1- 14 خرداد سال 1307 هجري شمسي در شهر مقدس قم ديده به جهان گشود. دروس ابتدايي و متوسطه را در آن شهر گذراند در سال 1329 به عنوان اولين دانشجوي روحاني در رشته «حقوق در اقتصاد» به دانشگاه تهران وارد، و در سال 1332 از آن فارغ التحصيل گرديد. در خرداد سال 1322 رسما به حوزه علميه قم پيوست، و از محضر بزرگاني همچون شيخ عبدالجواد جبل عاملي، امام خميني و سيد محمد محقق داماد، سيد محمد حجت، سيد محسن حكيم، سيد ابوالقاسم خويي، شيخ مرتضي آل ياسين، سيد رضا صدر و علامه سيد محمد حسين طباطبايي در حوزه هاي قم و نجف بهره ها برد. وی به دو زبان فارسی و عربی به طور کامل تسلط داشت و با زبان‌های فرانسه و انگلیسی هم آشنا بود.
2- جد اعلای امام موسی صدر، سید صالح سید شرف‌الدین است که به سال 1122 هجری، در قریه «شحور» نزدیکی شهر صور، در جنوب لبنان دیده به جهان گشود. جد بزرگوار امام موسی صدر، سید صدرالدین، فرزند سید صالح شرف‌الدین موسوی عاملی بود. جد اول امام موسی صدر، سید اسماعیل صدر، فرزند سید صدرالدین است که از بزرگان علما و مراجع تقلید شیعه در زمان خود بود و در زهد و تقوی و مراتب علمی و کمالات معنوی، مشهور و مورد قبول همگان به شمار می‌رفت. پدر امام موسی صدر آیة‌الله سید صدرالدین صدر فقیه بزرگ و از مراجع عالیقدر و معاصر شیعه و از مراجع ثلاث قم و جانشین آیت‌االعظمی شیخ عبدالکریم حائری یزدی، مؤ‌سس حوزة علمیة قم بود. پدر مادر او، عالم مبارز، حاج آقا حسين طباطبايي قمي بود كه به دليل اعتراض به سياست هاي ضد اسلامي رضاشاه به عتبات عاليات تبعيد شد.
3- درسال 1337 وي به همراه جمعي از فضلاي جوان حوزه علميه قم و با حمايت آيت الله بروجردي، نخستين مجله حوزوي را به نام درس‌هايي از مكتب اسلام،انتشار دادند كه وي از نخستين شماره، سلسله مقالاتي را با عنوان «اقتصاد در مكتب اسلام» ـ كه موضوعي كاملاً جديد بود مي نوشت.
4- امام موسي صدر در اواخر سال 1338 و به دنبال توصيه‌هاي حضرات آيات بروجردي، حكيم و شيخ مرتضي آل‌ياسين، وصيت مرحوم آيت الله سيدعبدالحسين شرف‌الدين رهبر متوفي شيعيان لبنان را لبيك گفت و به عنوان جانشين آن مرحوم، سرزمين مادري خود ايران را به سوي لبنان ترك كرد. در ماه اكتبر 1959 ميلادی به همراه همسر ايرانی اش به صور وارد شد، و در سال 1963 ميلادی تابعيت لبنانی خود را از دست شهاب رئيس جمهور لبنان دريافت كرد. از اين زمان به بعد پله های رشد و ترقی را آغاز نمود و مسئوليت زعامت دينی شيعيان لبنان را برعهده گرفت.
5- امام صدر در فاصله سالهاي 1340 تا 1348 و در چارچوب برنامه اي ميان مدت، با طي سالانه صد هزار كيلومتر در ميان شهرها و روستاهاي سراسر لبنان، دهها جمعيت خيريه و مؤسسات فرهنگي و آموزش حرفه اي را راه اندازي نمود. ايجاد مؤسسه خيريه و سرپرستی ايتام، پناه دادن به كودكان بی سرپرست، تأسيس بيمارستان و درمانگاه در مناطق محروم، بهبود وضع پزشكی و بهداشتی اقشار فقير و محروم، ايجاد جمعيت احسان و خيريه با مشاركت همه طوايف و مذاهب، تشويق و ترغيب ثروتمندان برای كمك به موسسات و صندوق های خيريه، كمك به بيوه زنان برای رفع مشكلات معيشت و زندگي، تاسيس مراكز آموزش پرستاری و قالی بافی و خياطی و گلدوزی برای زنان و دختران، تشويق زنان به قبول مسئوليت های اجتماعی، ايجاد كارگاه هنرهای دستی سنتی، ايجاد فرصت های شغلی برای زنان و بيكاران، راه اندازی مركز علمی و فرهنگی، راه اندازی مدرسه صنعتی مجانی، راه اندازی مركز سوادآموزی برای دختران، تبليغ و ترويج دستيابی به علوم و فنون جديد و تغيير افكار و انديشه های خرافه و جاهلانه در ميان توده مردم از آن جمله اند. امام صدر با تأسيس و راه اندازی اين مراكز و موسسات و مدارس در سراسر لبنان، علاوه بر پذيرش محرومان مسلمان شيعه، همزمان از اقشار محروم ساير طوايف و مذاهب مثل سنی ها و مسيحی ها نيز برای تعليم و آموزش در اين مراكز و مدارس ثبت نام می كرد، و اين فعاليت ها در جهت بهبود وضعيت فرهنگی و اشتغال شيعيان لبنان و ساير اقشار محروم و تنگدست طوايف ديگر مفيد و موثر بودند و نقش ارزنده ای در كاهش منازعات دينی حاد در جامعه لبنان داشت.
6- مجلس اعلاي اسلامي شيعیان كه اولين بخش از برنامه درازمدت امام صدر به شمار مي رفت، در اول خرداد سال 1348 تاسيس، و خود آن بزرگوار با اجماع آراء به رياست آن انتخاب گرديد. امام موسی صدر،اهداف مجلس را چنین برمی‌شمرد: تنظیم شئون طایفه‌ای شیعیان و بهسازی هرچه بیشتر اجتماعی و اقتصادی آنان، اقدام اساسی برای جلوگیری از تفرقه میان مسلمانان و سعی فراوان به منظور وصول به وحدت کامل، همکاری با همة طوایف مذهبی لبنان و کوشش برای حفظ وحدت کشور، یاری و مساعدت و پشتیبانی از مقاومت فلسطین و همکاری با دولت‌های مترقی و برادران عرب به منظور آزاد سازی سرزمین‌های غصب‌شده به دست رژیم اشغالگر قدس.
7- در تاريخ18 مارس 1974 ميلادي، « افواج المقاومة اللبنانية » ( گردان های مقاومت لبنان ) وابسته به حركة المحرومين با نام « امل » شروع به فعاليت علنی نمود. كلمه « امل » متشكل از حروف نخستين كلمات عربی « افواج المقاومة اللبنانية » است و كلمه « امل » در زبان عربی به معنای « اميد و آرزو » می باشد. جنبش امل خواست نيرومند شيعيان برای برخورداری از يك نيروی مسلح را برآورده كرد، شيعيان لبنان آن را نماينده سياسی و نيروی نظامی خود می دانستند و تعداد زيادی از شيعيان لبنان كه توسط نيروهای اسرائيلی از خانه و كاشانه خود در جنوب لبنان آواره شده بودند به نيروهای مردمی امل پيوستند و هسته نيرومند آن را شكل دادند.
8- در اواخر دهه چهل شمسي، «مدرسه صنعتي جبل عامل» را جهت آموزش و تربيت نوجوانان و جوانان بي سرپرست و محروم شيعه لبنان تأسيس كرد. اين مدرسه شبانه روزي در هفت رشته مهم فني مانند نجاري، آهنگري، جوشكاري، برق، الكترونيك، ماشين هاي كشاورزي و … فعاليت مي‌كرد و دانش آموزان پس از چهار سال،فارغ التحصيل شده و وارد اجتماع و بازار كار مي‌شدند. رياست اين مدرسه را به مدت هشت سال شهيد دكتر مصطفي چمران كه خود فارغ التحصيل فني از دانشگاه هاي امريكا بود، برعهده داشت. اين مدرسه از سطح علمي و فني بسيار بالايي برخوردار بود و دانش آموزان، علاوه بر فراگيري فنون مذكور در كلاس هاي عقيدتي و بينش ديني شركت مي كردند و با فنون جنگ چريكي هم عملاً آشنا مي شدند. فعاليت هاي اين مدرسه موجب ترس و وحشت فراوان دشمنان گرديد و از همين رو بارها، مورد حمله نظامي اسرائيل و احزاب دست راستي و دست چپي لبنان و مزدوران عراق قرارگرفت.
9- امام موسی صدر نه تنها بنيانگذار جنبش امل سازمان سياسی نظامی شيعيان لبنان است، بلكه از نخستين پيشگامان جنبش صلح آميز خاورميانه به شمار می رود. در سال 1961 ميلادی با همكاری مطران گريگوری حداد رهبر مسيحيان كاتوليك لبنان سازمان «جنبش حركت اجتماعی» را بطور مشترك پايه ريزی كردند و در سال 1962 ميلادی نيز فعالانه گفتگوی مسالمت آميز ميان مسلمانان و مسيحيان را مطرح و پيگيری نمود. در سال 1971 ميلادی در پی پيشنهاد و تلاشهای بی وقفه او، برای نخستين بار در تاريخ لبنان برای رهبران دينی طوايف گوناگون برای حمايت از جنوب لبنان، را با همكاری و همراهی مشترك رهبران معنوی همه طوايف مسلمان و مسيحی لبنان ايجاد كرد، اهداف اصلی اين شورا ترويج و پيشبرد موثر همزيستی و تفاهم ميان همه طوايف دينی و مذهبی داخل لبنان، حفاظت از ثبات و امنيت ملی لبنان، هماهنگ ساختن فعاليت های اجتماعی در راه مشاركت همه گروهها و طوايف در سازندگی و امور سياسی كشور بود.
10- امام صدر در تابستان سال 1342 و طي سفري دو ماهه به كشورهاي شمال آفريقا، طرحي نو جهت همفكري مراكز اسلامي مصر، الجزاير و مغرب با حوزه هاي علميه شيعه لبنان در انداخت. وي در بهار سال 1344، اولين دور سلسله گفتگوهاي اسلام و مسيحيت را با حضور بزرگان اين دو دين الهي، در مؤسسه فرهنگي «الندوه اللبنانيه» به راه انداخت. امام موسي صدر در سال 1349 رهبران مذهبي مسلمانان و مسيحيان جنوب لبنان را در چارچوب «كميته دفاع از جنوب» گرد هم آورد، تا براي مقاومت در برابر تجاوزت رژيم صهيونيستي چاره انديشي نمايند.
11- امام موسی صدر از سال 1343 و یک سال پیش از تأسیس جنبش فلسطینی فتح، در پی اندیشة تبدیل جامعة مصرفی لبنان به جامعه‌ای مقاوم در برابر تجاوزات آیندة رژیم صهیونیستی برآمد. وی در بهار سال 1344 گروهی از جوانان مؤ‌من شیعه را به مصر اعزام نمود، تا در دوره‌ای شش ماهه فنون نظامی را فراگیرند. با بازگشت این جوانان که اولین کادرهای مقاومت لبنان بودند، عملیات ایذایی مشترک رزمندگان فلسطینی لبنانی در شمال فلسطین اشغالی آغاز گردید. بخش اعظم نیروهای رزمنده از جوانان شیعه لبنان، و فرماندهی عملیات بر عهدة رزمندگان فلسطینی بود. این نوع عملیات مشترک تا اوایل سال 1972 ادامه یافت.
