(click dito para mabasa ang umpisa ng istorya)

Lumipat ako ng eskuwelahan. Itago na Lang natin ito sa pangalang Montesorri. Sa eskuwelahan na ‘yon ko natutunan na umiwas muna sa pagmamahal. Hindi sa pagmamahal ng kaibigan kundi sa pagmamahal ng babae. Iwas bebot muna, parang masamang bisyo kasi, nakakaadik kahit na puro kabiguan pa ang hatid nito. Minabuti ko na lang na mag-aral ng husto. Painom inom at payosi yosi paminsan minsan. En samtayms, a litel seks drags en rak en rol. Sa ganun umikot ang istorya ng sekon yir hayskul ko.

May nakilala akong babae. Ayan nanaman, may nakilala nanaman. (Matigas talaga! ‘Di pa nadala ang putang ina!) Ngunit tinatamad na akong ikwento ito. Puro sakit at hinagpis lang kasi ang dinulot sa’kin ng mga alaalang sariwa pa rin hanggang sa mga oras na ito. Kaya para hindi ko na maalala pa, pas-porward na lang ang kwento. Natapos ko ang hayskul at ang iskor kard.

Oo – 1, Hindi –13 , Di-Tiyak - 1

Wuhooooo, akalain mo nga namang nakabingwit ng isa si PEDRO. Pero ‘di rin nagtagal ang lab istori, ayaw kasi ng pamilya niya sa kagwapuhan ko. (Dey eyes eyes my personality). Mga matapobre, muka namang mga mahihirap ang pag-uugali. Kaya muli, bigo nanaman ako. Sauce, lumang istorya na sakin yun, ano pa ba ang bago? Gusto ko lang linawin na sa 13 na sumagot ng hindi, eh hindi po sila 13 na tao, 5 tao lang yan. May isang tao lang na binasted ako ng siyam na beses. Matigas din kasi ang aking ulo, sinabi ng hindi, ipipilit pa, pag ayaw, edi ayaw, move on, galaw galaw, makulit pa kasi, ayan, inubos tuloy ang mala-pusang buhay ng puso ko.

Bumalik ako ng maynila upang magkolehiyo. Umpisa pa lang ng klase, may nakilala na agad ako. Lumipas ang ilang buwan, nahulog na saking bitag ang babaeng ito. Tangnang yan, akalain mo nga namang nakatsamba nanaman ako. Nagtagal din kami. Ayos naman sana ang lahat, dumating lang sa punto na nag sawa ako. Xet bago to, minsan lang ako makatsamba, nag sawa pa ako. Kaya ayun, lumayo siya, at hindi ako makapaniwala na may babaeng nasaktan ng dahil sa kagwapuhan ko. Ibang iba ang pakiramdam ko nung mga panahong ‘yon. Hindi na LOSER ang tingin ko sa sarili ko. Ngunit kahit ganun ang ngyari, hindi ko maiwasang malungkot para sa babaeng nasaktan ko.

Oo – 2, Hindi –13 , Di-Tiyak – 1

Pinarusahan ko ang sarili ko. Pakiramdam ko kasi ang sama sama kong tao. Minsan na lang may magmahal sa’kin, tapos iniwan at pinaiyak ko pa. Hindi na ako nagmahal simula nuon. Hindi ko magawang magmahal sapagkat nakakaramdam pa rin ako ng pagkaguilty sa nagawa ko. Pero kahit anong pag-iwas at pagpipigil ko, may mga bagay talagang dumarating sa buhay ng tao, na hindi mo kayang balewalain kahit ano pang pagtitimpi mo.

Nakatapos na ako ng kolehiyo. At may trabaho na din ako. Isang gabi, nagbukas ako ng kompyuter ko, i-clinick ko ang ym ko at nakita kong online si Lorna, kabatch ko noong hayskul pa ako. Nagkamustahan, nagkwentuhan at pag sapit ng alas dose ng gabi, natuloy na ang lahat sa landian. Ilang oras na nagpatuloy ang aming landian hanggang sa sumapit na ang alas kwatro at nagpasya na kaming matulog pareho.

Siya: Uy, inaantok na ako, tulog na tayo.

Ako: Sino ba kasama mo diyan sa kwarto, pwede bang tumabi sayo?

Siya: Wala, ako lang, ahihihi, sakto, nilalamig pa naman ako.

Ako: Sige next time na lang, kunin ko na lang ang number mo.

Siya: Sure. Eto na. 0919xxxxxxx. Sige good night. Muahs. Text mo ko ha.

Ako: Ok, text kita minsan. Good night din.

Nagtext ako kinaumagahan. Ilang araw na naging ganun ang routine ng buhay namin. Magmula good morning pagkagising ng umaga, hanggang good night bago matulog sa gabi. Kulang na lang pati sa pag tae magtext pa rin kami, ganun kadalas ang pag-uusap namin na ngyari. Naging malapit kami sa isa’t isa, at isang araw, bigla n’ya na lang sinabi na mahal n’ya daw ako.

Umaariba talaga si PEDRO, nakabingwit nanaman ng pangatlo. Akala n’yo ba ayos ang ngyaring ito? Akala n’yo lang ‘yon. Parang karma sa akin ang relasyon na ‘yon, kasi lahat ng sakit natanggap ko. Isang bawal na relasyon. Isang pagtatagpo na nagaganap lang pag talikod ng kasintahan n’yang si Brando. Ang ending ng istorya: iniwan ako at pinili n’ya si Brando.

Oo – 3, Hindi –13 , Di-Tiyak – 1

Naulit pa ang ganitong katangahan sa buhay ko. Sa pagkakataong iyon ay sa katauhan naman Fe. Parehong eksena. May kasintahan din si Fe, si Restituto. At gaya ng kasabihang laytning strayks tways, naging kami subalit sa huli, mas pinili n’ya pa rin ang orihinal na kasintahan n’yang si Restituto. Bigo nanaman ako.

Oo – 4, Hindi –13 , Di-Tiyak – 1

Ngayong panahong ito, binabalikan n’ya ako, pero hindi n’ya pa rin maiwan si Restituto. Sabi ko sa kan’ya, minsan na akong nagpakagago, i-galang mo naman sana ang natitirang respeto ko sa sarili ko at wag mo naman sana ako gawing tarantado. Tanga lang ako, pero hinding hindi ako tarantado, itatak mo ‘yan sa kukote mo. Akala ko ay titigil na s’ya matapos ang usapan na ‘yon. Ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin. Lahat na ata ng kagaguhan para lang sa ngalan ng putang inang pag-ibig eh ginawa ko na. Pero sadyang hindi pa rin talaga dumarating yung talagang babae na para kay PEDRO. Pagod na din ako. Hindi naman sa sumusuko na ako. Ang sinasabi ko lang, single ako, pwede ko bang makuha number mo? Haha!

Para sa darating na huling babae sa buhay ko. Sa isang mapagmahal, mabait at malaki ang suso puso. Ito lang ang masasabi ko sa’yo. Mamahalin kita ng higit pa sa sarili ko. ‘Iyong ‘iyo lang ang aking katawan ako hanggang kamatayan! ‘Yan ang itaga mo sa bato. Kumbaga sa red horse, i-bottom less mo! Hindi ko maipapangako na parang sun cellular na 24/7 ang magiging serbisyo ko sa’yo. ‘Wag naman ganun. ‘Wag ka namang abuso. Hindi ako si kuya germs (walang tulugan) at lalong lalong hindi rin ako ang sinasabi ni mike enriquez (hindi natutulog ang balita). Umiidlip din naman ako. Kung ang mantika nga natutulog din, ako pa kaya na tao lang. Oo nga, tama ka, sinabi ko na parang red horse na i-bottom less mo, ngunit gaya nga ng sinabi ko, hindi ako robot, tao lang ako, at sa haba haba ng inuman, darating at darating sa puntong malalasing din ako. Pero para hindi ka na magtampo, ito ang maipapangako ko sa’yo. Kung ikaw man ang magiging dahilan ng kalasingan ko, kahit mistulang magdilim ang paningin ko at mag black out pa ako, sumpa ko sa tatlong bituin, araw at walong sinag nito, kahit huling patak mo, lalagukin ko. At kailan man ay hinding hindi kita isusuka, kahit na magka-hang over pa ako.

Umpisa pa lang ng lathalang ito, sinabi ko ng hindi ito emo. Pero binabawi ko na ang sinabi ko. Kahit kasi pagbabalik-baliktarin pang basahin ‘to, madrama pa rin at emong-emo. Kompyus na nanaman tuloy ako sa katauhan ko. Komedyante ba talaga ako o isang emo?

Si willie revillame ng wowowee, isang komedyante, naglitanya ng “ikaw joey de leon, lagi mo na lang ako tinitira, wala naman akong ginagawa sayo.” (sabay luha pagkasabi nito) Si joey de leon ng eat bulaga, isang institusyon ng komedya at patawa, sumagot sa startalk “ilang beses mong inulit ulit ang pag banggit sa pangalan ko, pinalabas mong kontrabida ako, tingin tuloy ng mga bata, ang sama sama ko. Nakikita n’yo ba tong luhang to? Tunay to, hindi to peyk.” (tinuturo ang mga luhang pumapatak galing sa mata) Dalawa lang yan sa patunay na may karapatan din na maging emo ang mga komedyante. Ngayon ay alam ko na ang sagot ko sa kompyus na utak ko. ISA AKONG KOMEDYANTENG EMO! PAKE MO?

...