Titel: Te mooi om Waar te zijn
Auteur: Rob Soutendijk
Uitgever: Hunzedal
ISBN: 978 90 829 1520 4

Ken je “Ik vertrek”? Dat is een tv-serie waarin Nederlanders emigreren en een bedrijf opzetten. Meestal verloopt zo een aflevering volgens hetzelfde stramien: We gaan naar Frankrijk om een camping op te zetten, maar hebben nooit gekampeerd en spreken geen Frans.

“Te mooi om waar te zijn” is een soort “Ik vertrek”, maar dan in boekvorm. Daan en Maayke besluiten met hun twee kinderen een hotel in Oostenrijk te kopen. Ze zijn vaak in het land geweest voor de wintersport, dus denken wel te weten waar ze mee bezig zijn. Dat blijkt echter niet helemaal het geval te zijn.

Andere mores

De manier van zakendoen in Oostenrijk is heel anders dan in Nederland. Zo op het eerste gezicht lijkt het goed te gaan, maar al snel blijken de ingewikkelde constructies die door de makelaar en de bank zijn opgezet toch een stuk minder fijn dan gezegd. Dat beiden de papieren die ze tekenen eigenlijk niet begrijpen helpt ook niet.

Zo rollen de twee van de ene tegenvaller in de andere zakelijke rollercoaster, terwijl ze proberen het hoofd boven water te houden. Ze overwegen na een tijdje zelfs een ander (groter) hotel -ook in het wintersport gebied van Oostenrijk- te kopen. Gaan ze het redden? Dat lees je zelf.

Inhoudelijk sterk

Rob Soutendijk schrijft in een simpele, verhalende stijl. “Te mooi om waar te zijn” moet het echt hebben van de inhoudelijke kant van het verhaal. Wat meehelpt is dat Soutendijk jaren in Oostenrijk wonen helpt. Hij kan verhalen van andere Nederlanders in Oostenrijk gebruiken in zijn boek. Iets zegt me dat er ook een paar eigen ervaringen in dit boekje zitten. Doordat hij uit ware ervaringen kan putten, leest “Te mooi om waar te zijn” erg goed weg, met een overtuigende verhaallijn en personages die kloppen.

Minpuntje

Het enige dat niet klopt in dit boek, zijn de leestekens. Zoals wel vaker bij titels die zijn uitgegeven bij een kleine (self-publishing) uitgever had ook dit boek baat gehad bij een ervaren redactie. Misschien dat Soutendijk dacht dit zelf te kunnen (hij is vertaler/tekstschrijver) maar helaas, hij trapt in dezelfde valkuil als zoveel schrijvers (ondergetekende inclusief): op een gegeven moment, na x-keer lezing, zie je de fouten zelf niet meer. Het gevolg van de door Soutendijk genomen shortcut is dat er her en der aanhalingstekens staan die er niet horen. Dat maakt onduidelijk of iets nu wel of niet een uitspraak is van een van de personages. Voor de verhaallijn is dat geen probleem, maar het zorgt er wel voor dat je bij het lezen even hapert. En daardoor val je buiten het verhaal. Onnodig en zonde, want “Te mooi om waar te zijn” is een uiterst vermakelijk stukje lectuur.

Waardering: 6,5/10

Het bericht Te mooi om waar te zijn – Rob Soutendijk verscheen eerst op Lekker lezen.