Bazı şeyleri en baştan, yeniden yaşıyor olmak kadar anlamsızdı belki ama “insan ne düşünür?” Gibi saçma bir soruya verilecek kendini bilmez cevaplar, her şeyi Biraz Daha tutarlı hale getriyordu sanki. En azından çaba sarfediyor olmanın verdiği gurur vardı alınlarımızda. Her şey kapalı perdelerin ardında olup bitiyor, üfürdüğümüz her sigara dumanında biraz daha varoluyor, biraz daha büyüyorduk.
Bu kadar zaman sonra, seyrettiğim bir filmden ya da okuduğum bir yazıdan Olsa Gerek, ispanya iç savaşı geldi aklıma. Sahip olunan ve olunacak değerlerin korunabilmesi uğruna, kanla yazılan bir tarihin silinemeyeceği gibi tutarsız bir fikre çocuk gibi inanmak, farkına varılmış ya da elde edilmesi kesinlikle olası yetişkin bir aydınlıktan çok daha kalıcıdır. Akşam işten dönerken mırıldandığım, artık kimsenin tanımadığı anarşist türkü ise bunun en kaydadeğer kanıtı olsa gerek.
Bu kadar zaman sonra, seyrettiğim bir filmden ya da okuduğum bir yazıdan Olsa Gerek, ispanya iç savaşı geldi aklıma. Sahip olunan ve olunacak değerlerin korunabilmesi uğruna, kanla yazılan bir tarihin silinemeyeceği gibi tutarsız bir fikre çocuk gibi inanmak, farkına varılmış ya da elde edilmesi kesinlikle olası yetişkin bir aydınlıktan çok daha kalıcıdır. Akşam işten dönerken mırıldandığım, artık kimsenin tanımadığı anarşist türkü ise bunun en kaydadeğer kanıtı olsa gerek.
