Αυτά είναι τα καλά της ακυβερνησίας. Όταν πια πέφτουν οι μάσκες του «καθώς πρέπει», καθώς κανένας δεν έχει να κερδίσει κάτι, αφού λίγο πολύ φαίνεται η ουτοπία της πολιτικής.

Στην ουσία, ανεξάρτητα ποιον (πολιτικό) Θεό πιστεύει ο καθένας, σε μια κατάσταση ακυβερνησίας όπου τίποτα δεν είναι σίγουρο και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα είναι γυμνό, γίνεται φανερό πόσο ταυτόσημες έννοιες είναι  η πολιτική και το Εγώ.

Το παρακάτω βιντεάκι δεν έχει Μιχαλολιάκο και «Εγέρθητω», αλλά είναι εξίσου κωμικό. Πολύ πιθανό στο κοντινό μέλλον να δούμε και άλλα τέτοια κωμικά μονόπρακτα, που θα μας χαρίσουν άθφονο γέλιο και θα μας ανοίξουν τα μάτια για το τι αξίζει, και τι όχι, σε αυτή τη ζωή.