zondag 18/10
Trip 2 naar Uganda voor het verder verbeteren van de waterwinning en overdracht van kennis. Het is een goede motivatie en mooi avontuur waarbij het afscheid nemen van de thuisbasis er jammer genoeg bijhoort. Deze keer met de Thalys richting Schiphol voor de overnachting en de volgende dag met KLM naar Uganda. Gate E7: Go!

Dag Nederland :)

Na 2 comedys de laptop erbij en alvast wat ideeën digitaal vastleggen waar we de komende weken aan kunnen werken. KLM voorziet me hierbij met muziek uit de 70's...het heeft wel wat die combinatie :). Heb er zin in!

Bij aankomst worden we verwelkomt door mensen Voorzien Van mondkapjes vanwege de dreiging genoemd ebola. De controle is streng en zo hoort het ook. Met een apparaatje meten ze de temperatuur van je voorhoofd die koel genoeg was met die stalen plaat die er bij mij achter zit ;). Na 5 min rijden stond er een auto aan de kant met het vuur vanonder de motorkap en kort daarna zag ik al een dode hond op straat liggen. Uganda is een zeer mooi land maar het blijft Afrika...Welkom!

Maandag 20/10
Na de overnachting meteen richting Lira wat je bereikt na 6u rijden. Het is een lange zit maar er valt genoeg te beleven als je naar buiten kijkt. De weg naar Lira is opvallend vernieuwd en zo krijg je wel van meer zaken de indruk dat ze hier de goede kant op gaan. Dat we hier dan nog een bijdrage aan kunnen leveren is geweldig.

Dinsdag 21/10
Na een goede nachtrust zag ik dat de gammele ventilator nog aan het plafond hing dus niks aan het handje. Ontbijt erin en richting Kamdini voor het betere veldwerk. De progressie die ze hier hebben bereikt is, zoals Eddy Wally zou zeggen: geweldig, amazing, wouw!
Dit werd al snel duidelijk en het geeft aan dat we hier resultaat boeken. Het doel is nu om de andere dorpen ook op dit niveau te krijgen: challenge accepted!

Woensdag 22/10
Vroeg vanonder het muggennet om te hardlopen. Die plannen heb ik uiteindelijk maar uitgesteld vanwege de regen. Morgen nog eens proberen. Het groepje Chinezen dat hier ook verblijft is geweldig. De een sterft zowat iedere morgen terwijl weer een ander niet kan stoppen met lachen. Combineer dat met mijn "wicked mind" en je zit op de eerste rij bij een cabaret voorstelling.

Orde en overzicht in het magazijn

Op naar Dokolo waar we uiteindelijk een rommelhok omtoveren tot een overzichtelijk magazijn waarbij we nog een aantal belangrijke zaken meegeven m.b.t. operations.'s Avonds vervalt mijn hoop op Champignons League kijken omdat het signaal met enige regelmaat wegvalt. Je kan niet alles willen ;). Het hotel is verder prima zolang je de douchestang los laat...daar staat stroom op :).

Donderdag 23/10
Her hardlopen wil niet lukken. Deze keer vanwege de maag en darmen die tegenwerken. Volgende week?
Met wat medicijnen houden de maag en darmen zich wat rustiger. Na het bezoek aan Amolatar keren we met de ferry terug  naar het hotel waarbij rust bovenaan mijn lijstje staat :). What doesn't kill you makes you stronger. Morgen nog wat digitaal papierwerk en dan een weekend naar Kampala. Riem eraf, ketting erop... 

Vrijdag 24/10
De lange rit verloopt prima met dank aan de chauffeur die ondertussen alle gaten in de weg naar Kampala kent.
Helaas zie je onderweg toch nog gekantelde vrachtwagens, uitgebrande auto's
Door de drukte kom ik wat later aan in het Red Chilli Hotel wat een stapje omhoog is wat luxe betreft.

Met Fred en subwoofer naar Kampala

Zaterdag 25/10
Vandaag is Fred degene die mij met zijn taxi langs een aantal toeristische plaatsen brengt. Fred is een goeie peer en heeft zijn auto voorzien van een subwoofer wat merkbaar is. De eerste stop is bij Kasubi Royal Tombs. Hier restaureren ze de vroegere woning van de koning en zijn vrouwen. De eerste koning had 84 vrouwen en 126 kinderen...pfffff

Bukken!

Het plafond van de woning

De koningen in chronologische volgorde

Souvenir gekocht van de maker ervan

De volgende halte is meer een kasteel dan een woning en gebouwd voor de koning. Deze woning ligt op 1 mijl afstand van het parlement. De weg tussen deze gebouwen is voorzien van enkele rotondes. De toenmalige koning heeft de rotondes laten bouwen zodat enkel hij er rechtdoor kan rijden en het "gewone volk" er omheen.
Het viel me trouwens op dat de gids sneller liep dan mij. Ik heb me dus al goed aangepast aangezien dat normaal gezien andersom is.

Rotonde met doorgang voor de koning (waar je dus niet mag lopen;) )

Kanon geleverd door...De Duitsers...

Ingang van de kamers bedoeld voor massamoord. Misselijkmakend!

Links de kamers en rechts de gang waar een laag water in werd gezet...de moorden werden zowel links als rechts gepleegd. De stalen deuren van de ingang en kamers zijn ondertussen verwijderd alsook de spanning die er op stond...

Bij de woning ligt ook zo'n rotonde waarbij ik het middenstuk betrad tijdens het nemen van foto's. De gids liet weten dat dat verboden is en dus ben ik er maar netjes afgestapt. Hierna liepen we naar een soort grot waar massamoorden zijn gepleegd. Het is misselijkmakend wat je ziet en wat de gids daarover verteld. Gelukkig zijn de tijden veranderd! Ik vat het thuis wel samen maar ga het hier verder niet opsommen.

De laatste halte is de gigantische moskee waarbij ik het beklimmen van de toren aan anderen over laat. Toen ik Fred vertelde van mijn hoogtevrees verscheen er bij hem een sarcastische glimlach :). De gids gaf nog wat aanvullende info en stelde voor dat hij een paar foto's van mij in de moskee wilde maken. Dit draaide uit op een basis-les fotografie voor de gids die zeer gelukkig was met de tips.

Met dank aan de fotografie skills van de gids

Andere keer misschien?

's Avonds is het me dan toch nog gelukt om El Clásico (Real Madrid - Barcelona) te kijken waarbij ik met enkele locals zat te discussiëren waarom Barca zo slecht speelde...De discussies, de ober die het geen reet interesseerde, het enthousiasme aan de andere kant van de bar,...mooi man :).

Zondag 26/10
Vandaag lekker opladen door helemaal niks te doen op het maken van mijn blog na. Tot volgende week!