വേദനിക്കില്ലൊട്ടും എന്നെന്മകൻ
ഉറുമ്പു കടിയുടെ നോവ്  മാത്രമെന്നെൻ ഭാര്യ
ഈ നുണ മിഠായികൾ അലിച്ചലിച്ചു-
ള്ളിൽ ഊറിച്ചിരിച്ചു ഞാൻ
ഹൃദയം കീറിയാൽ നോവുന്നതെനിക്കല്ല
നിനക്ക് മാത്രമെൻ ഭാര്യേ
ആ ചോരത്തളത്തിനിടയിൽ കിടന്നു
ചിരിക്കുക നിൻ മുഖമല്ലാ
എൻ പ്രണയിനിയുടെ മുഖം
നിന്നെയൊട്ടുമേ സ്നേഹിക്കാൻ
കഴിഞ്ഞില്ലിതുവരെ
എൻ ഹൃദയത്തിലെന്നുമേ ഒരു മുഖം മാത്രം
നിലാവിനെ മുടിയിൽ ചൂടിയവൾ
രാത്രിയുടെ കറുപ്പിനാൽ കണ്ണെഴുതിയവൾ
പുഴപാടും പോലെ കൊഞ്ചിയവൾ
കുപ്പിവളകൾ പോലെ ചിണുങ്ങിയവൾ
ഞാൻ നല്കിയ നുണ മിഠായികൾ
നുണഞ്ഞു നുണഞ്ഞലിഞ്ഞില്ലാതായവൾ
പറയുവാൻ വാക്കുകൾ പോരാ
                                                     പുലമ്പിടുന്നൂ ചുണ്ടുകൾ വീണ്ടും
                                                     വെട്ടിക്കീറി മുറിച്ചിടല്ലേ എൻ ഹൃദയത്തെ