तुझ्या माफीमधेही एक छोटी मेख आहे तुझ्या शब्दांमधे तिरक्या दिशेची फेक आहे मला सांगायचे तुजला किती होते तरीही तुझ्यामाझ्यामधे ही आखलेली रेघ आहे असे खोटेखुटे जगता जरी धादांत येते खरे असण्यातही बघ काहिसा आवेग आहे गरज असते कुणा एका-दुजाला साहण्याची? जगाला टाळण्यासाठी जिण्याला वेग आहे कसे शब्दांत समजांचे विषारी बाण लपले? कसे नाते बळी पडते इथे एकेक आहे? जगायाला पुरे नुसतेच डोळ्यांचे किनारे जरासे खोल