Een kort stukje om iedereen te bedanken voor de steun. Velen van jullie kennen mij Niet eens...

@Hilde en nrrdgrrl: Ik heb bewust gekozen om niet meer te bloggen, omdat ik niet wil dat m'n dochters ooit moeten lezen wat ik nu écht doormaak. Bovendien is alles zo emotioneel geladen dat ik het bijna niet onder woorden kan brengen, laat staan neerschrijven.

@Manon: ik begrijp je 'grrrr' reactie, maar heb ervoor gekozen om dat deel voor ons te houden. Veel beter als ik er echt met je over kan praten....

Het verschrikkelijkste aan deze situatie is inderdaad dat de kinderen en ik niet alleen ons 'gezin' kwijt zijn, maar dat ons hele leven in één ruk van onder onze voeten is getrokken. Bij niet-expats blijven de kinderen meestal in hun vertrouwde omgeving, met papa toch ergens in de buurt. Anne-Sophie en Charlotte hebben dit niet.
Ik heb geen andere keus dan alles waar ik al die jaren voor gewerkt heb en heb opgebouwd achter te laten en helemaal opnieuw te beginnen.

Bedankt voor alle sterkte die jullie me toewensen...ik zal het nodig hebben.

Sabine