| Ο Στέλιος Καζαντζίδης και η Μαρινέλλα με την ηθοποιό Ειρήνη Παπά μετά την πρώτη συναυλία στο θέατρο "Κεντρικόν" τον Μάρτιο του 1961 |
Το 1960 είναι η χρονιά που αρχίζει η “επανάσταση” στο ελληνικό τραγούδι. “Η προσπάθειά μας εμένα και του φίλου μου του Μάνου (μιλά για τον Χατζιδάκι) είναι να δώσουμε ή μάλλον να βοηθήσουμε στη διάπλαση ενός ρωμαλέου νεοελληνικού τραγουδιού, μίας νεοελληνικής μουσικής γενικότερα” θα δηλώσει ο Μίκης Θεοδωράκης, που έχει επιστρέψει από το Παρίσι και συνεργάζεται με την Columbia. Δισκογραφεί τον “Επιτάφιο” του Γιάννη Ρίτσου. Ο Τάκης Β. Λαμπρόπουλος, διευθυντής τότε της Columbia, επενδύει πολλά στη συνεργασία αυτή.
Για τον Γιώργο Ζαμπέτα ο Μίκης Θεοδωράκης είναι η προσωπική επιλογή του διευθυντή της Columbia. Στο πρόσωπό του χτίζει το αντίπαλο δέος του Μάνου Χατζιδάκι. Η πρακτική αυτή είναι άλλωστε γνωστή. Το ίδιο έγινε και λίγο αργότερα όταν - σύμφωνα με τη μαρτυρία του ίδιου του Λαμπρόπουλου - η Columbia επιστράτευσε όλες τις τις δυνάμεις για να προωθήσει τον Γιάννη Μαρκόπουλο ως αντικαταστάτη του Μίκη Θεοδωράκη, όταν τα τραγούδια του τελευταίου απαγορεύτηκαν από την Χούντα των συνταγματαρχών.
Στο δυναμικό της Columbia την περίοδο εκείνη ανήκουν ο Στέλιος Καζαντζίδης και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
Διαβάστε περισσότερα » This post first appeared on ΣτÎλιος Καζαντζίδης 1931 - 2001, please read the originial post: here
