Μόλις εξοντώσουν και τους τελευταίους και πιάσουν όλες τις θέσεις θα διδάσκουν στα σχολειά για το “δικτάτορα Καντάφι” και ότι δεν είχαν "ελευθεριά" οι πράκτορες και τι "κακό" έκανε στην χώρα(ενώ είχαν μεχρι και δωρεάν ρεύμα) και άλλα τέτοια όπως κάνουν εδώ με τον Παπαδόπουλο και την δήθεν "χούντα" κλασική τακτική τους και σε τόσες άλλες χώρες.

Στην Λιβύη, η αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυβέρνηση, κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, μετά την σκληρή εμφυλιοπολεμική σύρραξη της τελευταίας εβδομάδας. Συνέπεια αυτής της πολεμικής αντιπαράθεσης, να δολοφονηθούν 39 άνθρωποι και να τραυματιστούν 96 άτομα σύμφωνα µε το υπουργείο Υγείας της Λιβύης.

Η κυβέρνηση της Λιβύης, προέτρεψε τις αντιμαχόμενες ομάδες να τερματίσουν τη σύγκρουση, να σεβαστούν την κατάπαυση του πυρός και να αποδεχθούν τη διαμεσολάβηση των Ηνωμένων Εθνών. Επισήμως, η βασική αιτία των συγκρούσεων, είναι ο έλεγχος της Τρίπολης, τον οποίο διεκδικούν δύο ένοπλες ομάδες που έχουν προφανώς υποστηρικτές εντός και εκτός Λιβύης.

Η µία που έχει βάση πέριξ της πρωτεύουσας και η άλλη στο ανατολικό τμήμα της Λιβύης και νότια της πρωτεύουσας Τρίπολης. Μόλις προχθές, περίπου 400 έγκλειστοι των φυλακών στην Τρίπολη, δραπέτευσαν στη διάρκεια των ισχυρών συγκρούσεων μεταξύ των αντίπαλων ένοπλων ομάδων στην Τρίπολη.

Οι κρατούμενοι παραβίασαν τις πόρτες της φυλακής Ain Zara, παρά την προσπάθεια των φρουρών να τους εμποδίσουν, όπως μετέδωσε επίσημη κυβερνητική πηγή, επιβεβαιώνοντας τη δήλωση της δικαστικής αστυνομίας, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα µέσω των κοινωνικών δικτύων, σύμφωνα µε το Reuters.

Ποιο είναι όμως το πραγματικό διακύβευμα της εμφύλιας διαμάχης είναι ο έλεγχος του “μαύρου χρυσού”. Η χαοτική κατάσταση δημιουργήθηκε στη Λιβύη από το 2011 µε τη γνωστή ανάμειξη της τότε Αμερικανίδας υπουργού Χίλαρι Κλίντον και τους ανελέητους βομβαρδισμούς οπότε και ξέσπασε η γνωστή “εξέγερση”, από την οποία ανατράπηκε και στη συνέχεια δολοφονήθηκε ο Λίβυος ηγέτης Μουαµάρ Καντάφι.

Φαίνεται όμως ότι η υπόθεση Καντάφι δεν έχει κλείσει για τη Λιβύη για µια μεγάλη μερίδα πολιτών, που συστρατεύονται κάτω από τις εντολές του πρώην στρατηγού του Καντάφι και του γιου του Λίβυου ηγέτη που έχει δηλώσει ότι θα διεκδικήσει την επανένωση της Λιβύης και την επαναφορά της στην προ του 2001 κατάσταση.

Αυτό επιβεβαίωσε η χθεσινή δυναμική ογκώδης διαδήλωση στην πόλη Σάµπι (Σαβά). Χιλιάδες πολίτες συγκεντρώθηκαν ανεμίζοντας σημαίες µε την εικόνα του πρώην ηγέτη της Λιβύης Μουαµάρ ελ Καντάφι και γιόρτασαν την 49η επέτειο της λιβυκής επανάστασης.

Ενημερωτικά, ο Μουαµάρ Καντάφι ήταν στην εξουσία από το 1969-2011. Η πρώτη Σεπτεμβρίου 1969 είναι η ημερομηνία που γιορτάζονταν επί πολλά έτη στη Λιβύη ως εθνική γιορτή. Μετά το 2011 και τη δολοφονία του Λίβυου ηγέτη, σταμάτησαν αυτές οι εκδηλώσεις, δεν γιορτάστηκε ξανά αυτή η ημέρα, καθώς υπήρχε φόβος για συλλήψεις και εκτελέσεις όσων θα συμμετείχαν, θα χαρακτηρίζονταν ως υποστηρικτές του καθεστώτος Καντάφι.

Ωστόσο, οι πολίτες του Σαβά αποφάσισαν για πρώτη φορά μετά την αλλαγή της κυβέρνησης στην Λιβύη, να γιορτάσουν την 1η Σεπτεμβρίου. Όμως, η διαδήλωση μετατράπηκε σε μαζική διαμαρτυρία κατά της κυβέρνησης και της τρέχουσας κατάστασης στη χώρα. Πλακάτ και συνθήματα υπέρ του Μουαµάρ Καντάφι κυριαρχούσαν στην εκδήλωση.

Είναι γεγονός ότι η δυσαρέσκεια για την κατάσταση στη χώρα έχει ήδη κάνει την εμφάνισή της σε πολλά κοινωνικά επίπεδα και μάλιστα δημόσια. Πρόκειται για µια τάση ισχυρή, πέραν των δύο αντιμαχόμενων πλευρών που πολεμούν αυτή την ώρα στην Λιβύη για την επικράτηση του ισχυρού.

Αυτή η τάση έχει ως αφετηρία τη “τζαµαχιρία” του Λίβυου ηγέτη, ασπάζεται την ιδέα του Καντάφι και κερδίζει δημόσια ολοένα και περισσότερους. Αυτό έχει ανησυχήσει τον ευρωατλαντικό άξονα και θεωρείται μαθηματικά βέβαιο ότι θα υπάρξουν “έξωθεν” παρεμβάσεις. Άλλωστε, µην ξεχνάμε, ότι τα δολάρια που μοίρασε ο Καντάφι ήταν πάρα πολλά και το πετρέλαιο της Λιβύης πλούσιο.