Vrijdag 12u: weekend. De eerste week zit er alweer op. Afgelopen week heb ik geleerd dat plannen hier Niet meevalt. Zoals een collega zei: “Je weet hoe de dag begint Maar niet hoe deze eindigt. Ondanks dat hebben we toch een planning voor het weekend gemaakt ;). ‘s Avonds tijd voor custom pizza en de afgelopen week samengevat. Het was een week met veel overleg en theorie maar ik heb wel een zeer goede indruk gekregen van de situatie hier en heb ook al een aantal optimalisaties in gedachten.

Dag 7

‘s Morgens nog wat bestanden afwerken en dan de toerist spelen in het centrum van Lira. De lange broek en dichte schoenen maken plaats voor een korte versie en slippers = toerist modus is on! Ondanks het warme weer dragen de meeste mensen hier toch een lange broek. Zo kwamen we vandaag iemand tegen met een kerstmuts en enkelen met een winterjas...Ik probeer veel in het leven te begrijpen maar deze gevallen heb ik opgegeven :).

Met Peter, een operator uit Adjumani met een groot hart voor het water!

In het centrum van Lira zijn wij de enige blanken waardoor we een goede indruk krijgen hoe de mensen hier leven zonder invloed van toerisme. Dat mensen je dan continu aanstaren is niet zo gek maar andersom doen we het in principe ook. Terwijl we langs de kraampjes slenteren staat de zon op 100%. Op 3/4 van onze slenter-tocht komen we een groep zingende en dansende mensen tegen gevolgd door een auto die overladen is met boxen. Deze “optocht” eindigt uiteindelijk op een groot plein met een podium en vindt iedere zaterdag plaats vanwege het geloof. Als ik terug in m’n kikkerlandje ben dan maak ik nog een samenvattend filmpje waarin je dit feest kan bekijken. Drie tinten bruiner stappen we ‘s avonds een zaakje binnen om een potje te poolen maar net toen ik dreigde te verliezen viel het licht uit. Na 5 minuten wachten hebben we dit dan maar gestaakt...jammer ;).

Dag 8

Afrekenen in hotel en op naar Adjumani voor deel 2 van ons bezoek aan Uganda. Onderweg rijden we over de Aboke Juba Highway wat klinkt als een strakke asfaltweg maar een tuinpad in Nederland is dan het walhalla t.o.v. Deze verzameling gaten. Na een rit van 6,5u over bovengenoemd wegdek komen we aan in Adjumani. Wat je onderweg ziet is in eerste instantie armoede maar omdat veel mensen er gelukkig zijn ga je je afvragen of je dit dan ook armoede moet noemen, knap!

Security bij een bank, ze riep ons trouwens zelf om een foto te maken

Eddy Wally zou hier "makkelijk" tussen passen...marktkramers na een week werken op weg naar huis. Iemand trouwens nog een kippetje van de zijkant?

Bij aankomst bleek enkel de badkamerverlichting defect wat ze opgelost hebben door mij een LED looplamp te geven => eenvoud siert!

Dag 9

‘s morgens word ik wakker en hoor water lopen in de badkamer wat na controle uit het plafond blijkt te komen. De defecte verlichting is dus verklaarbaar :). Warm water produceert de boiler niet meer maar de hoeveelheid water is voldoende wat al veel waard is. Het was een dag van kennis maken met o.a. De burgemeester van Adjumani. Leuke en interessante mensen met veel inzet die met meer kennis prima een installatie kunnen onderhouden en optimaliseren. Voor het bijbrengen van de nodige kennis krijgen ze deze week cursus en proberen wij daar ook nog wat aan toe te voegen. Het gebrek aan geld en beschikbaarheid van utility's maakt alles net wat moeilijker maar er zit progressie in. Met hun instelling en wat hulp van buitenaf moet dit zeker goed komen.

Dit vind je voor 75% in Uganda

Dag 10

Oorzaak van de lekkage is “boven water” aangezien ik zonder het gebruik van de boiler geen lekkage heb, No Problem!
Het weer is zoals gewoonlijk zeer goed en warmer dan in Lira. De hitte dwingt je om rustig te bewegen i.p.v. Het snelle handelen en wandelen wat wij gewend zijn. Tijdens het bekijken van de problemen in de installatie bespreek ik de mogelijke oplossingen in de hoop dat we deze samen binnen de financiële grenzen kunnen laten uitvoeren.

Dag 11

Het bestellen van omeletten gaat zoals de afgelopen 9 dagen compleet de mist in. We ontvangen de verkeerde bestellingen en steeds geven ze een excuus dat er ingrediënten op zijn. Geeft verder niet en omdat het eten verder prima is moeten we er iedere keer om lachen.

Ik en mijn collega Harold op de foto met Jacob. Hij kwam ons tegemoet en nodigde ons uit in zijn hutten. De kinderen zijn allemaal wees en hij vangt ze op en behandelt ze als familie...

Na een lange achtervolging kon ik hem tegen houden voor een foto :)

‘s Nachts stond er blijkbaar iemand op het binnenplein van het hotel te roepen voor security en dat hij olifanten zag lopen. Combineer dit met het feit dat hij volledig naakt was hetgeen voor de nodige humor zorgt :).

Soms gaat het bijna mis...

...en soms niet bijna...

Klik op advertenties om dit blog te steunen, bedankt! http://sjorkjeis.blogspot.com/