Οι επικεφαλής του πολιτικού, του πνευματικού και του οικονομικού βίου ομνύουν στο δημοκρατικό πολίτευμα. Αμέσως μόλις ανοίγουν τα στόματά τους για τη δημοκρατία ομιλούν, αλλά στην πραγματικότητα τρέμουν ακόμα και στην ιδέα ότι μπορεί αυτή η επινόηση των αρχαίων Ελλήνων να εφαρμοστεί αληθινά, ουσιαστικά και σχετικά γρήγορα, ανέξοδα και εύκολα. Η κατ’ ευφημισμόν «ελίτ» της χώρας έχει πάρει εδώ και καιρό διαζύγιο και από το δημοκρατικό πολίτευμα και από τον λαό, αλλά αποφεύγει να το δηλώσει επισήμως, διότι οι πενόμενοι Ελληνες εργάζονται και εξασφαλίζουν (διά της φορολογίας που πληρώνουν) το παντεσπάνι των σνομπ αντιδημοκρατών, που ταυτόχρονα τυγχάνουν και αποεθνικοποιημένοι, άθεοι εκφραστές του... σουσουδισμού.

Οποτεδήποτε τίθεται θέμα έκφρασης της λαϊκής βούλησης για ζήτημα που αφορά άμεσα τους Ελληνες και αναμένεται να επηρεάσει τη ζωή όλων, οι «ειδήμονες», οι «ψύχραιμοι», αυτοί που καμαρώνουν να συστήνονται ως «ευρωπαϊστές» (ενώ απλά είναι ετερόφωτοι Χατζηαβάτες) πραγματοποιούν εξορμήσεις στα ΜΜΕ και συνιστούν πάση θυσία την αποφυγή τού να δοθεί η δυνατότητα να διατυπωθεί η άποψη των πολλών. Η σέκτα των αντιδημοκρατών, δίχως αναστολές, περίσκεψη και αιδώ, χαρακτηρίζει ευθέως ή εμμέσως τους πολίτες «ανόητους» και προσπαθεί έτσι να αιτιολογήσει τις προτροπές να αποφεύγονται εκλογές, δημοψηφίσματα, ακόμα και συγκεντρώσεις. Για όλους αυτούς, οι Ελληνες χρειάζονται μόνο για να πληρώνουν φόρους και για να λειτουργούν σαν «αναλώσιμα» αντικείμενα, τα οποία θα χρησιμοποιεί η παρηκμασμένη άρχουσα τάξη. Αυτό φάνηκε και το 2015, με το δημοψήφισμα για τις προτάσεις Γιούνκερ, και με το ζήτημα της ονομασίας του κρατιδίου των Σκοπίων και με το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης.

Επειδή οι δήθεν δημοκράτες γνωρίζουν την αξιοπρεπή, μαχητική, αλλά και απαιτητική από την ηγεσία στάση που κρατά συνήθως ο λαός, δεν θέλουν να μιλά, να αποφαίνεται σε διλήμματα διά της ψήφου του, να εκδηλώνει με συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια την αγάπη του για την πατρίδα. Η συγκλονιστική πατριωτική σύναξη της Θεσσαλονίκης δεν προβλήθηκε καν ως είδηση από τους τηλεοπτικούς διαύλους της νεοταξικής αποσύνθεσης, ενώ συκοφαντήθηκαν με κάθε τρόπο οι διοργανωτές, οι ομιλητές, οι παρευρεθέντες. Kάποιες θλιβερές, ουτιδανής αξίας προσωπικότητες, έφτασαν στο σημείο να κατηγορήσουν ακόμα και όσους ήταν... περαστικοί από το συλλαλητήριο. Με το συγκλονιστικό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης αποδείχθηκε πόσο τεράστια σημασία έχει η συμμετοχή σε μια δημοκρατία. Η θέα πολλών Ελλήνων, ενωμένων και αποφασισμένων, υποχρέωσε τα κόμματα που ήθελαν να χαρίσουν το όνομα της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς να αναδιπλωθούν. Ο λαός μας εξανάγκασε την ηγεσία να ακούσει τη φωνή του έθνους. Ο λαός μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω εν ριπή οφθαλμού. Αρκεί να το θέλει και να συμμετέχει. Να ασκεί τα δικαιώματά του και να μην τα εκχωρεί σε τρίτους.

Δημοκρατία