طروادة يعود من جديد.. إكتشاف مدينة فى اليونان بناها أسرى الحرب الأسطورية
توصل و كشف فريق علماء آثار يوناني لأول مرة من التوصل إلى أدلة حول بقايا مدينة كانت ضائعة في أحد الأيام، يُعتقد أنها أسست على يد أسرى ناجون من حرب طروادة السابقين في القرن الـ12 أو الـ13 قبل الميلاد بعد سنوات طويلة من البحث والتنقيب.
بين الحين والآخر يبحث العديد من علماء الآثار عن المدن المفقودة التى تحوى الكثير من القصص التاريخية التى يعود عمرها إلى آلاف السنين، ومن أبرز ما توصل إليه الباحثين، العثور على مدينة تينيا المفقودة فى اليونان، ويعتقد أن هذه المدينة من قبل أسرى حرب طروادة الأسطورية.
وقد كشفت الحفريات القريبة من قرية تشيليومودي، في منطقة شبه الجزيرة الجنوبية من بيلوبونيز، عن مجموعة واسعة من القطع الأثرية التي تشير إلى وجود مدينة تينيا القديمة.
وأوضح علماء الأثار، أنهم اكتشفوا بقايا مستوطنة سكنية، بداخلها مجوهرات وعملات معدنية وعدة مواقع دفن فى منطقة بيلوبونيز الجنوبية.
كما عثر علماء الأثار، على جدران تم بناؤها بعناية، بالإضافة إلى أرضيات من الطين والحجر والرخام، وتواجد بالمستوطنة حوالى 200 قطعة نقدية نادرة، وأيضا عثر على سبعة قبور - بما فى ذلك واحدة تحتوى على رفات امرأة وطفل مزينة بالمزهريات والمجوهرات.
وقالت عالمة الآثار الرائدة إيلينا كوركا، إن الاكتشافات توحى بأن مواطنى تينيا كانوا أثرياء بشكل ملحوظ.
ويعود تاريخ الآثار المكتشفة إلى القرن الرابع قبل الميلاد حتى العصر الرومانى، لافته إلى أنه حتى الآن لا يوجد دليل ملموس من قبل العلماء على أنها المدينة المقصودة.
جدير بالذكر، أن أعمال الحفر بدأت حول قرية تشيليومود الحديثة فى عام 2013.
وكان قد وُثق موقع المدينة الدقيق سابقاً في مصادر وشهادات تاريخية فقط، إلّا أن علماء الآثار تمكنوا مؤخراً من تحديد موقع المستوطنة بعد اكتشاف مجوهرات وقطع نقدية وبقايا مساكن، وفقاً لما ذكرته وزارة الثقافة اليونانية.
وتقول إيلينا كوركا، عالمة الآثار الرئيسية، إن ظهور بقايا المدينة هذه والطرق المعبدة والهياكل المعمارية، هو أمر مهم جداً، مضيفة: "لقد وجدنا أدلة على الحياة والموت... وكل هذا ليس سوى جزء صغير عن تاريخ المكان. وستسمح لنا السنوات القادمة بتقييم المكان الذي نقف عليه".
وبدأت الحفريات في المنطقة في العام 2013، وتمركزت في مواقع الدفن الثرية الهلينستية والرومانية المحيطة بالمدينة، حيث اكتشف علماء الآثار 9 مقابر جديدة هذا العام.
كما قام الفريق أيضاً باستخراج منشآت بناء واسعة في منطقة بلغت مساحتها 672 متراً مربعاً لأول مرة هذا العام، والتي يُعتقد أنها بقايا للمدينة القديمة نفسها.
وقد تأسست مدينة تينيا القديمة على بعد حوالي 9 أميال من جنوب شرق كورينث و12 ميل شمال شرق ميسينا، بعد فترة قصيرة من حرب طروادة. ويُعتقد أن أول سكان المدينة كانوا من أسرى حرب طروادة، وسُمح لهم بناء بلدتهم الخاصة من قبل أغاميمنون، ملك ميسينا، في أعقاب المعركة.
وزارة الثقافة اليونانية كشفت عن وجود آثار وعشرات من العملات النادرة وجدت في تلك المدينة.
وأشارت الوزارة إلى أن الموقع المستكشف يخص مدينة “تينيا”، حيث إن الحفريات الموجودة في جنوبي اليونان هي دليل على وجود المدينة القديمة.
وشملت الآثار التي عثر عليها في الموقع، هياكل معمارية مبنية من الحجارة والرخام، بالإضافة إلى قبور احتوت على مجوهرات ومزهريات، بالإضافة إلى بقايا اثنين من الأجنة البشرية.
ويعتقد العلماء أن مدينة “تينيا” قد تأسست على أيدي أهل طروادة الذين أُخذوا كأسرى خلال الحرب التي وقعت في القرن الـ12 أو الـ13 قبل الميلاد.
Archaeologists in Greece believe they have found the lost city of Tenea, thought to have been founded by captives of the legendary Trojan War.
They said they had discovered the remains of a housing settlement, jewellery, coins and several burial sites in the southern Peloponnese area.
Until now, archaeologists had a rough idea of where the city might have been located but had no tangible proof.
The items date from 4th Century BC to Roman times.
Excavation work around the modern-day village of Chiliomodi began in 2013, and "proof of the existence" of Tenea emerged in work carried out in September and early October this year, officials said.
Carefully-constructed walls as well as clay, stone and marble floors were uncovered. Around 200 rare coins, including one designed to pay for the journey to an afterlife, were also found.
Seven graves - including one containing the remains of a woman and child - were unearthed, adorned with vases and jewellery.
Lead archaeologist Elena Korka told the Associated Press that the discoveries suggested the citizens of Tenea had been "remarkably affluent".
She said the city would have been located on a key trade route between the main cities of Corinth and Argos in the northern Peloponnese.
Tenea, the lost ancient city built by Trojan prisoners, is found for the first time
"(The city) had distinctive pottery shapes with eastern influences, maintained contacts with both east and west... and had its own thinking, which, to the extent that it could, shaped its own policies," she told.
Little is known about Tenea, but legend has it that it was founded by Trojans who had been captured by King Agamemnon of Mycenae during his war with Troy in the 12th or 13th Century BC.
The city is thought to have flourished during the Roman era but may have been abandoned by the 4th Century AD.
Ms Korka said more details about the city will emerge as excavations continue over the coming years.
The ancient city of Tenea was only known in ancient texts until it was recently discovered.
Excavations took place from September to early October, according to the ministry. “The work was focused on two main places: the area where an organized cemetery of Hellenistic [ancient Greek] and Roman times extends with adjoining buildings and facilities, and in a second place where, for the first time, residential remains of Ancient Teneas were excavated and excavated,” it said in its statement.
ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΟ ΧΙΛΙΟΜΟΔΙ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
Το χρονικό διάστημα από 1 Σεπτεμβρίου έως 10 Οκτωβρίου 2018 διεξήχθη η συστηματική αρχαιολογική έρευνα στο Χιλιομόδι Κορινθίας, στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος Αρχαίας Τενέας, με φορέα τη Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, υπό την διεύθυνση της Δρ. Έλενας Κόρκα, επίτιμης Γενικής Διευθύντριας.
Οι εργασίες επικεντρώθηκαν σε δύο κυρίως χώρους: στην περιοχή όπου εκτείνεται οργανωμένο νεκροταφείο ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων με συνοδά κτίρια και εγκαταστάσεις και σε έναν δεύτερο χώρο, όπου για πρώτη φορά εντοπίστηκαν και ανασκάφηκαν οικιστικά κατάλοιπα της αρχαίας Τενέας. Τα τελευταία αποτελούν πλέον αποδείξεις για τον εντοπισμό της αρχαίας πόλης, η ύπαρξη της οποίας καταμαρτυρείται μόνον μέσα από ιστορικές πηγές και επιγραμματικές μαρτυρίες παλαιότερων και σύγχρονων μελετητών. Ταυτόχρονα, διεξήχθη ευρείας κλίμακας επιφανειακή και γεωφυσική έρευνα.
Στο χώρο του νεκροταφείου πραγματοποιήθηκαν τομές περιμετρικά του δίχωρου υπέργειου ρωμαϊκού ταφικού μνημείου και της υποκείμενης αυτού δεξαμενής ελληνιστικών χρόνων, που ανασκάφηκαν το 2016 και 2017. Φέτος εντοπίστηκαν επτά νέοι τάφοι. Τέσσερις από αυτούς χρονολογούνται στους ρωμαϊκούς χρόνους και βρίσκονται βόρεια του ταφικού μνημείου, εντός των ρωμαϊκών ταφικών περιβόλων. Σε χαμηλότερο επίπεδο διερευνήθηκαν τρείς τάφοι ελληνιστικών χρόνων, εκ των οποίων ο ένας επαναχρησιμοποιήθηκε κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους. Από τα οστεολογικά κατάλοιπα των εννέα ταφών οι δύο σκελετοί ανήκαν σε ενήλικους άνδρες, οι πέντε σε ενήλικες γυναίκες και οι δύο σε παιδιά.
Μάλιστα, σε έναν από τους τάφους εντοπίσθηκε γυναικεία μαζί με παιδική ταφή.
Όλες οι ταφές ήταν πλούσια κτερισμένες με αγγεία, χρυσά, χάλκινα και οστέινα κοσμήματα, στλεγγίδες, νομίσματα κ.α. Μεταξύ των ευρημάτων ξεχωρίζει δαχτυλίδι που φέρει σφραγιδόλιθο με απεικόνιση Σαράπιδος καθήμενου σε θρόνο και πλησίον του τον Κέρβερο στην παραδοσιακή αναπαράστασή του με τις τρεις κεφαλές, ένας λύχνος κορινθιακού εργαστηρίου με παράσταση της Υγείας, χρυσή δανάκη, θησαυρός τριών νομισμάτων που ανήκουν στις πρώτες κοπές της Κορίνθου ως ρωμαϊκή αποικία και χρονολογούνται περί το 44-40 π.Χ. καθώς και αρχαϊκά νομίσματα του ίδιου νομισματοκοπείου, όπως ένας οβολός Κορίνθου του β΄ μισού του 6ου αι.
π.Χ. και ένα ασημένιο ημίδραχμο του α΄ μισού του 5ου αι. π.Χ. Διαπιστώνεται ότι, με επίκεντρο την δεξαμενή και μετέπειτα το ρωμαϊκό ταφικό μνημείο, εκτείνεται περιμετρικά οργανωμένο νεκροταφείο ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, που στο σύνολό του απαριθμεί, από τα μέχρις σήμερα ανασκαφικά στοιχεία, τριάντα πέντε τάφους πολλοί εκ των οποίων περιλαμβάνουν περισσότερες από μια ταφές. Ο πλούτος και η ποικιλία των κτερισμάτων πιστοποιεί την διαχρονική ευμάρεια της πόλης και των κατοίκων της.
Νότια του πηγαδιού που εντοπίστηκε το 2016, αποκαλύφθηκε τμήμα κτιρίου ρωμαϊκής εποχής, η χρήση του οποίου συνδέεται πιθανότατα με το πηγάδι. Η διερεύνηση του κτιρίου που εντοπίστηκε προς το τέλος της έρευνας, θα συνεχιστεί και την επόμενη ανασκαφική περίοδο.
Βορειότερα του νεκροταφείου, στον δεύτερο χώρο έρευνας, εντοπίστηκε τμήμα κτιριακών εγκαταστάσεων. Συγκεκριμένα, σε έκταση 672τ.μ. ανασκάφηκε τμήμα του οικιστικού ιστού της πόλης, που διέθετε οργανωμένους χώρους με στέγαση και θυραία ανοίγματα. Στο εσωτερικό των χώρων αυτών διατηρούνταν σε καλή κατάσταση πήλινα δάπεδα, καθώς και τμήματα από μαρμάρινα και λίθινα δάπεδα, ενώ κάποιοι από τους τοίχους ήταν ιδιαίτερα επιμελημένοι και έφεραν επίστρωση κονιάματος.
Επιστήλια, κιονίσκοι και άλλα αρχιτεκτονικά μέλη εντοπίστηκαν καταπεσμένα στο εσωτερικό των παραπάνω χώρων, καθώς και ένας πυθαμφορέας, ο οποίος βρέθηκε in situ. Στον ίδιο χώρο στην θεμελίωση ενός τοίχου εντοπίσθηκε εγχυτρισμός με δύο ταφές εμβρύων. Επιπλέον, σε έναν από τους χώρους, η διερεύνηση του οποίου δεν ολοκληρώθηκε, αποκαλύφθηκε τμήμα πήλινου αγωγού μήκους 3,5μ.
Από τον ίδιο χώρο συγκεντρώθηκε μεγάλος αριθμός ψηφίδων. Μόνον από την περιοχή των παραπάνω τομών προέκυψαν περισσότερα από διακόσια νομίσματα, τα οποία χρονολογούνται από τους πρώιμους ελληνιστικούς μέχρι και τους ύστερους ρωμαϊκούς χρόνους. Αρκετά από τα νομίσματα αυτά ανήκουν στην εποχή του Σεπτιμίου Σεβήρου (193-211 μ. Χ.), ενώ εντοπίζονται και σπάνιες τοπικές κοπές διαφόρων πελοποννησιακών πόλεων.
Τα νομισματικά ευρήματα δείχνουν ότι ο οικισμός πιθανότατα γνώρισε ιδιαίτερη οικονομική ανάπτυξη στη διάρκεια της δυναστείας των Σεβήρων. Παρατηρείται μεγάλη συγκέντρωση κεραμικής χρηστικών κυρίως αγγείων και ανάμεσα στα ευρήματα ξεχωριστή θέση κατέχει απότμημα επιγραφής ρωμαϊκής εποχής και οστέινο ζάρι.
Οι παραπάνω κτιριακές εγκαταστάσεις χρονολογούνται από τους πρώιμους ελληνιστικούς έως και τους ύστερους ρωμαϊκούς χρόνους και διαφαίνεται ότι επεκτείνονται προς όλες τις κατευθύνσεις. Η έρευνα θα συνεχιστεί στους χώρους αυτούς στην επόμενη περίοδο. Τα κτιριακά κατάλοιπα φανερώνουν συνεχείς παρεμβάσεις και αναδιαμορφώσεις εξαιτίας της μακράς περιόδου χρήσης τους.
Το σύνολο των φετινών ανασκαφικών στοιχείων μας οδηγεί στην υπόθεση ότι ο οικισμός ενδεχομένως υπέστη τις συνέπειες της επιδρομής του Αλάριχου στην Πελοπόννησο το 396-397 μ. Χ. και ότι ίσως εγκαταλείφθηκε στα χρόνια των αβαροοσλαβικών επιδρομών, στα τέλη του 6ου αιώνα μ. Χ.
