Op 25 maart komt “Evenwicht” uit. In dit artikel hebben we een klein fragment van deze medische thriller opgenomen. Debutante Jacqueline Cuppens werd met dit boek genomineerd voor de Coffee Company Book Award. Dit is een prijs voor debuterende auteurs. Leuk zo een prijs, maar: “Toch is de uitgave van je boek en het fysiek in de boekwinkel liggen de kroon op je werk”, aldus Cuppens.

In “Evenwicht” gaat het om Marli, die eindelijk eens iets aan haar overgewicht wil doen. Ze werkt in een ziekenhuis waar ook maagverkleiningen worden gedaan. Dat lijkt haar wel wat. Dus besluit ze op onderzoek te gaan door wat patiëntendossiers door te nemen. Maar wat ze daar leest, maakt haar niet gelukkig. Iemand anders ook niet, trouwens, want ze wordt al snel bedreigd. Moet ze de waarheid stil houden, of bekend maken?

Een leesfragment:

Kon ik Mijn ogen maar voor altijd sluiten. De schrijnende pijn onder mijn wenkbrauwen maakt me stapelgek. Ik doe opnieuw een poging om mijn hand naar de trekkerige jeuk boven mijn ogen te brengen, maar ik heb nauwelijks kracht in mijn arm. De duisternis is inktzwart. Het voelt alsof ik diep onder de aarde verborgen ben. Het dagelijks leven van een blinde en wat was ik blind. Het is een monster dat mij hier gevangen houdt. Hoe lang lig ik hier al? Een paar uur, een dag? Echt heel lang kan het niet zijn. Ik leef nog! Of laat hij mij hier langzaam sterven? Ik spits mijn oren als ik meen iets te horen en beweeg mijn hoofd naar het geluid. ‘Help! Help me dan!’ dreunt er in mijn hoofd en ik open mijn mond, maar ik kom niet verder dan een paar schorre klanken van achter uit mijn keel. Ik bevochtig mijn opengebarsten lippen en proef bloed. Mijn strot is gortdroog. Ik verzamel zoveel mogelijk speeksel en slik het door. Ik teer op mijn eigen lichaamssappen. Bijna schiet ik in een hysterische lachstuip om de uitgehongerde status waarin ik mij bevind. Stekende pijn doorboort mijn borstkas als ik daarna de longen uit mijn lijf hoest. Ik moet me niet gek laten maken, mijn hersenen zijn het enige instrument dat laat weten dat ik besta. Ineens hoor ik het zoemen van een vlieg langs mijn oren, dan moet er leven in de buurt zijn. Is er nog hoop? Ik voel gekriebel op mijn wangen, ik schud mijn hoofd, het zoemen stopt. Waar zit die klootzak? Ik snuif diep door mijn neus en blaas mijn adem vanuit mijn mondhoeken over mijn wangen. Ik stop deze zinloze actie als het tot me doordringt dat ik in een dom gevecht ben met een onschuldige vlieg. Kom terug vlieg, smeek ik in stilte. Wijs mij de weg naar de uitgang van deze hel. Alsof mijn gedachten gehoord worden, verschijnt er een flauw lichtschijnsel op het plafond, gevolgd door het kraken van een deur. Ik zet mijn kaken klem als ik in de verte iemand zwaar hoor ademen. Ik draai mijn hoofd opzij naar het geluid. Schijnbaar komt het van achteren en met alle kracht die ik in me heb, gooi ik mijn hoofd in mijn nek. Met al mijn zintuigen op scherp luister ik naar de voetstappen die dichterbij komen, terwijl de adrenaline door mijn lijf wordt rondgepompt.

Lees “Evenwicht” zelf!

Het bericht Vrijdags Voorproefje: “Evenwicht” – Jacqueline Cuppens verscheen eerst op Lekker lezen.