Ik kan me nog van elke console dat eerste moment herinneren. De games die deze eer toe kwamen hebben bij mij een speciaal plekje in mijn herinneringen. Zo zal ik bijvoorbeeld nooit dat moment vergeten waarbij ik mijn gloedje nieuwe N64 uit zijn verpakking haalde en Mario 64 van het scherm af spatte! Met de komst van de Switch was de keuze misschien niet enorm, of eigenlijk was er geen keuze. Uit de vijf fysieke games die bij release beperkt beschikbaar waren was Zelda eigenlijk de enige juiste keus. En inmiddels kan ik vertellen dat ik dit helemaal geen probleem vind. Wie heeft er nog andere games nodig wanneer we deze Zelda kunnen spelen?

Ja, wat ben ik enorm enthousiast. En ik weet dat dit misschien een beetje een spoiler is voor Deze review, maar ik probeer me in te houden om niet uit mijn dakkappel te klimmen en vanaf de nok van mijn dak het de wereld in te schreeuwen!  Maar goed, even terug naar de orde van de dag.

Laat me beginnen met te vertellen dat je alles wat je van Zelda kent en weet even moet vergeten. Dit nieuwe deel breekt namelijk met alles wat voorheen een typische Zelda game maakte. We gaan niet meer rennen van kerker naar kerker in een toch voornamelijk lineaire verhaal, we beginnen niet eenvoudig om stapsgewijs steeds een niveautje omhoog te gaan. In deze Zelda staat vrijheid centraal. En dit alles gebeurd in een immense open wereld.  En wat mij betreft hebben ze daarmee Zelda eindelijk een nieuw tijdperk ingetrokken.

We beginnen ons avontuur op een soort vliegend eiland waar we nog niet vanaf Kunnen, in de verte zien we de enorme open wereld, maar voor nu is die nog onbereikbaar. We ontwaken uit een lange slaap en leren even de meest simpele controls om ons uit deze dungeon te helpen. Eenmaal buiten mogen we aan de slag. Een oude man helpt ons om de belangrijkste elementen te leren. In de enorme open wereld staan een enorme hoeveelheid torens vanwaar we alles kunnen bekijken.

Bij ons dragen we een soort van tablet. En dan heb ik het niet over de IOS of Android die bij jou op tafel ligt, maar over een soort stenen apparaat met futuristische mogelijkheden. Wanneer we onze eerste toren hebben beklommen word deze tablet geüpdate zodat we dit stuk land op onze kaart kunnen bekijken. De eerste missie is om vier tempels te unlocken op het eiland. Dit moeten we doen om twee redenen. De eerste is zodat we van de oude man een zweefzeil te krijgen zodat we van het eiland af kunnen zweven en de enorme wereld in kunnen gaan. De tweede reden is omdat we in deze tempels onze tablet kunnen uitbreiden en ons extra krachten bezorgen.

Zo kunnen we na het behalen van deze tempels ronde en vierkante bommen de wereld in werpen, kunnen we een magneet gebruiken, de tijd stil zetten of enorme ijs kolossen uit het water laten rijzen. En we mogen deze krachten onbeperkt gebruiken en alleen een kleine cool down beperkt ons hierin.

Wat we ook leren op dit eiland voor we er vanaf kunnen zweven is dat het vergaren van grondstoffen, voedsel en het looten van diverse wapens en hulpmiddelen een belangrijke rol zal spelen in deze nieuwe Zelda. Zo zullen we niet elk potje meer kapot hoeven te gooien om aan hartjes te komen maar kunnen we simpel een maaltijdje koken op een kampvuur en die op eten.

Onder het motto: ‘beter goed gejat, dan slecht bedacht’, zien we invloeden terug van bekende titels. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de bekende Ubisoft torens, de enorme vrijheid en het vergaren van loot uit de Elder Scrolls en noem maar op. Ik persoonlijk heb hiermee absoluut geen probleem mee. Het maakt voor mij dat deze game me al het goeds uit andere games  bied, gecombineerd in een typisch Zelda verhaal. Hoe vet is dat!

Maar verder naar het verhaal, het is namelijk aan ons (zoals in elke Zelda game) om Zelda en Hyrule te redden. Flink wat jaren geleden wisten we Ganon te verslaan door het gebruik van een enorm futuristische robot leger, en vier enorme Titanen. Echter hebben deze zich inmiddels tegen ons gekeerd. Het is aan Link om uiteindelijk deze vier titanen weer onder controle te krijgen en de kwaadaardige Ganon te verslaan.

En we zullen dit niet zonder hulp te hoeven doen. In het enorme Hyrule leven namelijk nog steeds enorm veel volken die ons best wel willen helpen, al zal je er in de meeste gevallen wel een tegen prestatie voor moeten leveren. Naarmate we het land verkennen en de torens weten te beklimmen zien we ook een enorme hoeveelheid aan tempels.

Deze tempels zijn over het algemeen niet al te groot en bestaan vaak uit één puzzel of behendigheid die je moet beheersen / oplossen. Weet je dit tot een goed einde te brengen dan zal je er een bol voor ontvangen. Deze bollen zijn belangrijk want met vier bollen kunnen we ze verruilen voor een hartje of extra energie. Ook zullen we overal verspreid grappige kleine verborgen opdrachtjes vinden die ons zaadjes opleveren. Deze zaadjes kunnen we weer verruilen voor extra vakjes voor wapens.

En die extra vakjes zijn geen overbodige luxe. Ondanks dat de wapens namelijk relatief eenvoudig zijn te looten, hebben zei maar een beperkte levensduur. Na een paar flinke klappen zullen ze breken en ben je ze kwijt. Hoe meer we er dus kunnen opslaan in onze inventory, des te beter.

Ik noemde al even dat je aan de hand van bollen je energie kan vergroten. Dit is belangrijker dan je in eerste instantie zal denken. Link is namelijk in staat om naast het vliegen met de hangglider ook rotsen te beklimmen, te zwemmen en te rennen. Dit kost echter energie. Al snel zal je ontdekken dat je telkens net die berg waar je overheen wilt klimmen niet zal halen doordat halverwege je energie op is, wat weer resulteert in een rot smak naar beneden.

En als we het dan toch over berg beklimmen hebben, is er nog een element waar je aan moet denken. Zelda kent namelijk naast een dag en nacht cyclus ook een echt dynamisch weer patroon. Zo zal je bijvoorbeeld tijdens een klauterpartij opeens een regenbui op je dak kunnen krijgen. Die zorgt er op zijn beurt weer voor dat de berg glad word waardoor je naar beneden glijd. Of je loopt met je enorme metalen zwaard rond te banjeren en er breekt een onweer bui los. Berg je metalen zwaard dan maar op want geheid dat dit metaal de bliksem aantrekt.

Maar ook kou en warmte spelen een grote rol. Zo zal je speciale kleding moeten dragen om in hele koude gebieden te kunnen lopen terwijl je in warme gebieden als een halve nudist moet rond sjouwen. Of je ziet een enorme homp ijs op een besneeuwde berg die je met een kamp vuurtje kan smelten om te zien wat er onder zit.

En om alles helemaal compleet te maken zal er om de zoveel nachten een bloedmaan zijn waarbij alle door jou gedode monsters weer tot leven komen. Wederom een invloed die me wel heel bekend voorkomt uit de game 7 days to die. Dit alles zorgt echt voor een enorm dynamische gameplay. Zo zal jouw spel ervaring compleet verschillen van de mijne.

Het laatste wat ook nog het noemen waard is betreft het hebben van een eigen huisje. Het is namelijk mogelijk om in deze enorme wereld een eigen huisje te kopen en langzaam aan te verbouwen tot je eigen stulpje.  Ondanks dat ik er nog geen enorme meerwaarde in heb kunnen ontdekken is het toch wel erg tof.

Dan rest mij nog iets te vertellen over de grafische style en de controls. We weten allemaal dat deze game niet bedoeld is om een nieuwe maatstaaf neer te zetten op grafisch gebied. Hij moet immers kunnen draaien op de Wii-U en ook de Switch is niet gemaakt om op grafisch gebied de strijd aan te gaan met de concurrentie. En toch is Nintendo er in geslaagd op hele slimme wijze om de game er erg tof uit  te laten zien. Dit alles door de style die gebruikt is. Laten we zeggen dat het een mix is tussen twilight Princess en Wind Waker. Door de vrij grove getekende structuur vallen oneffenheden weg en valt pop-up en fog niet zo op.

De controls zijn erg intuïtief en is het voornamelijk even wennen om te spelen met de Switch controller in het algemeen. Ook de interface ziet er prima uit. Alles wat je nodig hebt is eenvoudig te bereiken en de basis informatie is goed en overzichtelijk terug te zien op je scherm. In eerste instantie vond ik de menu’s niet heel prettig maar dit bleek voornamelijk een kwestie van wennen te zijn.

En ja, de Amibo’s zijn te gebruiken. En dit geeft je echt een flink voordeel. Want niet alleen de Zelda Amibo’s geven je kisten en extra’s. Ook kan Link Wolf je bijstaan in je gevechten. Daarnaast kan je elke andere Amibo gebruiken voor extra voedsel en items. En dat betekend dus ook je verzameling Animal Crossing kaartjes.

Conclusie:

Al kan ik nog zoveel vertellen over deze game, wil ik nog zoveel delen over mijn ervaringen. Het is nu toch echt tijd om tot mijn conclusie te komen.

En laat me dan met de minpunten beginnen. Ik heb hier echt goed over moeten na denken. Een onderdeel van het verhaal is bijvoorbeeld om 12 locaties te vinden om je herinneringen terug te krijgen. Ik persoonlijk vind dit een wat minder onderdeel van de game. Maar is dit een min punt? Nee, meer mijn smaak en mening.

Als min punt kom ik dan uit op het niet al te veel wisselen van de vijanden en de voice-acting en geluidseffecten vond ik niet altijd even geweldig. Maar om eerlijk te zijn heb ik me er persoonlijk niet echt aan kunnen storen. Dus echte min punten wil ik het niet noemen.

De plus punten daarentegen zijn enorm. Ik ga ze geen eens allemaal voor je opsommen aangezien je de meeste al wel in mijn review hebt kunnen lezen. Ik wil vooral Nintendo bedanken dat ze mij dit avontuur hebben gegeven als eerste titel op deze nieuwe console. Hulde aan hen, en nu op naar de 100 uur om in deze game door te brengen.