مالک اے نگری تیری اے

تیری شان ودھیری اے

دن تے رات جو پھیری اے

اے ساری حکمت تیری اے

ساری خلقت تیری اے

انسان ہاں غلطی کر بیٹھاں

جا سجدے عشق نو منگ بیھٹاں

کملا میں اپنے کھیڈن نوں

چٹے دن چن نو منگ بیٹھاں

تیری شان ودھیری اے

اس نیلی آگ وچ سڑ بیٹھاں

لوکاں دا ہاسا بن بیٹھاں

در در تے جا میں منگ بیٹھاں

جو پلے سی سب ونڈ بیٹھاں

تیری شان ودھیری اے

ایڈا وڈا گناہ تاں کوئی نہیں

تیرے رحمت جیاجہاں تے کوئی نہیں

نہ وچ خزانیاں کجھ تھوڑ ہی اے

بخشیں تے کیڑی دیری اے

ساری خلقت تیری اے

اک پل دی لغرش میری اے

نہ اتھر سکدی میری اے

تیری شان وھدیری اے

اے ساری خلقت تیری اے

تو اچیاں شاناں والا ایں

تیرا ہر اک زار نرالا اے

تیرا اک اک لفظ سمندر اے

مولا تو ہر شے اندر ایے

ساری خلقت تیری اے

سب جنگل بیلے چھان چھوڑے

ہر پتھر رکھ سیان چھوڑے

 شہ رگ تو نیڑے وسینا ایں

 دل سیاہ تے گھپ ھنیری اے 

ساری خلقت تیری اے

تو اک اک بول سنیدا ایں

ہر اک اتھر سانبھ رکھینا ایں

ڈالی بس تڑکن والی یے

کن  دی اڈیک آخیری اے

کد مکنی میری اسیری اے

 رحمت دی آس اخیری ا ے

مزید پڑھو