Pekin Kış Olimpiyatları Nasıl Başladı.

Çin’in son birkaç on yıldaki büyük yükselişi, yüz milyonlarca insanı yoksulluktan kurtaran ve 2007-09 mali krizinden sonraki yıllarda küresel ekonomiye çarklar veren zamanımızın büyük ekonomik başarısı oldu. Ancak geçtiğimiz on yılda, büyüme yavaş yavaş yavaşladıkça mucize biraz Daha sıradan hale geldi. Çin, özellikle ürünlerine yönelik zayıf uluslararası talep karşısında, özellikle ABD ile olan ticaret savaşı nedeniyle, ihracatını her yıl aynı hızda artırmayı zor buldu. Diğer sorunlar arasında yaşlanan bir nüfus ve büyümenin giderek daha fazla sürdürülebilir olmayan borca ​​bağımlı hale gelmesi yer alıyor.

Çin’in ekonomik büyümesi 1997-2021

Çin, virüsü çok agresif bir şekilde kontrol altına alarak, pandemiyi birçok büyük ekonomiden daha iyi atlatmış gibi görünüyordu. Yine de, yeni omikron varyantı da dahil olmak üzere yenilenen yerel COVID salgınları yeni ekonomik bozulmaya neden olduğundan, tablo o zamandan beri kötüleşti. Omicron’un diğer büyük ekonomiler üzerindeki etkisi de Çin ihracatı için iyi bir haber değil. ABD Merkez Bankası ve diğer merkez bankalarını daha yüksek faiz oranlarını tehdit etmeye ve niceliksel genişleme yoluyla para yaratmaya son vermeye sevk eden birçok ülkede enflasyonun yeniden canlanması da değil. Bunun Çin mallarına olan talebi daha da azaltması muhtemeldir.

Çin’in borcu da daha büyük bir sorun haline geldi. Önde gelen emlak geliştiricisi Evergrande’nin 2021’deki mali zorlukları manşetlere taşındı, ancak emlak sektörü ve ötesinde aşırı borç yaygın. Balon patlarsa, daha geniş ekonomiye önemli ölçüde zarar veren uzun süreli bir gerilemeye yol açabilir.

Hükümet, büyük şirketlere borçlarını azaltmaları için baskı yaparken, aynı zamanda emlak sektöründe borçlanmayı sınırlandırıyor ve ülke genelinde kayıt dışı kredileri çökertiyor. Ayrıca, Evergrande’nin temerrüde düşmesine izin verme isteğiyle fazla borçlulara bir uyarı gönderdi. Zayıf ihracat ve azalan borç, Çin’in yavaşlamaya doğru gittiği anlamına geliyor: Dünya Bankası , 2021’de %8 olan ekonomik büyümesinin 2022’de %5’in biraz üzerinde olacağını tahmin ediyor.

Çin’in zorlukları

Daha genel olarak, Çin’in ihracata, altyapıya ve gayrimenkul yatırımına dayalı geleneksel büyüme modeli, seyrini tamamlamış görünüyor. Ülke, mal ve hizmet tüketen Çinli hanelere çok daha fazla güvenmeyi ve aynı zamanda çok daha az karbon yoğun bir ekonomiye geçmeyi amaçladığı için zorlu bir yeniden dengeleme eylemiyle karşı karşıya.

Ne yazık ki, iktidardaki Komünist Parti için, bu yeniden dengelemeyi sağlamanın en iyi yolu, muhtemelen, hükümetin Çin yaşamındaki etkisini sınırlayacak reformları uygulamaktır. Örneğin, Dünya Bankası , Çin’in şirketlerin başarısız olmasını kolaylaştırması ve üretkenliği artırmanın bir yolu olarak eğitim ve sağlık gibi sektörlerde daha fazla özel rekabete izin vermesi gerektiğini düşünüyor. Ayrıca, şehirlerdeki hukou kayıt sistemini kaldırarak işçilerin ülke çapında hareket etmelerini sağlamayı da tavsiye ediyor, çünkü bu sistem birinin kalıcı olarak nerede ikamet ettiğini şart koşuyor.

Bazı Dünya Bankası tavsiyeleri, tüketicileri daha fazla harcamaya teşvik etmek için vergi sistemini daha ilerici hale getirmek ve insanların çok fazla tasarruf etmesine gerek kalmaması için sağlık ve eğitim harcamalarını artırmak gibi daha fazla hükümet müdahalesini içeriyor. Bununla birlikte, genel olarak konuşursak, günün sırası daha fazla liberalleşmedir.

Yine de Çin, Xi döneminde daha müdahaleci hale geldi ve teknoloji milyarderlerinden çocukların her gün video oyunları oynayabilecekleri saatlere kadar her şeyi yıktı. Bu arada, Çin’in sıfır-COVID stratejisi, sıkıca kapatılmış sınırları, şehir çapında hızlı karantinaları ve toplu testleri içeriyordu.

Çin, bu stratejiyi kısmen zayıf sağlık sisteminin COVID tarafından tamamen ezilebileceği korkusuyla ve daha yakın zamanda Kış Olimpiyatlarının sorunsuz ilerlemesini sağlamanın bir yolu olarak benimsedi. Yine de Çin’de öyle bir iklim var ki, bazı yorumcular bunun bir daha açılmayacağından, sağlık krizinin daha kararlı bir izolasyonun siyasi krizine dönüşmekten korkuyor.

Çin bu nedenle kendisini bir yol ayrımında bulur. Bir yandan, Pekin ile daha yakın ilişkiler karşılığında dünya çapında altyapı gelişimini yönlendirmek için Kuşak ve Yol Girişimi’nde görülebileceği gibi, küresel ekonomide daha büyük bir rol istiyor.

Ancak küresel ticaretle uğraşmaya devam etmek ile Çin hükümetinin teknolojik kendi kendine yeterlilik ve yerli inovasyona yönelik içgüdüsü arasında bir çelişki var. Ticaretin serbestleştirilmesi, örneğin, bankacılık sektörünün daha verimli hale getirilmesi için yabancı borç verenlere açılmasını da gerektirir. Ancak bu, Pekin’in müdahaleci yaklaşımından çok uzak. Nitekim, kısmen devlete ait olan bankalara, mali durumu kötü olan devlete ait şirketlere kredi verme yetkisinin verilmesi, birçok borç sorununun ilk etapta nedeni olmuştur.

Ne yazık ki, göstergeler Çin’in batıdan daha büyük bir izolasyona doğru ilerleme olasılığının daha yüksek olduğu yönünde. Bu, ülkeyi ziyaret eden insanları kısıtlamak ve küresel ticaretten daha fazla iç tüketime odaklanmak anlamına gelebilir. Ticaret savaşları yoluyla küreselleşmeden daha fazla uzaklaştığını ve paranın ülkeye girip çıkmasını zorlaştırmak için daha fazla sermaye kontrolleri uyguladığını görebiliriz. Açıkçası, Çin kısmen batıdan gelen provokasyonlarla hareket ediyor, ancak genel politika değişikliği büyük ölçüde kendi içinde gelişti.

Çin’in sporcuları halkından ayırmaya çalıştığı kış olimpiyatlarında olduğu gibi, ulus da dünyanın geri kalanıyla ilgili olarak benzer bir şekilde davranıyor. Uluslararası işbirliği kutlaması olması gereken şey, tam tersinin yaşandığı bir zamanda gerçekleşiyor.

The post Pekin Kış Olimpiyatları’nın Ateşini Nasıl Yaktı. first appeared on .