή και μετά… μόνο που είναι λιγότερο λαμπερή, αφού οι ήρωες μετατρέπονται ξαφνικά σε κοινούς θνητούς, ο ήχος του παρατεταμένου χειροκροτήματος σβήνει και οι Κυριακές απλώνονται μελαγχολικές καλύπτοντας το κενό. Βλέπεις, για έναν επαγγελματία ποδοσφαιριστή η κλεψύδρα γυρνάει αντίστροφα από την πρώτη μέρα της καριέρας του και βρίσκεται πολύ σύντομα σ’ ένα εντελώς καινούργιο τοπίο που θέλει μεγάλη προετοιμασία και ψύχραιμη διαχείριση για να μην καταστεί τραυματικό. «Τη μία μέρα βρίσκεσαι μπροστά σε ένα κοινό 60.000 – 80.000 κόσμου. Παίζεις στην εθνική ομάδα. Δίνεις συνεντεύξεις. Ολοι σε παρακολουθούν. Την επόμενη μέρα σταματάς. Δεν είσαι τίποτα. Κανείς δε μιλάει για σένα πια. Ενιωθα ότι είχα χάσει ένα βασικό σκοπό της ζωής μου. Κλειδώθηκα στο μυαλό μου… και σίγουρα αυτό είναι ένα ακατάλληλο μέρος να υπάρχεις», εξομολογήθηκε πρόσφατα ο 42χρονος σήμερα αμερικανός πρώην τερματοφύλακας Τζόνι Γουόκερ, περιγράφοντας πώς ο ίδιος βίωσε αυτή τη μετάβαση.